Lichamelijk onderzoek
Hoi... ik heb net een lichamelijk onderzoek gehad voor een verzakking in mn gezicht maar de dokter was een man, normaal vraag ik om een vrouw, maar omdat ik vandaag wel heel erg veel pijn had, dacht ik nou ja: ik kan niet voor eeuwig mannen vermijden toch. Hij was gewoon professioneel, helaas raakte ik toch een beetje in paniek en kon ik mn tranen niet meer onderdrukken! Hij schrok een btje denk ik, hij dacht dat ik last had van de pijn zo erg, maar ik zei snikkend dat ik ptsd heb en dat ik het toch wel een btje moeilijk heb met dit onderzoek en zoveel aanrakingen. Ik vind mijn reactie dus niet normaal en mijn vraag is eigenlijk, komt dit nog wel goed, want wil niet dat ik elke keer huilbuien heb steeds wanneer ik in gesprek moet of één of ander onderzoek wil laten doen om mn gezondheid en draagkracht te verbeteren of wanneer ik om hulp moet vragen ergens mee of wanneer ik een solicitatie gesprek heb! Wilde nog wat anders onderzoeken maar ik zie er nu alweer tegenop... Gaat dit ooit nog over, iemand?!
3 Reacties