Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Schuld en schaamte

Pijnen uit het verleden



Houden mij in het heden



In hun greep



Hoe kan ik het uitleggen



Terwijl ik het zelf niet eens begreep



 



Al zei ik telkens nee



Ik ging toch zelf met hem mee



Ik stemde ermee in



Al was het tegen mijn zin



Want het hoorde erbij



Dat is wat hij tegen me zei



Want ik was immers zijn vriendin



 



Schuld en schaamte 



Keren zich tegen mij



Dat ik het ook wilde 



is wat hij tegen me zei



Daarbij liet hij me geloven 



Dat als ik mee ging naar boven



Er niets zou gebeuren



Maar dat moest ik betreuren



 



Hij had het beloofd



Maar zei jij wil dit ook



Ik raakte verdoofd



Zijn woorden herhalen zich in mijn hoofd



 



Ik was in de war



Oogde wat star 



Wist niet wat ik voelde



Of wat hij bedoelde



Met dat hij van me hield 



Maar toch ook weer niet 



 



Schuld en schaamte 



Keren zich tegen mij



Geworteld in een trauma 



Nog steeds niet voorbij



De controle verloren 



Het zal er wel bij horen 



Is wat ik toen dacht



Hij had mij volledig in zijn macht 



 



Zijn wensen



Boven mijn grenzen



Hij had ze moeten respecteren



Maar manipuleerde



We wilden het allebei 



Praatte hij in op mij



 



Grenzen overschreden



Het is lang geleden



Maar heeft schade aangericht 



Ik bagatelliseerde



Maar leerde



En kwam tot het inzicht 



Dat mijn pijn



Er mag zijn 



En ik naast mezelf 



Ook een slachtoffer kan zijn



 



Schuld en schaamte 



Keren zich tegen mij 



Gevangen in gedachten



Voel ik me niet vrij 



Erkenning nodig 



Misschien overbodig 



Maar ik voel me alleen



Kan er niet langer omheen 



 



Een trauma aangericht



Verdrongen emoties aan het licht 



Maar soms sluit ik mijn ogen



Om niet te hoeven realiseren



Dat ik ben bedrogen 



Om mijzelf te weren 



Tegen negatieve gedachten



En de harde waarheid 



even te ontkrachten 



 



Want soms schuif ik heel even



De schuld weer op mijzelf 



Zodat ik durf te leven



Want sinds ik erken 



Dat ik niet schuldig ben 



Ging ik mij beseffen



Dat we altijd mensen met verkeerde intenties kunnen treffen 



En dat niets dan uitmaakt



Dus kijk ik soms even niet 



Omdat die angst me raakt 



En de schuld me dan veiligheid biedt 


Bezig met laden...

9 Reacties

22 februari 2022 (bewerkt)
Ik heb het met kippenvel en een traan gelezen. Het raakt mij, heel mooi geschreven.
11 februari 2022 (bewerkt)
Heel erg mooi geschreven en sommige dingen ook wel herkenbaar voor mij. Goed dat je dit in dichtvorm kan. Dat is voor mij soms ook een manier om dingen op papier te krijgen.
04 februari 2022
Hier nog een ;). Super mooi geschreven!
03 februari 2022 (bewerkt)
Hele mooie tekst
03 februari 2022 (bewerkt)
Hele mooie tekst!
02 februari 2022
Kippenvel..
02 februari 2022 (bewerkt)
Ik sluit me bij Edwin zijn reactie aan!
02 februari 2022
Hoi heehallo, wat een mooie manier om je gevoelens en herinneringen op papier te zetten. Zo krachtig en voor heel veel mensen zo herkenbaar. Knap dat je dat zo kunt doen zeg. Heb je hulp gezocht en gevonden bij het verwerken van je trauma? Ik lees dat het lang geleden is, maar ook trauma's die lang in je systeem zitten, kunnen opspelen. Gaan opspelen vaak. Voor mij nam het een periode van 30 jaar in beslag. Ik hoop dat je hulp hebt bij de verwerking er van. Goed dat je ons hier gevonden hebt. Hier kun je veilig je verhaal doen. Heel veel sterkte. Groetjes, Edwin
02 februari 2022
Wat ontzettend mooi geschreven, ik herken me in elke zin en het raakte me enorm om dit te lezen. Heel erg knap gedaan en heel goed dat je fit durft te delen!!