Het geen verkrachting durven noemen
Hoi, op mn 17e, inmiddels al een tijd terug, ben ik eigenlijk verkracht. Maar omdat hij mij heeft verkracht met zn vingers ipv met zijn geslachtsdeel durf ik het geen verkrachting te noemen omdat het voor mn gevoel daarvoor niet erg genoeg is, maar dat is het natuurlijk wel.
Bezig met laden...
10 Reacties
Wat goed dat je er over praat.
Ik hoop dat je je verhaal hier kwijt kan.
Zoals Joske zegt, probeer het niet minder erg te maken door andere woorden te gebruiken. Ik begrijp de weerstand. Maar feitelijk is dit dus verkrachting, geslachtsdeel of niet.
Veel sterkte met de verwerking.
Ik herken wat je zegt. Ik heb hetzelfde, ik heb steeds het gevoel dat ik het minder ‘erg’ moet maken. Of dat ik denk zullen we het maar aanranding noemen. Om het kleiner te maken dan het eigenlijk is, maar tegelijkertijd als ik het opschrijf en lees en doe alsof het iemand anders verhaal is weet ik wel dat het eigenlijk verkrachting is. Maar het gevoel van weerstand voor het woord blijft. Ik vind het lastig. Veel sterkte voor jouw!
Voor jou ook sterkte!
Snap dat je wel maar het is echt wel een verkrachting. Iemand is tegen jou wil in gegaan. Dat is niet oké! Het is ook logisch dat je hier veel last van hebt. Hoop dat je hier een beetje steun kan vinden. Hoop dat je hier hulp voor hebt. En dat er iemand is waar je mee kan praten om dit op een goede manier te verwerken.
Heel veel sterkte
Liefs Marina