Wat gisteren begon als een geweldig leuk vrijgezellenfeest mondde in de avond uit tot een grimmige afsluitende vechtpartij. We besloten naar het park te gaan in Utrecht waarna er al snel een stuk of 4 jongens van de leeftijd 12 tot 15 naar ons toe kwamen. Gewoon irritant doen, opstootje zoeken. Daar gingen we niet op in en de sfeer werd meer duister en hun groep werd groter. Uiteindelijk met 2 groepen van 14 man (en jongens) besloten wij als mannen naar huis te gaan. De situatie ontlopen. 

Toen we eenmaal onderweg waren pakte een jongen mijn fiets vast waarna ik die terug trok. Voor ik het wist kreeg ik 2 trappen in mijn zij en 2 in mijn nek. Ik heb zelf 5 jaar rugby gespeeld dus ben de klappen wel gewend, dat was ook zeker niet met probleem. Het paintballen en botsen met karten daarvoor deed aanzienlijk meer pijn. Wat het voor mij moeilijk maakt is de pure agressie die de jongens uitstraalde. Hoe erg ze erop uit waren dat je het verkeerde zou zeggen zodat ze reden hadden om te vechten. Het feit dat je al groep jongens een groep volwassen mannen uitdaagt vind ik zo ziekelijk gestoord. 

Vandaag heb ik erg veel last van agressieve gedachtes. Gedachtes van geweld terug doen, zelfs fantaseren over hun dood. Ik schrik daar bij mijzelf echt heel erg van. Wat ik nog het ergste vind is dat deze gasten ermee weg komen, waarschijnlijk elke keer weer. Er wordt op mij als volwassene een beroep gedaan op mijn vermogen om mij in te houden. Die gasten hebben nul respect en het zal ze echt gestolen worden wat een ander voelt of ervaart. De verslechtering van de samenleving gaat mij echt aan het hart. Ook ouders die hun verantwoordelijkheid niet pakken vind ik misselijkmakend. 

Zijn er mensen die dit herkennen? Ik voel mij echt als een klein kind wat dit betreft.