Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Loslaten is onmogelijk

26 juli 2023 99 Weergaven Openbaar

Hoi allemaal,

Ik heb al eerder een verhaal gedeeld over mijn misbruik. Dit misbruik heeft vorig jaar op 4 februari plaatsgevonden. Nu anderhalf jaar later kan ik zeggen dat ik ervoor in behandeling ben geweest, omdat ik hierdoor in een burnout ben terecht gekomen sinds januari. Inmiddels zijn mijn ptss klachten zo goed als verdwenen en ben ik trots op mezelf dat ik een jaar na het misbruik toch de moed heb gevonden om ervoor in therapie te gaan. Helaas nog niet van mijn burnout klachten af en nog niet volledig weer aan het werk... Maar dat terzijde.

Het klinkt misschien een beetje raar voor sommigen, maar ik vind het lastig om de dader los te laten. We zijn jarenlang goed bevriend geweest en vind het nog steeds te lastig om hem te beschuldigen van misbruik. Ook al wijst vrijwel alles erop dat hij me echt verkracht heeft. Sterke vermoedens van drogering, geen volledige herinneringen meer vanaf een bepaald moment van de avond/nacht en ineens heel relaxed voelen, overal blauwe plekken, in mij klaargekomen zonder maar iets te hebben gevraagd of aangegeven enzovoort enzovoort.

Maar ondanks alle tekenen dat het verkrachting is geweest blijf ik zo sterk twijfelen, omdat ik zoveel dingen niet meer weet van die avond. Dan komen er weer gedachten zoals, straks ben ik zelf begonnen en wilde ik het die avond wel. Ook al weet ik van mezelf dat ik het niet heb gewild, het blijft zich maar herhalen. Ik hoop dat het ooit verdwijnt, want het vreed aan me.

Iemand misschien tips?

Liefs Lin

Bezig met laden...

4 Reacties

Lize

21 augustus 2023

Dag Lin, Ik herken me heel erg in wat je zegt, dat het zo ontzettend lastig kan zijn om de dader los te laten, al helemaal als het een goede vriend is. Wat mij heel erg heeft geholpen is het inzicht dat je de dader niet hoeft te veroordelen om je eigen pijn serieus te nemen. Je weet niet goed meer wat er die avond is gebeurd, maar je weet heel goed hoe jij je daar over voelt en dat laatste is veel belangrijker dan dat eerste. Je schrijft dat je het lastig vindt om hem te beschuldigen, maar ook in een situatie waaraan hij geen schuld zou hebben verdient jouw pijn het om serieus genomen te worden, en verdien je daar hulp bij. Waarmee ik absoluut niet wil impliceren dat hij hier geen schuld aan heeft, want als ik je verhaal lees denk ik meteen: dit klinkt als verkrachting. Maar voor jezelf kan het misschien helpen dat vraagstuk voor nu los te durven laten. Het gaat niet om hem, het gaat om jou.

Sjoerd

29 juli 2023

Hallo Lin-nl, Twijfel niet meer, maar accepteer wat er is gebeurd. Alleen door te accepteren wat er daadwerkelijk is gebeurd, kan je het echt gaan verwerken. Zoals Ambassadeur Daniëlle zegt, lees je eigen verhaal eens even terug!! Je had het vooral over moeite met loslaten, ook wel begrijpelijk wanneer je jarenlang bevriend met iemand bent, of iemand als vriend beschouwd. Dan vertrouw je iemand, maar vervolgens misbruikt die persoon jou. Loslaten is soms erg moeilijk, maar niet onmogelijk. Heb je verder nog contact met de dader? Zo ja, Blokkeren en verwijderen. Doe die deur dicht! Een andere stap die je kan nemen is aangifte doen bij de politie. mvg, Sjoerd

carla

26 juli 2023

ik ben ook vaak gedrogeerd bij het misbruik ik weet daardoor niet wat zij allemaal met mij gedaan hebben met mijn lichaam en dat ik heel vervelend ik weet niet of je de dader kan loslaten mijns inziens is dat heel moeilijk het kan heel lang duren het zijn heel indringende herinneringen die in je geest en lichaam zijn vast gezet neem vooral de tijd en beschuldig jezelf niet ik heb dat geleerd door er veel over te schrijven elk detail elk moment kan belangrijk zijn geweest het is een complexe herinnering ik schrijf alles op eindeloos herhaling van dezelfde beelden en gevoelens wat belangrijk was dat ik ook schreef over wat ik zelf voelde het verraad bijvoorbeeld

Frank

26 juli 2023 (bewerkt)

Hoi lieve Lin, Wat sterk dat je dit verhaal wilt delen met ons. Super dat je de stap hebt genomen om aan je trauma te werken. Die stap zetten heeft mij 10 jaar geduurd. Dat je soms twijfelt aan jezelf is altijd ( klinkt zo vervelend) iets wat er bij komt kijken. Dit noemen we schuld en schaamte. Hrt vergt moed om dit te delen en het bespreekbaar te maken vind ik. Mijn tip; lees nog eens wat je schreef ; hij kwam klaar in mij zonder toestemming ; ik leek gedrogeerd ; ik had blauwe plekken. Al dit samen laat wel degelijk zien wat er gebeurd is met jou. Wat voor mij altijd ontzettend werkt ; Als mijn beste vriendin dit tegen mij verteld ; hoe zou ik dan reageren op haar... Wees die lieve kant voor jezelf. Liefs Daniëlle