Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Hoe pak ik de draad weer op?

Sinds 3 jaar weet ik dat ik als 4 jarigen ben misbruikt. Als kind heb ik dit geblokt en sinds drie jaar heb ik daar weer herinneringen aan. Ik ben een aantal jaar in therapie geweest om via o.a. EMDR deze gebeurtenis een plek te geven. Waar ik nu nog erg last van heb zijn de lichamelijk klachten. Samen met een haptonoom ben ik hiermee aan de slag maar dagelijks ervaar ik emoties van vroeger wat gepaard gaat met lichamelijk klachten zoals misselijkheid, duizelig, vermoeidheid, etc. Zijn er mensen die dit ook hebben, en hoe gaan jullie hiermee om? En hoe hebben jullie je leven weer vorm gegeven? Ik heb momenteel geen werk, en wil heel graag weer iets gaan doen. Mijn haptonoom zegt ook, ga rustig aan beginnen. Maar hoe pak ik dit weer op? Herkend iemand dit en hoe hebben jullie dit gedaan?

Bezig met laden...

12 Reacties *

20 november 2022
Ik vond EMDR ook erg heftig, zeker ook fysiek. Vaak migraine erna. We deden dit ook meestal max 1x per maand. Wat mij verder qua fysieke therapie erg helpt: osteopathie. Oa je zenuwstelsel weer in balans brengen, meer gericht op rust ipv angst en stress. Ook heb laatst ‘les’ gehad in TRE: trauma release exercises. Deze kan je vervolgens zelf thuis doen. Dat is vooral ook fijn na paniekaanvallen om je lichaam het signaal te geven dat je veilig bent en weer mag ontspannen (iig meer dan tijdens de paniekaanval, helemaal ontspannen kan ik eigenlijk nooit) Wie weet heb jij er ook wat aan…?
21 november 2022

Als antwoord op door 35c11ea238864d…

Dankjewel voor de tips! Fijn om te horen welke mogelijkheden voor anderen hebben geholpen. Ik ga er zeker naar kijken, dank! :)
28 oktober 2022
En mijn reactie op jouw verhaal was mijn allereerste bericht hier trouwens, maar ik kon me er zo in vinden toen begon ik gewoon met typen en kwam dat verhaal eruit. Heel eng en open en kwetsbaar ofzo, maar gewoon eens wat opschrijven deed me wel goed. Ga ik denk ik vaker doen, gewoon voor/met mezelf ook.
28 oktober 2022

Als antwoord op door 648ce75a230645…

Fijn te horen dat je herkenning vindt in mijn verhaal. Ik vond het hier ook lastig om te delen, maar het voelt toch wel fijn om te horen hoe anderen hiermee omgaan. En het gevoel dat je niet de enige bent. In mijn omgeving heb ik inmiddels mijn verhaal gedeeld en wordt er gelukkig fijn gereageerd, maar snappen toch niet helemaal waar je doorheen gaat. Wat ook logisch is. Ook het opschrijven doet ook goed, even bewust nadenken wat er is gebeurt, waar je nu staat etc. Liefs!
28 oktober 2022
Hoi Em, Dank voor je reactie. Wat fijn om te horen dat het al meer “onderdeel” van je verhaal wordt, ook al is het zwaar. Heel knap. Goed om te horen dat het dus ook echt al voelt als goed op weg zijn! Ben je ook denk ik, die haptonoom klinkt wel echt als een waardevolle toevoeging aan je proces zeg. Kan me voorstellen dat het (nogmaals) veel boven brengt maar zo in contact komen met je lijf (weer) kan alleen maar goed zijn. Grappig van die boksbal thuis! Ik moest vorige keer laatste minuten mijn week voorstellen (die was kut) en die “eruit” boksen.. wow. Ik heb nog nooit zo puur mijn woede kunnen voelen, erna moest ik huilen. Maar het voelde heel fijn. Misschien heb ik er straks ook wel een ;) haha. Ik ben begonnen met een aantal keer privé les, zonder andere mensen om me heen (heel fijn want veel geluid is een trigger voor me). Ze noemt het “boks therapie” dus tussendoor gaan we steeds even “babbelen” van wat voel je, wat deed dat met je. Alle ruimte. Ik denk niet dat ik zomaar een klasje had kunnen doen, maar dit werkt heel goed voor me naast de emdr nu. Heb haar bij aanvang ook verteld dat ik trauma therapie heb voor “iets van vroeger” dus ze weet dat het soms dingen naar boven brengt. Misschien, zodra je toch die stap wil nemen, zit er een school of leraar in je buurt die ook zoiets aanbiedt? Of kan je dat bespreken tegen die tijd :). Liefs!
28 oktober 2022

Als antwoord op door 648ce75a230645…

Wat goed dat je privé bokslessen hebt genomen! Ik denk dat dat ook wel veel goeds doet naast de therapie, even je emoties eruit boksen. En met een privé les heb je ook alle ruimte, en idd minder prikkels van anderen en dat je ook meer je emoties echt kwijt kan dan in een les. Dat hield mij tegen om les te nemen. Ik heb ook gekeken naar privé les maar kon het nog niet echt vinden vandaar nu nog mijn thuis boksbal, bevalt ook goed, hihi. Wat goed trouwens dat je laatst zo boos was met boksen! Ik kon in het begin niet boos worden, door de angst die er voornamelijk zat, tot er een moment kwam dat er een enorme boosheid naar boven kwam. Dat was een goed teken volgens mijn psych. Daarna dus veel gaan boksen en veel woede en verdriet eruit gebokst en nu steeds minder angst en verdriet! Goed bezig joh!
27 oktober 2022
Hoi Em, Ook ik ben vanaf die leeftijd mishandeld en seksueel misbruikt. Ik ben nu al een tijd volwassen en daar pas een halfjaar mee bezig (EMDR). Maar sinds het over de verkrachtingen gaat in mijn behandeling, ben ik zo moe dat ik niks meer kan. Eerst werkte ik er nog naast, nu gaat dat niet meer. Jouw moeheid is heel herkenbaar dus, en ik ben ook altijd veel misselijk geweest - vanaf kind al. Ook heb (maar dat wordt al minder sinds EMDR) ik veel migraine-aanvallen. Ik herken sinds de behandeling dat ik alleen maar migraine kreeg na situaties waarin ik getriggerd werd/herbeleef. En dat ik moet spugen na dagen/avonden dat de prikkels me gewoon 'teveel' waren. Fijne inzichten, maar kan er nog steeds niks aan doen. En sinds een aantal weken heb ik herbelevingen en wordt ik, meestal nachts maar ook overdag, ineens overvallen door emoties van toen. Ik vindt het echt heel zwaar. Dus ik sluit me aan bij Angelica, we moeten geduldig zijn en lief. Ik probeer mezelf ook steeds te vertellen, ik werk nu weliswaar niet. Maar ik ben nog nooit zo hard "aan het werk" geweest, namelijk met mezelf. En ik denk dat naast de behandeling, die extreem intensief is, het verwerken erna wat ook heel veel energie kost, ook een stuk rouw plaatsvindt. En dat is ook heel vermoeiend! Ik vind het heel knap hoe ver je al bent gekomen, dat je het al drie jaar aangaat. En als je zegt dat emoties je overvallen, terwijl je die eerst heel lang geblokkeerd hebt, is er ook veel verbetering? Ik probeer als ik ga herbeleven te schrijven, was een tip van mijn therapeut. Met bilaterale beats in mijn oortjes (gewoon van Spotify) rustig de hele nachtmerrie op proberen te schrijven, of wat er precies gebeurde voor ik door een emotie overvallen werd. Meestal geeft me dat toch weer een inzicht (van ohhh wacht, die man had dezelfde lichaamshouding ofzo) en een beetje begrip voor mezelf. En ik sport weer (wat ik jaren niet gedaan heb vanwege migraine). Sinds kort ook boks les, dat voelt zo fijn, helemaal "in" mijn lichaam ofzo. En het idee dat ik mezelf leer verdedigen, geeft wat zelfbeschikking terug voor mijn gevoel. En daarna bekaf, maar dat voelt als "chille" moeheid en helpt met goed slapen. Hoe te beginnen met werk weer weet ik niet goed.. vraag ik me ook af wanneer en hoe dat punt dan komt. Een lotgenoot zei een keer: het komt vanzelf. Er komt vanzelf een gevoel dat je weet oké, nu is de weg omhoog begonnen. Dus daar hou ik maar aan vast. Je zou misschien kunnen beginnen met iets waarin je een paar uurtjes kan werken en kan opbouwen? Ben wel benieuwd wat je doet bij een haptonoom? Ik ken het niet namelijk, heeft dat je geholpen? Ik vind je heel stoer, zet door! Liefs
27 oktober 2022

Als antwoord op door 648ce75a230645…

Hoi Marie, Dankjewel voor je verhaal! Ik heb mijn verhaal hier nog niet echt gedeeld in dit forum omdat ik dat best wel een stap vond. Maar merk dat het erg fijn is om ervaringen van anderen te horen. Wat super knap dat je de stap hebt genomen om EMDR te gaan doen! Ik heb dat ook gedaan en vond dat ook erg zwaar. De vermoeidheid en alle emoties en lichamelijke reacties die erbij komen zijn heftig maar nu achteraf (ik heb dat deel van therapie inmiddels afgerond) kan ik je zeggen dat het het echt waard is! De vermoeidheid is bij mij minder geworden en ook bepaalde lichamelijk klachten zijn weg, zoals misselijkheid na het eten had ik altijd, en nu niet meer! Ook kan ik mijn verhaal, nu van een afstand zien en wordt daardoor niet meer emotioneel. Het blijft naar, maar het wordt stukje bij beetje steeds meer een verhaal die bij mijn verleden hoort. En idd het stuk rouw heb ik ook en ik heb nu dus nog erg last van emoties en lichamelijke klachten. Alles heb ik weggestopt en komt nu laagje voor laagje eruit. Ik weet idd dat dit tijd vergt en probeer lief voor mezelf te zijn, maar ben soms ook erg ongeduldig, het gevoel van; komt dit ooit nog goed gevoel. Terwijl ik aan de andere kant idd heel veel stappen heb gemaakt. Daar hou ik me aan vast. Omdat ik dus nu deels al goed op weg ben, vind ik het lastig hoe ik verder moet, samen met die emoties en lichamelijk klachten erbij. Toch nog even wachten of rustig aan weer iets gaan doen.. Fijn om te horen dat jij een lotgenoot hebt gesproken die vertelde dat dat vanzelf weer komt. Daar hou ik me aan vast. Lief zijn voor mezelf en mezelf de tijd gunnen. Na mijn therapie bij de psychotherapeut gestart bij een haptonoom. Een haptonoom houdt zich bezig met voelen in je lijf. Emoties zitten opgeslagen in je lijf, en zij maakt je daar bewust van. Bewust te voelen wat er in je lijf gebeurt en emoties toe te laten en te doorvoelen zodat je deze daarna kan loslaten. Ook helpt ze me om in het hier en nu te blijven en meer in mijn lijf te blijven, door oefeningen te doen. Verder heb ik daar ook geleerd dat triggers en opkomende emoties, dat dit delen zijn (kind delen) die getriggerd worden en hoe ik deze kan herkennen en kalmeren/helpen of troosten. Om op deze manier verder te helen. Deze therapie is dus meer gericht op lichaamswerk en het innerlijk kindwerk en ik merk dat dat mij heel erg helpt. Om triggers en emoties beter te begrijpen, de delen te helpen/troosten maar ook om meer in mijn lijf te blijven. (waarvan ik eerst niet wist dat ik dat niet deed..). Ik ben trouwens ook aan het sporten en wandelen en merk dat dat me ook heel goed doet en sterker maakt. Wat goed dat je op boks les zit! Ik heb daar ook naar gekeken maar nog niet de stap genomen. Het idee jezelf beter te verdedigen en sterker te worden geeft idd een gevoel van zelfbeschikking. Knap dat je daarmee bent begonnen. Ik merk dat ik nog een drempel over moet om die stap te nemen. Ik heb wel een boksbal thuis en als de emoties te hoog zijn, vind ik dat een hele fijne uitlaatklep, dus wie weet. ? Nogmaals dank voor je verhaal en ik wens je heel veel succes en sterkte in jouw traject. Super goed dat je met EMDR bent begonnen, dit gaat je heel veel goeds brengen! Liefs, Em
26 oktober 2022
Hoi Het is normaal dat de angst en verdriet van vroeger ook opgeslagen is in je lichaam. Ik ben ook vanaf jongs af aan misbruikt, en dat heeft veel tijd nodig om te verwerken. Niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk. Mijn advies is altijd , wees geduldig met jezelf en wees lief . Ik heb nog steeds therapie , ben afgekeurd voor werk maar volg mindfullnis, bootcamp, tai chi om toch met mensen contact te maken en bezig te blijven. Liefs en veel succes
26 oktober 2022

Als antwoord op door 0e70aa65d33047…

Fijn je berichtje, dankjewel! Soms maken al die klachten me zo moedeloos en ongeduldig om verder te willen. Dankjewel voor je advies, geduld en lief zijn voor mezelf is ook het belangrijkst. Fijne dag en liefs!
25 oktober 2022
Hi Linnepin, Dankjewel voor je reactie en fijn te horen dat je door de medicatie je veel beter voelt! Ik heb die stap nog niet genomen, maar vindt het fijn te horen dat deze optie er wel is.
25 oktober 2022
Hey hey, Ik op 6 jarige leeftijd. Ik was ook altijd misselijk, duizelig en altijd overal maar pijntjes die niet te verklaren waren. Ik heb 2,5 jaar therapie gehad elke week en daarna was ik zo wanhopig dat ik medicijnen een kans gegeven heb. Ik moest! mij anders gaan voelen. Hoe dan ook. En ik wil niet je aan de medicijnen helpen natuurlijk , dat heb ik ook 2,5 jaar ontweken. Maar bij mij was dat het. 10mg deed niks, toen ik naar 25 mg ging werd ik wakker….. niet misselijk. Niet duizelig en niet ziekig kwam ik uit bed….. dit is nu een half jaar zo. Natuurlijk met ups en downs maar sinds die veeeel meer ups en zit ik nu op 37,5mg en ik voel me veel en veel beter. Ook nog icm therapie elke week.