hallo!

ik wil graag annoniem blijven omdat ik het eerlijk gezegd eng vind om mijn eigen naam erbij te zetten omdat ik bang ben dat het bij mijn ex vriend terecht komt en ik weer problemen krijg...

nou ik zal eens beginnen met mijn verhaal...

ik ben een meisje van 16 jaar en ben zwaar mishandeld door mijn ex het was inmiddels al een paar maanden uit na een toch wel leuke relatie maar af en toe ook niet omdat hij best vaak ook super agresieff kon zijn maar ja ik zag het toen nog niet in wat voor een jongen het eigenlijk was... het gebeurde allemaal op een zaterdag/zondag nacht en is nu ongeveer iets meer als een jaar geleden. Kan me het nog als de dag van gister herinneren.. ik sliep het was inmiddels al 5 uur in de nacht tot dat ik opeens wakker werd van getik op mijn rolluik (even kort ik had een plat dat waar je ook op kon lopen en hij was via een regenpijp naar boven geklommen ) en daar werd ik dus wakker van. Ik ging al met steken in mijn maag van de zenuwen kijken wat dat was. toen voelde het al niet goed.. maar alsnog wilde ik weten wat het was dus dat deed ik ook. nadat ik mijn rolluik had opengemaakt zag ik in eerste instantie niks maar toen ik mijn raam open maakte zag ik hem om het hoekje staan voorzichtig kijken of ik het was. Toen het hem duidelijk werd dat ik het was liep die naar het raam klom naar binnen en begonnen te praten. Het eerste halfuur was hij mij steeds aan het betasten wat ik helemaal niet fijn vond en vroeg hem ook te stoppen maar dat deed die niet... ik merkte trouwens ook wel dat die jongen aardig wat drank ophad hij stonk zwaar naar de alcohol. En toen t even voor 2min stil was werd hij opeens mega agressief eerst beet ik wel van me af en zei ik "ey je moet echt normaal gaan doen of vertrek" maar dat liep dus uit de hand.. het begon met een platte hand in mijn gezicht en daarna 2 vuisten in mijn gezicht waardoor ik zwaar gekneusde jukbeenderen had en om het nog even af te maken een kopstoot. Toen hij vertrok en mij huilend op de grond achterliet draaide hij zich nog een keer om en noemde mij een kankerhoer en dat ik niet zo moest janken en vertrok toen. Ik was zo de weg kwijt dat ik huilend mijn oma opbelde vroeg in de ochtend ipv naar mijn ouders gegaan maar die kwamen al snel genoeg naar onder. 

We hebben meteen die hele dag op het politie bureau gezeten ik was wel blij dat ze het zo sirieus opnamen en ze hem die dag ook al wilde oppakken. Alles verliep super snel en hij heeft gelukkig wel alles bekend. Maar welke straf die nu heeft gekregen weet ik na een jaar nog steeds niet..

op de dag van vandaag (iets meer als een jaar later) word ik nog af en toe door hem lastig gevallen door bijvoorbeeld door mijn straat heen aan het fietsen en steeds zorg dat ik uit mijn raam kijk en dan een tijdje voor mijn huis blijft rondlopen dat wel vaker als een keer gebeurd.. heb ook nog niet zo lang conflict gehad met een familie lid van hem dat ik gedreigd werd en mijn familie ect. Ook meerdere keren voorgekomen ook in die tijd dat ik net mishandeld was geworden. Dus ja complete rust is er dus nog steeds niet. En heb er ptss aan overgehouden ben vaak nog heel bang super alert met alles wat ik hoor of zie ook als ik alleen over straat loop ben ik altijd op mijn hoede. Ik word er gek van maar ik ben nog steeds altijd zo bang.. t word me vaak gewoon veel te veel en kan er niet mee omgaan 

Ik krijg inmiddels als hulp therapie ect. Want het bleek toch wel dat het me nog heel diep zat en ik goed ben in emoties verbergen totdat het me teveel werd.

en de aanleiding denk ik weet het niet zeker zou hem eerlijk gezegd heel graag een keer willen spreken zodat ik eindelijk antwoorden op mijn vragen kan krijgen naar meer als een jaar maar ik denk dat de aanleiding is omdat hij snel genoeg na onze relatie een relatie met toch wel een redelijke goeie vriendin van me en toen ze wat hadden hij nog heel vaak contact met me zocht ect ook seksueel contact ik het haar steeds vertelde misschien daar door ik zou het niet weten maar antwoorden blijf ik maar zoeken en zoeken en of ik er ooit antwoord op krijg weet ik niet. 

Ik zou zo nog wel even door kunnen gaan maar dit is mijn verhaal in het "kort" 

en ik blijf graag annoniem puur omdat ik bang ben en vrees dat er dan weer hele nare dingen gaan gebeuren. Ben benieuwd wat jullie er van vinden...

groetjes

Annoniem. :/