Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

trauma erbij

ik heb best vaak getwijfeld of ik m'n verhaal ging delen, maar heb nu toch besloten om het te doen.

een poosje geleden zat ik in een relatie waarin mijn ex me verkr*cht heeft. zo heb ik het tenminste ervaren...doorgaan met s*x terwijl ik dat niet wou. nu is het al een poosje uit, maar toendertijd heb ik er niks aan gedaan. als ik verliefd ben op iemand dan zit ik op een roze wolk en dan 'zie ik alles door de vingers' terwijl dit absoluut niet oke is. dat heb ik me helaas te laat gerealiseerd, hij gaat nu vrolijk verder met zijn leven, maar ik blijf achter met de shit.

hoe moet ik hiermee omgaan? ik zat te twijfelen om hem alsnog aan te geven, maar het is al maanden terug en ik heb geen bewijs...

overigens kan ik het ook niet begrijpen waarom hij dit gedaan heeft, want ik heb al eens eerder te maken gehad met aanranding in een relatie en dat wist hij (hij beloofde dat hij zoiets nooit zou doen), maar toch heeft hij nu hetzelfde gedaan maar dan erger. ik had al ptss maar dit is weer een klap erbij

 

Bezig met laden...

5 Reacties *

18 januari 2022
Wat goed van je dat je toch je verhaal hebt gedeeld ondanks de twijfel. Dit is zeker niet makkelijk geweest. Het spijt me wat je is overkomen en ik kan me heel goed voorstellen dat dit je PTSS heeft aangewakkerd of zelfs heeft versterkt. Zelf ben ik verkracht door een vriend. Hij ging ook door terwijl ik dit niet wilde. Waardoor ik kort daarna ook gediagnostiseerd ben met PTSS. Wat betreft je twijfel om hem aan te geven - doe vooral wat goed voelt voor jou. Het hoeft niet meteen, niet morgen en niet volgend jaar. Luister naar jezelf, focus op jezelf, JIJ bent belangrijk. Zelf heb ik alleen een melding gemaakt toen der tijd en nu, 19 jaar verder, heb ik de kracht gevonden om er een aangifte van te maken. Wat je ook doet, het is goed. Je bent niet alleen ?
13 januari 2022
Hee, mooie naam bedacht haha. Ik herken me heel erg in je verhaal en dat je geen hulp zoekt omdat je het graag zelf wilt kunnen. Ik heb ook pas maanden na de verkr*chting de huisarts ingeschakeld. Toen ben ik begonnen met de praktijkondersteuner (poh ggz) en later durfde ik de stap naar de psycholoog te zetten. Maar ik ben zo blij dat ik dit nu heb gedaan en dat wilde ik je meegeven. Het is helemaal prima dat je denkt dat je het alleen kan, maar je hoeft het niet alleen te doen en dat is het verschil. Ik hoop dat je het hoe dan ook plekje kan geven. En over dat aangifte doen; de tip van het bellen met slachtofferhulp is een goede. Zij hebben mij ook geholpen in het maken van een beslissing. Als aangifte een stap te ver is of nutteloos lijkt dan kun je nog altijd een melding doen, dan staat het in ieder geval in het systeem bij de politie! Veel knuffels.
11 januari 2022
Waar zit je twijfel? Het is bewonderenswaardig om de regie bij jezelf te houden. Laat dat niet varen. Als je een goede therapeut hebt zal hij niet beweren dat hij je beter kan maken. Wel dat hij/zij je kan ondersteunen in jouw proces om het trauma te verwerken. Je zit zo met een aantal aannames en er zijn legio valkuilen. Er zijn therapieën waarin je in 2 weken je trauma’s verwerkt, afhankelijk van je situatie, waarna je met goede nazorg je leven weer opnieuw kunt vormgeven. Waarom zo lang tobben? Onderzoek wat ze je kunnen bieden. Ken je het programma Geraldine en de vrouwen?
10 januari 2022
Ja, twijfel om met je verhaal voor de dag te komen is herkenbaar. Goed dat je de knoop doorgehakt hebt. Het is verschrikkelijk wat je aangedaan is. Een ptss-indicatie zegt veel. Gezien de indicatie vermoed ik dat je professionele hulp hebt gevonden. Professionele hulp waarmee je nu nog niet je trauma’s hebt verwerkt. De vraag over het doen van aangifte is niet zonder meer te beantwoorden. Het is lovenswaardig om in actie te komen om anderen voor dit gevaar te behoeden. Maar jij zelf komt nu op de eerste plaats. Op de eerste plaats om je leven op te pakken en de trauma’s te verwerken. Een suggestie: bel Slachtofferhulp en vraag om met jou de afwegingen te maken. Zij zijn thuis in dit soort processen en hebben oog wat het emotioneel voor je kan betekenen. Dank voor je verhaal en sterkte met het verwerken van je trauma’s? Kun / wil je iets schrijven over de hulp die je nu krijgt?
11 januari 2022

Als antwoord op door 33a73443d5994c…

Hi Philip, Dankjewel voor je berichtje. Eigenlijk heb ik helemaal geen professionele hulp op dit moment. Ik ben iemand die liever zelf erboven op wilt komen, maar dat is wel een moeizame weg. Mn nieuwe vriend heeft ook al gezegt dat ik misschien beter af ben bij een professional dan hijzelf of andere bekenden, maar ik twijfel nog...