Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

zelfs na ruim 30 jaar nog

Hoi,

Als meisje van 12 werd ik door 3 jongemannen staande gehouden terwijl ik op de fiets op weg was naar de winkels.
Er werd door 1 van hun gezegd dat we wel een leuke tijd zouden hebben.
Onder bedreiging van een mes werd ik betast (ook in mijn broek) en moest ik hun aanraken.
Nadat hun er klaar mee waren mocht ik weg.
Thuis heb ik het zeker een jaar verborgen gehouden door walgelijk vrolijk te doen, maar een huismus met een eetstoornis was geboren.
Na een jaar deelde ik het met mijn moeder en werd er alsnog aangifte gedaan bij de politie.
Ik heb veel therapiënn gehad.
Maar merk (ben nu 43) dat ik beschadigd ben.. angstig voor geweld en angstig voor het onbekende.
Ik noemde het altijd een aanranding totdat ik een aflevering van "Flikken Maastricht" waar de definitie van verkrachting werd uitgelegd... nu pas geleden besefte ik me pas dus dat ik op mijn 12e dus ben verkracht.
Dit doet veel met mij merk ik.. ookal is het toch al ruim 30 jaar geleden.. is dit gek? Het veranderd niks aan wat er gebeurd is.. alleen de naam is dus anders.
Op dit moment is borderline persoonlijkheidsstoornis, dystyme stoornis (chronische depressie), Binge eating disorder en het chronische vermoeidheids syndroom bij mij vast gesteld.. ik heb er dus een hoop aan overgehouden.

Bezig met laden...

2 Reacties *

30 oktober 2022
Ik snap je en ben blij ( gek genoeg) dat het boven komt nu je nog tijd van leven hebt zogezegd. Je kunt er nu aan werken en dan ga jij je uiteindelijk beter voelen. Ik kan het weten want ik heb ik een en ander meegemaakt! Dus ik hoop dat jij mij durft te vertrouwen, wat dit betreft.
30 oktober 2022
Hai hai, Vreselijk dat je dit als 12 jarige meisje mee maakte. De grootste nachtmerrie van iedere ouder! Dat zeg ik omdat mijn tweeling nu 12 zijn en omdat ik zelf in mijn jeugd meerdere nare dingen mee gemaakt heb. Ja echt bizar hoe het besef van de ernst van de daad en wat jou overkomen is, kan ineens dieper inzinken. Ineens veranderde de realiteit voor mij, toen ik besefte dat ik verkracht was. dat gebeurde bij mij meerdere keren op verschillende momenten. En het was iedere keer overweldigend. Dat vind ik achteraf gezien niet zo gek, want de schade is erg groot die ons aangedaan is! Maar ik had de tijd nodig om te beseffen wat de schade is. Langzaam door veel te delen met mensen die niet van zulke trauma's in verleden hebben mee gemaakt, heb ik het beeld reconstrueert van mijzelf van wat ik ongeveer in mijn leven gemist had, wat mij ontnomen is, wat ik kwijt raakte. Het was nodig om erover te rouwen... en ook boos worden. En leren omgaan met boosheid en angst. Kortom het hele lijst maak ik ook mee alleen misschien in een andere verpakking. Ik hoop dat je de nodige handvaten kunt krijgen vanuit de vastgestelde stoornissen. Ik zie dat ook als een soort van hulpmiddel dat helpt om met eigen gedrag te leren omgaan. Als een soort van ontwikkelingstool dat nodig is voor groeien. Mijn groei proces was 'on-hold' vanwege al die narigheid in mijn jeugd. En het moest afwachten tot dat ik als volwassene vrouw rijp genoeg werd om het proces zelf onder de ogen te zien en aanpakken met behulp van buiten. Maar ik deed heel veel therapie bij de alternatieve zorg en weinig bij GGZ. Dus dat maakte dat ik op een gegeven moment zelf de regie overnam over mijn geluk. Ik wens jou plezier op jouw helende pad en veel zachtheid en tederheid. Warme groet, Vilija