2x aanrijding binnen 1 jaar
10 maart 2020 rond half acht in de ochtend stond ik stil achter een andere auto en we waren aan het wachten om de rotonde op te kunnen rijden. Ineens voelde ik een harde klap in mijn rug en mijn auto wordt tegen het andere voertuig geduwd (kan ik me niet herinneren). Kon zelfstandig uit de auto komen, meteen 112 gebeld terwijl de anderen doende waren met het maken van foto's.
Geen letsel op dat moment maar daarn begonnen de klachten hoofdpijn, nek en linkerschouder klachten. Op advies van huisarts begonnen met fysiotherapie wat maar beperkt verlichting bracht.
Getracht te werken maar dat lukte niet zo goed, werkgever die begon te pesten.
Februari 2021 weer een aanrijdingbuiten mijn schuld om, net toen het een stuk beter met me weer terug naar af met mijn klachten.
Sinds juli 2021 onder behandeling bij een hoofdpijn kliniek en tot op heden heb ik nog steeds klachten. Dit stuit op veel onbegrip, ze zien niets aan mij en denken dat ik niet meer wil gaan werken. Dit heeft ondertussen mijn relatie gekost.
Wat mij stoort in deze maatschappij dat als je slachtoffer bent je eigenlijk alleen maar gestraft wordt door de maatschappij.
Je gaat achteruit in inkomen, je komt in de ziektewet van het UWV terecht. Wil ik mijn hypotheek overzetten ivm de lage rente gaat dat niet want je hebt een onbestendig inkomen. Is teveel risico zeggen ze dan, terwijl er een overwaarde is van minimaal 2x de hypotheeksom. Kom ik ooit weer aan het werk dan is dat hoogstwaarschijnlijk als uitzendkracht, krijg ik ook geen hypotheek of er moet een intensie verklaring zijn voor een vaste aanstelling. Ik ben bang dat ik tegen die tijd mijn huis moet verkopen .Voor je herstel moet je alles zelf voor schieten en mag blij zijn als de tegenpartij bij gratie god eens 1500 euro overmaakt.
Ondertussen zit ik in de WIA en moet al mijn inkomsten opgeven ook de eventuele schadevergoedingen is mij verteld! Daar spaar je dan voor, terwijl het UWV de kosten van mijn ziekzijn wel aan het verhalen is bij de tegenpartij.
Ik heb een Letstel advocaat, maar daar die doen ook weinig vind ik ,die wachten steeds op de tegenpartij.!
Klinkt allemaal negatief ik weet en hoop spoedig uit deze negatieve spiraal te kunnen stappen en weer te kunnen genieten van het leven.
Wie heeft dit gevoel ook dat je gestraft terwijl je slachtoffer bent?
4 Reacties
Ik ben vorig jaar in juli en september aangereden als fietser.
Daarvoor nooit een dergelijk ongeval meegemaakt.
Inmiddels al maanden met de letselschade jurist in de weer.
De tegenpartij heeft enkel een handtekening hoeven te plaatsen voor de erkenning van schuld op het schadeletselformulier.
En was daar zeer traag en nonchalant mee.
Ben daar een maand achteraan moeten zitten voor een respons.
Gelukkig had ik de gegevens van de dader van
2e ongeval.
Maar daarmee is voor hun de kous af.
Betwijfel of ze überhaupt iets mee krijgen van het verloop en de impact.
Ik heb diverse behandelingen moeten ondergaan en heb iedere week wel contact met iemand omtrent deze ongevallen.
Of het nu een behandelaar, de zorgverzekeraar of met mijn jurist is.
Het vraagt ontzettend veel tijd wat je ook continu bewust maakt van het proces van herstel waar je je in bevind.
Mijn uiterlijke schade aan mijn gezicht lijkt nu niet verder meer te herstellen.
Wat bijzonder pijnlijk is voor mij.
Maar een litteken of een blijvend oedeem in mijn gezicht is weinig spannend voor de tegenpartij. Althans zo ervaar ik het.
Het is heel veel impact en energie die erin gaat zitten.
Ik troost me met het besef dat het nog veel erger had kunnen zijn.
Maar als slachtoffer moet je een bijzonder lange adem, geduld en hoop behouden.
Maar ik denk dat een situatie als deze alleen maar verlies kent.
En het veelal om acceptatie gaat.
Ik vind het ook moeilijk.
Heel veel sterkte!
Ik zelf herken het niet zo.. het enige waarover ik kan klagen is dat ik over het smartegeld en de vergoeding voor de kosten die ik in de toekomst moet maken, belasting moet betalen. Niet dat ik echt wat te klagen heb maar het raakt me dat ze vinden dat je daar belasting over moet betalen terwijl je daar zwaar voor hebt moeten lijden.
Ik was jong en had nog geen baan en woonde nog thuis.. dan is het anders.. nu heb ik wel een baan en een eigen huis.. alles aangepast op mijn huidige mogelijkheden.
Wat ik zelf niet meer heb gedaan, maar achteraf wel had willen doen, is een letselschadeadvocaat inschakelen ipv de mensen via de rechtsbijstandverzekering. Misschien dat jij je daar ook beter door geholpen voelt.
Veel kracht en succes gewenst!
Gelukkig hadden we een lat relatie, dus er hoefde geen huis verkocht te worden.
Ik kan nog wel even doorgaan maar is ook niet goed voor mij, wordt er alleen maar negatiever van en dat wil ik niet.
Lotte ik wens je veel succes voor de toekomst.