Interne opname ervaringen?
Hallo allemaal,
Ik ben nu al bijna 2,5 jaar in behandeling in de specialistische GGZ. Nu hebben we op het PTSS gebied helaas nog geen vooruitgang geboekt. Het is zo hardnekkig waardoor mijn behandelaar heeft voorgesteld om misschien te kijken naar een interne opname. In de zin van bijvoorbeeld 5 dagen intern en dan dat je continue bezig bent met het behandelen van de ptss.
Ze had het dan eventueel over Psytrec en traumacentrum Nederland. Nu is mijn vraag zijn er mensen hier die daar opgenomen zijn?
Ik zit zelf eventueel te denken aan yes we can clinics. Dat spreekt me best wel aan
Bezig met laden...
14 Reacties
Ik ben een klein jaartje geleden geweest bij PsyTrec.
Ik sluit me aan bij de onderstaande reacties.
Het was loodzwaar, maar wel kundig, betrokken en doortastend.
Vroeger behandelde ze idd 2 weken, 4 dagen per week intern. Max 8 trauma's.
Na de corona is dit traject verkort naar 4 dagen. 2 op locaties inclusief overnachting, daarna 2 dagen online thuis.
Ook nu behandelen ze max 8 trauma's, maar 2 op een dag.
Hoi, ik heb PsyTrec twee weken intern gedaan en dat was nadat ik misschien wel een half jaar lang elke week emdr had gedaan.
Ik vond het erg pittig. Ik vind de organisatie en de medewerkers waarmee je te doen hebt heel erg professioneel en deskundig. Ik heb heel veel stappen gezet in die twee weken en heb ook nog veel werk gedaan na die tijd. Ik had helemaal geen beeld van wat exposure inhield voordat ik ging en was verrast door die aanpak. Ik denk dat de combinatie van emdr, exposure, psycho educatie en heel veel sport plus het gegeven dat je alles zelf daar moet oplossen mij veel goed heeft gedaan.
Bij de na-testen adviseerden zij me om nog een keer terug te komen. Dat heb ik toen niet gedaan omdat ik het vooruitzicht te pittig vond.
Oh ja en Ad de Jongh is echt een soort van wetenschappelijke pionier, wordt in die wereld heel erg gerespecteerd en hij heeft dit centrum opgezet. De vrouw die het exposure programma heeft opgezet/daar verantwoordelijk voor is heet Agnes van Minnen en zij heeft ook een boek geschreven dat ik heel leesbaar en goed vind.
Hey bedankt voor het reageren op mijn bericht. Hoe heb jij het gedaan met je werk (als je toen werkte)?
Goede vraag: daar heb ik veel gedoe door gehad omdat ik direct aan mijn leidinggevende heb verteld wat ik ging doen. Zonder dat ik al te ver omschreef wat de aanleiding en de diagnose was, kwam ik in een discussie terecht of dit een soort "yoga-cursus" voor mijn welzijn was of een medische noodzaak. Of ik dus vakantiedagen moest opnemen, of dat het een medisch verlof was.
Uiteindelijk is de leidinggevende in het geheel niet discreet geweest met het gegeven dat ik iets van een psychische behandelmethode heb gevolgd. Van het beeld dat ik niet helemaal zou sporen, heb ik veel last gehad in mijn werkzaamheden.
Mijn advies is: spreek erover met de bedrijfsarts en bepaal daar je plan. Medische kwesties die invloed hebben op je werk en aanwezigheid horen daar thuis en niet bij je leidinggevende. Je hebt achteraf óók tijd nodig om te herstellen en dat doe je het beste als je niet heel erg hard aan het werk bent en veel stress hebt. Dat is dus ook een onderwerp dat je met de bedrijfsarts moet bespreken, hoe je daarmee om gaat.
Ik denk overigens niet dat je voor zowel de week of weken behandeling, als de hersteltijd daarna alleen maar "gratis" ziekteverlof kunt krijgen. Maar dat weet je bedrijfsarts en eventueel je vakbond het beste.
Dankjewel voor je reactie!
Ik zit momenteel alleen niet bij de bedrijfsarts. Ik heb ook eigenlijk helemaal geen goede ervaringen gehad van de bedrijfsarts. Ik had het gevoel dat ze me totaal niet begrepen…. Ik moest echt snel weer aan het werk terwijl ik mega veel last had van mijn trauma.
Nu werk ik gewoon 100%, kan je bijv zelf ook dan contact opnemen met de bedrijfsarts? Of moet dat perse via je werkgever?
Ha daar, heb je intranet van je werk? Dan kan je daar even kijken wat de route is. Als je de leidinggevende moet vragen om een afspraak gaat het om een "preventief consult" en hoef je verder niet toe te lichten waarom het precies gaat. De bedrijfsarts is een geheimhouder en mag niets delen met de werkgever over de medische situatie. De bedrijfsarts wordt vertrouwd in zijn advies wat er nodig is om jou duurzaam inzetbaar te houden.
En het verschilt ontzettend per bedrijfsarts hoe deze persoon omgaat met hetgeen je voorlegt. Als je een diagnose PTSS hebt via de medische routes die je hebt bewandeld, hoeft en kan de bedrijfsarts daar weinig op afdingen.
Ik hoop dat je iemand treft die je kan helpen om zowel toe te komen aan je behandeling en herstel, als het voorkomen dat je langdurig ziek wordt (en dat je zo gauw als kan en goed is weer volledig hersteld bent en 100% aan het werk).
Hallo DaisyY, ik ben nu 5 jaar in behandeling voor cptss en ben opgenomen geweest bij Psytrec en een jaar later bij Trauma centrum Nederland. Ik vond het heftig bij Psytrec het is hard werken en had best giod resultaat, maar met exposure therapie ben ik toen over mijn grens gegaan, dus niet alles ging goed ik was in die 8 dagen nog lang niet klaar. Toen ik weer voor intern ging heb ik gekozen voor trauma centrum. Daar gaat het net wat rustiger aan, maar ook dat bleek niet genoeg en ben ik verder ambulant intensief trauma therapie van 3 keer in de week bij lentis gaan doen. Het sporten was wel fijn bij Psytrec. En bij Trauma centrum vond ik lichaamgerichte therapie heel erg helpend, als je nog iets wil weten laat het mij maar weten, ik heb nog niet eerder iets gedeeld hier ik kijk al best lang mee, ik denk dat ik het binnenkort wel wat durf te delen van mijn verhaal. Sterkte met jou keuze en herstel
Lieve groet Sacha
Hey Sacha,
Bedankt voor je reactie! Ik vraag me dus wel af hoe dat dan zit met je werk ik werk 3,5 dag. Ik vind het lastig om aan te geven dat ik bijv voor 2 weken “weg” zou zijn voor traumabehandeling. Hoe heb jij dat gedaan?
Hoi, ik werk al best lang niet door mijn cptss, dus kon ik gewoon gaan. Wel bij mijn laatste opname bij trauma centrum Nederland was ik al bezig met mijn opleiding, maar dat heb ik kunnen inhalen
Maar je kan toch in de ziektewet, het is voor jou herstel, het gaat je zo helpen, ze zullen het vast begrijpen
Ja ik ben er drie maal geweest bij Psytrec. Dus wat wil je weten? Belangrijkste wat ik ervan vond:
- je leert dat je veel meer aankan dan je denkt
- het is heel fijn om de emdr en exposure af te wisselen met sport en bewegen
- ze roteren met behandelaren, waardoor je daarna met iedereen durft over je trauma te beginnen.
-exposure is zwaar. Iedereen zit er op een bepaald moment doorheen van de groep. Maar iedereen gaat door hetzelfde proces en dat alleen creëert enorme samenhorigheid. Iets wat ik nooit had gevoeld, voor dit proces.
Vergelijk jezelf niet met mij of anderen. Iedereen heeft een andere rugzak. Enorm veel trauma's of complexe diagnostiek. Sommige zijn met 1 opname klaar. Andere pas na meerdere.
Het ligt eraan in hoeverre je durft je angst omhoog te laten komen.
Ik vond het super fijn een kliniek. Omdat je weet dat er altijd iemand beschikbaar is. Ook snachts.
Let me know als je meer wilt weten.
Owja en ze doen psycho educatie waardoor je meer inzicht krijgt. Persoonlijk heb ik daar weinig van mee gekregen. Ik heb autisme en was na de dag al overprikkeld. Sommige dingen zijn wel blijven hangen en waren wel een eyeopener. Je doet opdrachten in een werkboek, je hoort een persoon aan of een filmpje. En je krijgt tips bijv ter ontspanning. Hoe te praten met dierbaren etc.
Bedankt voor je reactie!
Even een vraag. Heb jij na je behandeling nog lang thuis gezeten? Hoelang heb je hier de tijd voor genomen?
Ligt eraan hoeveel energie je hebt als je het traject ingaat. Mijn energie was al heel laag en kon al niet werken. Bovendien werd mij een herhaling aangeraden en ben ik dus eind aug en mid september gegaan. Waardoor het traject langer duurde en t herstel ook langer. Het is goed om de tijd te nemen voor herstel omdat je hoofd straks echt mega vol zit van de overbelasting die nodig is om de trauma beelden te overschrijven. Dat mag je niet onderschatten. Je concentratie is heel beperkt en je wilt heel graag daarna eindelijk er eens om huilen. En daar wil je ook rust en ruimte voor. Dus een maand zou ik zeker nemen. Je zal moeite hebben met delen met mensen omdat het erg rauw is direct na de behandeling. Je zult even alleen willen zijn. Als je dan snel weer moet werken dan kan je open wond niet rustig dichtgaan. Als je dat wel forceert dan doe je jezelf echt wat aan. En heeft de behandeling veel minder zin, waardoor herhaling veel waarschijnlijker is.
Ik had nog 2,5 maand meer vermoeidheid. De eerste maand het ergste.