Stalking en chantage
Ik ben nieuwe slachtoffer geworden voor stalking en chantage en gaslighting
Helaas ben ik geëmotioneerd ik zit helemaal door heen wat ik in jaar tijd zo mee moeten maken van mijn ex partner
De desbetreffende persoon wilde niet vrijwillig mijn huis verlaten weigerde alle wegen of fronten ver over mijn grenzen heen
Helaas voel ik me ook getraumatiseerd
Ik heb last van huil buien en mijn herhalingen van mijn geschiedenis herhaalt zich ik ben al beschadigde vrouw en dan nog dit er bij
Is mijn emmer van emoties zo vol
Ik schaam me eigen erg voor ook heb ik soms het gevoel dat het mijn schuld is en dat alles aan mij ligt
Ik ben radeloos 😭
Bezig met laden...
3 Reacties
Over 11 a 12 dagen gaat de gebiedsverbod en contact verbod verlopen me kids zitten onder ots
Ik probeer al een tijdje de veiligheid waar te borgen om bij me huidige woon omgeving weg te gaan dat wilt jeugdzorg niet over paar dagen verloopt het verbod en ik voel me enorm onzeker ik word niet gehoord en begrepen ik ben hier thuis aan het ijsberen elk geluid wordt ik weer wakker ik ben behoorlijk schichtig en alert om me kids en me zelf te beschermen
MOGELIJK word de zaak geseponeerd
( hier moet ik nog afwachten van de ook of justitie ) ik zit met met handen in me haar en weet gewoonweg geen raad mee me huis staat ook op woningruil en iedereen weet dat wij hier niet veilig wonen ik ben ook erg bang voor dat de stalker femocide gaat plegen of verder met zn praktijk
( stalken) Ik voel me zo machteloos en ben zo bang dat me kids uit huis worden geplaatst wegens onveilige situaties ik ben zo verdrietig
Weet iemand raad enof advies
Wij hebben 2 jaar moeten bijkomen van het stalken.. veel geslapen, de ‘snelheid’ was uit ons leven. Ik vertrouw het buiten nog altijd niet. Dat slijt wel. Laatst mijn mobiel thuis vergeten.. dat had ik mij eerder niet kunnen veroorloven. Ergens is dat dus een mijlpaal. De dader komt nog steeds in deze buurt maar hij woont niet meer hier. Dat betekent niet dat het opgehouden is, maar het is rustiger.
Ik schaamde mij ook in het begin.. Stalking dat was voor anderen, eigenlijk. En ik (en mijn gezin) had(den) niets gedaan dat wij dit verdienden, ook geen relatie met de dader gehad.. zelfs geen flirt. Ik besef nu pas dat dat een hele domme gedachte is. (Jij bepaalt niet het gedrag van de stalker.. de stalker bepaalt dat. Er is gewoon iets mis met de stalker, anders deed hij dit niet.) Toen ik iets over stalking las en onze stalker en zijn gedrag daarin herkende. Ja het was stalking. Ook ik heb mij geschaamd. Tot ik mij bedacht dat als ik voor deze overlast had kunnen kiezen, ik ook bij machte zou zijn geweest om het teniet te doen.. En dat kon ik niet.. Ik had het graag gewild, want dan had ik het in de hand gehad. Maar helaas.
Je emoties zijn niet overdreven. Je bent niet “zwak”, je bent iemand die herhaaldelijk over grenzen is gegaan, die zich niet veilig voelt in haar eigen huis, en die keer op keer heeft moeten incasseren zonder erkenning of rust. Dat je dan huilbuien hebt, je schaamt, en het soms bij jezelf zoekt, is heel begrijpelijk maar het is niet jouw schuld. Daders manipuleren juist om jou dat gevoel te geven. Het feit dat je twijfelt aan jezelf, is vaak een gevolg van wat je is aangedaan.
Het is logisch dat je emmer overloopt. Ieder mens heeft een grens. Luister daarnaar. Jij verdient veiligheid, rust en herstel.
Ik hoop dat je gesteund wordt en dat je misschien hulp kunt inschakelen, zoals via Slachtofferhulp, je huisarts, een vertrouwenspersoon of traumatherapie. Je hoeft dit niet alleen te dragen.
Wees mild voor jezelf. Alles wat je nu voelt, mag er zijn. En elke stap richting herstel hoe klein ook is al waardevol