Misbruik in mijn relatie
Het is al twintig jaar geleden maar nu pas ben ik er aan toe om te delen wat mij is overkomen. Ik dacht dat ik het achter me kon laten, maar nu leer ik dat het niet weg gaat zonder dat ik de waarheid op tafel heb gelegd. Ik heb mezelf altijd de schuld gegeven. Ik vond het mijn eigen schuld dat ik het zo lang heb toegestaan. Van mijn zestiende tot mijn tweeëntwintigste heb ik een relatie gehad met een jongen die geen Nee accepteerde. Ik schaam me nog steeds dat ik zo lang in deze relatie ben gebleven. Ik moest bijna elke dag seks met hem hebben. en als ik dat niet deed, dan schold hij mij de hele nacht uit voor kankerhoer en zei hij dat ik vast al anderen geneukt had omdat ik niet wilde. (sorry voor mijn taalgebruik). Een gedeelte in mij kòn die relatie echt niet verbreken. Inmiddels weet ik dat ik o.a. het gevoel om alleen te zijn kostte wat kost wilde voorkomen. Wel wenste ik vaak dat hij dood zou gaan. Ik gebruikte toentertijd ook veel drugs. Om mezelf en de situatie te verdoven. Als we ergens op visite waren probeerde ik de tijd zo lang mogelijk te rekken omdat ik wist dat ik thuis weer seks moest hebben. Daar schaam ik me nog het meest voor, dat ik niet voor mezelf kon opkomen. Hij won elke keer weer. ik mocht ook niet met andere jongens praten, er was eigenlijk altijd wel iets waar hij razend van werd, hij bepaalde soms welke kleren ik aandeed en hoe laat ik thuis moest komen. Als ik dan niet thuis kwam dan kwam hij me halen.
Het voelt zo ongelooflijk vernederend dat ik heb toegelaten dat iemand anders de baas over mij was en zijn gang mocht gaan met mijn lichaam. Zo vernederend dat ik in al mijn kwetsbaarheid en eenzaamheid er alles aan deed om de verbinding niet te verliezen en dat het voor hem daardoor zo makkelijk werd om mijn grenzen te overtreden. Vernederend dat ik me tot hem keerde, eigenlijk vanuit enorme eenzaamheid en behoefte aan aandacht, en dat dat het voor hem zo makkelijke maakte om misbruik van mij te maken en mijn eer te schenden.
Uiteindelijk gingen we samen wonen (ja zover was ik) en kon ik met hem een deal sluiten dat we op vaste dagen seks hadden en op vaste dagen niet. zodat het "eerlijk" verdeeld was. Zo verdrietig dat ik me niet realiseerde dat ik zoveel meer waard ben dan dat. Dat ik niet mijn grenzen heb leren te bewaken. Dat realiseer ik me nu pas. Ik snap het ergens ook wel aangezien ik een hele overheersende moeder had, een emotioneel afwezige vader (en altijd aan het werk) en een broer die altijd over mijn grenzen heen ging. ik moest me wel aanpassen aan mijn gezinssituatie om de verbinding te behouden. en dat geleerd hebbende, ben ik dat ook buiten ons gezin gaan doen.
Gelukkig kan ik mijn verhaal hier delen en is ook dit weer een stap in mijn proces om te helen. Bedankt voor jullie interesse en iedereen sterkte met zijn eigen verdriet en heelproces.
11 Reacties *
Als antwoord op (Geen onderwerp) door d464ac99756c4e…
Als antwoord op (Geen onderwerp) door 3b579fc12b2045…
Als antwoord op (Geen onderwerp) door d464ac99756c4e…
Als antwoord op (Geen onderwerp) door d464ac99756c4e…
Als antwoord op (Geen onderwerp) door d55ff4dea3bd43…