Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Mijn verhaal

Hallo allemaal!

Ik noem mij João en ik ben, zoals je dan zegt, als kind misbruikt. Zo, dat is eruit!!! Ik heb véél te lang m’n mond dicht gehouden. Hierdoor “leef” ik al 35 jaar in een wereld die aan mij voorbij gaat, echter waar ik gevoelsmatig vaak niet toe behoor.

Ik ben van “huis uit” maatschappelijkwerker, de mooiste baan die er is. Deze bezieling, dat is het voor mij, is gekomen op het moment dat mijn moeder vertelde dat ze vroeger misbruikt is door een aantal broers, ik was toen zeven jaar. Mijn moeder is er vele malen bijna aan onderdoor gegaan. Een half jaar op een gesloten afdeling van een PAAZ samen met m’n vader. Jaren en jaren van therapieën en vaak stijf of slap van de medicijnen. Maar ze is er en is met tijden echt gelukkig!! Vanaf toen wist ik dat ik “mensen wilde helpen”, echter nog niet wetende wat ik zelf nog voor m’n kiezen zou krijgen.

Tijdens hun “afwezigheid” in de PAAZ sliep ik bij een tante die me liever kwijt dan rijk was, zij heeft nooit opgemerkt dat ik zoveel weg was buiten de gebruikelijke schooltijden. In die tijd is het ook met mij begonnen. Acht jaar was ik en het heeft tot mijn dertiende geduurd. Ik hoop dat ik net zo sterk ben als mijn moeder en er net zo mee kan leren leven zoals zij dat kan. Ik heb deze week een intake gesprek gehad bij een trauma psychologe, het gaat zo niet meer.

Dit is in een hele kleine notendop mijn verhaal. En ik vind dit héél eng, maar voel me ook wel stoer dat ik het gewoon doe. Maar ook schuldig ... héél verwarrend allemaal.

Bezig met laden...

7 Reacties *

26 februari 2021
Joao, Ik wil alleen maar zeggen, knap gedaan! De eerste stappen voor jezelf zijn gezet. Liefs, Klavertje 4
25 februari 2021
Hoi Joao, Wat moedig van je om dit te vertellen. En fijn dat ook jij mensen wil helpen. Maar vergeet niet ook goed voor jezelf te zorgen. Dit heb je nu al gedaan door de stap naar hulp te zetten omdat je voelt dat het niet meer gaat. Dit vind ik zo knap van je. Nu vroeg ik me af of je ook met je moeder over deze dingen kan praten of dat dit niet kan? Of heb je zo iets van ik wil haar hier niet mee belasten want ze heeft het al moeilijk genoeg gehad, dat begrijp ik ook. Maar ik hoop van harte dat je de goede en juiste hulp vind en dat je er ook sterk uit komt. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik je nu al ontzettend sterk vind want sterk ben je zeker. Veel succes dappere Joao.
25 februari 2021

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Dank Ine voor je mooie woorden. Ik heb het nooit iemand durven vertellen, m'n moeder al helemaal niet. Zij heeft een enorm schuldgevoel naar mij toe. Alle energie en aandacht van het gezin is altijd richting mijn moeder gegaan. Haar vertellen over mijn verleden zal haar gevoel van tekortkomingen alleen maar vergroten. Maar de troost van mijn ouders heb ik heel erg gemist en eigenlijk nog steeds. Er is een reden dat ik mijn moeder zo goed begreep. Dat ik soms haar zinnen af kon maken. We 's nachts samen beneden zaten omdat we nachtmerries hadden. Ik heb en zal het haar nooit vertellen. Ook tijdens m'n opleiding is er zoveel tijd gaan zitten in zelfreflectie ook met mede studenten, het bleef altijd mijn geheim! Jammer ik had wellicht een andere keuze moeten maken toen en het niet zo hoog moeten laten oplopen. Maar ja, achteraf wonen is altijd mooi ;)
24 februari 2021
Beste Joao, Ja 35 jaar zwijgen over wat je overkomen is, is een lange periode die deels onbewust een stempel drukt op hoe jij je leven vorm hebt gegeven. Denk alleen maar aan het beroep dat je hebt gekozen. Het kiezen voor mensen die in de knel zitten terwijl je zelf in de knel zit is wat ik ook bij mezelf kon vaststellen. Je hebt daardoor ook wel een talent ontwikkeld in het helpen van mensen. Goed dat je nu in trauma therapie gaat. Heb je gekozen voor een intensieve behandeling of voor wekelijkse sessies? Ongetwijfeld ken je de uitzendingen Van RTL Geraldine en de vrouwen. Zij hebben voor een intensieve behandeling gekozen. Inderdaad, het is best stoer om nu voor jezelf te kiezen in het vooruitzicht dat er straks zoveel nieuwe mooie perspectieven lonken. Een leven zonder je schuldig te voelen, zonder je te schamen voorst iemand anders je aangedaan heeft. Sterkte en succes!
24 februari 2021

Als antwoord op door 33a73443d5994c…

Dankjewel Philip voor deze bemoedigende woorden. En zoals je zegt je ontwikkeld talenten en dan weten mensen je te vinden, alsof het op je voorhoofd staat geschreven. Echter heb ik mezelf, voor nu, te vaak in de “brand” gestoken omdat anderen het koud hadden. Nu heb ik het koud en hoop ergens warmte te kunnen vinden. Wat fijn dit initiatief!!
25 februari 2021

Als antwoord op door 33a73443d5994c…

Wat moedig van jou João. Ik kan mij voorstellen dat heel verwarrend is, maar ik ben blij voor jou dat jij de eerste stap heb gegeven. Veel sterkte!
25 februari 2021

Als antwoord op door 33a73443d5994c…

[~2451] Volhouden Joao op je nieuwe weg!