De titel alleen al kan het nodige oproepen bij slachtoffers van misbruik, maar desondanks kan het zeer uiteenlopend zijn hoe het wordt geïnterpreteerd.

Is het een gedachte die jij vaak naar jezelf hebt of had?

Is het iets wat je anderen vaak hoorde zeggen?

Of wat anderen tegen jou zeiden wanneer jij klachten had en/of deze uitte?

Wanneer stel je jezelf eigenlijk aan?

Een beetje overlap met het artikel in de trouw:

https://www.trouw.nl/binnenland/hij-bedoelde-het-vast-niet-zo-waarom-om…

In het tijdperk waar we nu in leven hebben we veel twijfels over wat nu goed of fout is.

Mogen mensen nog fouten maken? Of verwachten we dat iedereen de norm volgt?

Recent in het nieuws van de vlog waarbij een minderjarige werd gevraagd om zijn geslachtsdeel te laten zien voor x bedrag, met alle gevolgen van dien. De reacties erop zijn zeer uiteenlopend. De één is van mening dat de persoon in kwestie de verdiende consequenties krijgt voor zijn uitspraak (nergens meer aan het werk komen). De ander is van mening dat hij te zwaar gestraft wordt.

We leven in een wereld waarin de social media ook heel bepalend wordt.

Als wij daarentegen kijken naar onze situaties. Zouden wij onze verhalen openbaar willen gooien en ons lot in handen van de media willen leggen? of is dit iets tussen dader en slachtoffer?

Maar om te voorkomen dat wij deze discussie van de media hier gaan voeren, misschien een paar interessante stellingen:

1. Fluitende bouwvakkers naar voorbijlopende voetgangers moeten bijscholing krijgen voor hun gedrag of misschien zelfs een boete krijgen

2. Iedere seksuele handeling moet eerst de welwillendheid van beide partijen van vastgelegd worden om informed consent te waarborgen

3. Alcohol(of andere middelen) op = geen seksuele meer, zelfs niet binnen een bestaande relatie

4. Kledingdracht is niet iets wat betekenis zou moeten hebben in een zaak omtrent misbruik/aanranding/verkrachting.

Bovenstaande zijn stellingen die zo wel eens vaker voorbij komen, ik ben benieuwd hoe anderen erover denken. Wat het bij ze op roept. Waarom de ene stelling misschien meer op roept dan de ander.

of één vanuit mij persoonlijk

5. Ik ging telkens terug, dus dan vraag je er toch zelf om

Ik ben dus benieuwd naar jullie reactie erop, maar ook eventueel of er andere zinnen zijn, of eventueel gedragingen die jullie hiermee associëren.

Door namelijk het open te gooien, blijft het niet in ons hoofd, maar mag het er zijn. Door er te mogen zijn kan het "normaal" worden door te herkennen bij anderen dat je er niet alleen in staat en zo mogen wij elkaar helpen.

Dus aan iedereen die het leest, ik nodig jullie uit te reageren! lang kort, of misschien alleen met een like op reacties die herkenbaar zijn. Alle reactie is welkom.