Negativiteit

Afgelopen donderdag had ik weer een afspraak met mijn huisarts. Ik had zo veel spanning dat ik tot het moment dat ik haar kamer binnen liep twijfelde of ik wel wilde gaan. Zo veel gedachten in mijn hoofd, maar ook zoveel leegte. Ik voel amper emoties ondanks dat ik deze in mijn lichaam wel voel. Ik merk dat er dingen zijn gebeurd waarbij ik precies weet wat ik zou moeten voelen, wat ik normaal gesproken wel voel. Maar het komt niet. Ik ben dan ook constant, soms zelfs onbewust bezig met het onderdrukken van emoties en gevoelens die ik niet wil voelen.

Ik merk dat er een breekpunt aan zit te komen. Ik ben bang dat dit gaat gebeuren bij de huisarts, omdat ik me bij haar fijn en veilig voel. Maar eigenlijk wil ik dit niet. Ze komt te dichtbij en alles in mij zegt dat ik haar niet nog verder moet toelaten. Het is te kwetsbaar, te heftig en te negatief. Ik wil haar van me wegduwen. Om te voorkomen dat ze mij pijn kan doen, doe ik dit zelf. Ja, dit is moeilijk en zó ontzettend pijnlijk, maar een stuk minder dan wanneer het vanuit haar zou komen. Ze is zo'n fijn en lief persoon en ik wil haar niet meetrekken in mijn negativiteit. Ik voel me fijn bij haar, zo ontzettend fijn dat het me bang maakt haar te verliezen.

Er zit zoveel schaamte, schuld en spijt. Ik stel me aan. Ik ben niet goed genoeg. Ik ben waardeloos. Waarom zou iemand ook maar iets om mij geven?

Ik ben al eens eerder op dit punt gekomen. Het punt waarbij ik iemand in mijn leven heb gelaten. Iemand die ik vertrouwde, die mij een veilig gevoel gaf. Dat was dan ook het moment dat ik meer over mezelf deelde, omdat het zoveel pijn doet om het alleen te dragen. Helaas kreeg ik daarbij of een rot reactie óf diegene liet mij uiteindelijk in de steek. Woorden die mij verteld zijn;

"Je bent een moeilijk persoon." "Je bent een lastig persoon." "Je bent een negatief persoon." "Ik kan jou niet helpen." "Ik kan hier niets mee." "Waarom zou iemand moeite voor jou willen doen als je er zelf geen moeite insteekt."

Mee eens. Helemaal waar.

Waarom zou ik mijn lieve huisarts nog verder toelaten, als de kans zo groot is dat ook zij mij pijn gaat doen. Ik zit klem in hetzelfde vreselijke cirkeltje. Ik wil eruit. Maar het is zo beangstigend. Ik kan dit helemaal niet aan.