Hoi, ik ben nieuw hier en nog niet klaar om zo heel mn verhaal op het internet te doen maar in het kort: ik ben op mijn 16e met geweld verkracht door een jongen die ik leuk dacht te vinden. Ik durfde het niemand te vertellen maar wist ook niet wat ik met mezelf aan moest. Ik heb in de periode daarna met veel verschillende mannen en vrouwen seks gehad(ik weet niet precies waarom maar het was een manier van overleven). Hoewel het allemaal vrijwillig was waren het geen fijne ervaringen. Penetratie is sinds mijn verkrachting erg pijnlijk geworden en ik voelde me daarnaast ook vies na de seks. Op mijn 18e kreeg ik een relatie met een vrouw, zij was erg manipulatief en chanteerde me tot het hebben van seks en ook seksuele handelingen doen die ik niet wilde doen.
Nu ben ik al twee jaar bezig met trauma behandeling maar het schiet nog niet op. Ik schaam me om het te zeggen maar ik heb nog steeds wel behoeftes, al maakt de gedachte aan mezelf (laten) aanraken me kotsmisselijk. Ik ben bang dat ik nooit meer een fijne ervaring ga hebben met masturberen of seks. Ik vroeg me af of mensen dit herkennen. En misschien bronnen kennen over het genezen van je seksualiteit met jezelf en anderen. Ik ben op zoek naar een manier om er weer van te kunnen genieten maar ik heb nog een lange weg te gaan.
Gr imaginarybuttons
2 reacties
Hoi imaginarybuttons. Het korte antwoord is "nee, je bent niet voor altijd kapot!!!" Zeker niet. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat we voor altijd een beschadiging meedragen. Hoe groot die beschadiging is, varieert in de tijd en met de behandeling die we er voor krijgen. Ik vind het verschrikkelijk dat je te maken hebt gehad met een verkrachting. Dat is verschrikkelijk om mee te maken. Je schrijft dat je daarna handelingen hebt gedaan om te overleven. Ook daarin ben je zeker niet de enige. Heel veel van ons hebben te maken met seksuele blokkades (niet kunnen of geen behoeftes hebben) of aan de andere kant promiscuïteit. Je schrijft zelf al dat dat een overlevingsmechanisme was en dat is ook zo. Je bent beschadigd op dat belangrijke onderdeel van je leven en je opvoeding.
Goed dat je behandeling gezocht hebt. Je kwalificeert het als "al" twee jaar en dat snap ik, maar een trauma als dit/misschien wel trauma's als deze vergen tijd om te verwerken. Ik heb zelf na een periode van 30 jaar waarin het opgesloten zat in me, gedurende een periode van enkele jaren het misbruik een plek gegeven. Gun jezelf de tijd en complimenteer jezelf voor het feit dat je het aangaat en dat je er actief mee aan de slag bent.
Je angst om nooit meer een fijne ervaring te hebben, is zo herkenbaar. Dat geven heel veel slachtoffers aan. En toch lezen we vaak dat mensen aan het einde van hun behandeling, na hun traject, fijne ervaringen kunnen hebben. Dat de last van het verleden niet meer op nieuwe ervaringen drukt en dat je vrijer kunt zijn in het genieten van intimiteit. Of dat nu intimiteit met een ander is of met jezelf. Ik ben er van overtuigd dat dat zeker mogelijk is. Je bent dus niet kapot, zeker niet.
Je bent al in behandeling. Je zou eens kunnen overwegen om met lotgenoten hier over te praten?! Ik heb dat zelf gedaan en dat was ontzettend fijn. Ook de blokkades tav seks en intimiteit werden daar besproken en het is fijn om te merken dat je niet alleen staat. Wist je dat Slachtofferhulp Nederland ook lotgenotengroepen organiseert? Je kunt op de site meer informatie vinden, of anders bel je eens met SHN. Zij kunnen je verder helpen.
Je hebt een lange weg te gaan, maar je bent al volop onderweg. En dat is ontzettend knap en krachtig. Daar mag je best even bij stilstaan. Ik hoop dat je iets hebt aan mijn reactie. Mocht je nog meer vragen hebben of meer willen delen, dan is dit een veilige plek om dat te doen. Je staat er niet alleen voor. Heel veel succes en veel liefs ook. Gr, Edwin
Lieve imaginatybuttons, wat goed dat je hier je verhaal hebt gedaan. Ik herken het gevoel dat seks nooit meer fijn gaat zijn enorm, heb op m'n 15e iets soortgelijks meegemaakt en dacht daarna ook dat ik nooit meer plezier zou kunnen hebben in seks. Wat mij ontzettend heeft geholpen is inderdaad behandeling, maar tijdens die EMDR behandeling kwam mijn plezier nog niet terug, dat had wat meer afstand nodig. Daarna met een lieve veilige partner opnieuw geleerd hoe intimiteit zonder dissociatie en vies gevoel kan zijn. Wat mij hielp is tijd, kleine stapjes, en zelf op mijn eigen tempo (mezelf) aanraken weer fijn voelen. Ook om mezelf te blijven aanraken tijdens seks met een ander hielp veel, zodat ik touwtjes in handen hield. In ieder geval, je bent niet voor altijd kapot. Het wordt echt beter. Je bent het waard, je staat niet alleen. Voel je vrij mij een berichtje te sturen als je daar behoefte aan hebt. Liefs.