Het dealen met het letsel. TW

Hallo allemaal. Precies 9 dagen geleden heb ik een zwaar scooter ongeluk gehad. Ik reed naar huis met 50 (open helm) en werd verrast door een elektrische fiets. Ik week uit waardoor ik vol tegen een stoep aankwam, en 11 meter verderop eindigde met de kaak op een stoeprand. Ik werd gevonden m'n onderkaak lag in stukken op de weg. Operatie, veel heisa etc verder mocht ik 4 dagen erna naar huis. Ik leef op pap en soep en vla via een spuit en slik zo'n 24 pillen per dag. 

Ik wil te snel. Ik zeg tegen iedereen dat het goed gaat. En dat het goed komt.. maar om eerlijk te zijn zie ik het ook even niet zitten meer. This allemaal vast geschroefd, geplakt, met pennen etc. De pijn is nog steeds niet te beschrijven. Ik heb 247 echt honger. Ben ook gelijk uiteraard gestopt met roken (wat ook niet mee helpt.) Ik mis een hoop voortanden. Ik kan moeilijk praten. Nieuwe tanden worden uiteindelijk niet vergoed en ik kan me dat niet permitteren. Ik ben onzeker. Ik zie bot want het geneest niet fantastisch. Dat blijft voor altijd. Tandvlees groeit niet terug en this echt verbrijzeld allemaal. Ik moet blij zijn dat ze überhaupt wat hebben kunnen plakken.

Al met al ik zie het even niet. Ik heb een eigen psycholoog maar die spreek ik 1x per week. Ik dacht dit doe ik allemaal wel alleen maar this veel zwaarder dan gedacht. De fietser is doorgereden. Ik moet nu nog 5 weken met de spuit leven en dan hoop ik dat een soepje mag.

Ik weet niet of ik het goed heb verwoord zo, voor mij is dit ook allemaal nieuw. Maar ik ken verder niemand die ook met letsel of angst na een ongeluk dealt. En de mensen om me heen zijn heel lief, maar onrealistisch.

Hun zien dat ik 4kg ben afgevallen in 9 dagen en vinden dat goed. Ik haat het, ik wil eten. En dat is met alles. Komt ook door mezelf want ik doe alsof het allemaal oke is.

X sally