Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Ik zou graag ervaringen willen horen van mede lotgenoten die aangifte hebben gedaan en wat tot een rechtzaak heeft geleidt.

Standaard profielafbeelding
Rio

Helaas kan ik openbaar inhoudelijk nu niks vertellen over mijn eigen zaak, te bang dat hij op de een of andere manier toch meeleest oid.. Maar na 2,5 jaar na aangifte is de inhoudelijk zitting tegen mijn verkrachter eindelijk ingepland bij de rechtbank. Zijn er mensen die met mij zouden willen praten over hun ervaring hiermee? 

Ik snap het ook dat je dit absoluut niet openbaar/online wilt doen. 

Ik ben een vrouw van rond de 30 uit de randstad. 

 

Bezig met laden...

15 Reacties

06 juni 2025
Hi Rio, Oefh… je 2e zin alleen al😢
“Te bang dat hij meeleest” … hij heeft goed zn best gedaan! Dat haal ik hier wel uit op. Ik zelf ben ook lange tijd enorm paranoia geweest dat hij me via allerlei kanalen (online, IRL of via anderen) in de gaten hield.

Hij zit na een tergend lang proces sinds kort vast. Maar ik merk nu aan mezelf dat ik liever ook niet teveel openbaar deel.
(Had het uitgetypt, zag toen dat dit in het openbaar gebied staat, en heb het weer verwijderd)

Heel veel succes met je besluit en sterkte met alles. Ik heb overigens nergens spijt van. Keuze aangifte was intens moeilijk!! maar na alles wat erna nog duidelijk werd was alle pijn, verdriet, wanhoop, machteloosheid, angst, isolement, het me meer dan waard! En nu mag hij lekker in isolement zitten! Hoppa! Veel plezier, Weg ermee! 😬

💋
01 juni 2025 (bewerkt)
In het najaar van 2023 heb ik als moeder van twee slachtoffers aangifte gedaan, deze zaak is eind 2024 voorgekomen. Dit is waarschijnlijk wel wat anders gegaan, daar de dader (mijn oudste zoon) minderjarig was ten tijde van de periode dat het misbruik plaatsvond.
Er was geen fysiek bewijs, mijn kinderen zijn afzonderlijk van elkaar gehoord, ook ik ben gehoord.
Toch is dader veroordeeld. Weliswaar slechts een voorwaardelijke straf, maar hij heeft vanaf dag 1 alles ontkend en doet dat nog steeds, zelfs na zijn veroordeling.
De bevestiging door de rechter dat hij wél schuldig is, is me veel waard.

Ik heb geen seconde getwijfeld om aangifte te doen, zelfs niet omdat mijn zoon de dader is. Had het iemand anders geweest had ik ook aangifte gedaan...
28 mei 2025
Hoi Rio,
Ik heb in 2017 aangifte gedaan van misbruik en verkrachting door een therapeut.
De zaak is vorig jaar juli eindelijk afgerond nadat er 2 rechtszaken zijn geweest en aanvraag tot cassatie. Wat zou je willen weten ? Waar kan ik je bij helpen?
Groetjes Paula Buitelaar
Standaard profielafbeelding
Rio
28 mei 2025 (bewerkt)
Dankje voor je reactie Paula!

Dat klinkt als een vreselijk lang, verdrietig, frustrerend en vernederend proces. En het spijt me dat je dit hebt meegemaakt.
Is er iets wat je mij kunt adviseren.. nu terugkijkend erop? Ik merk dat ik nu er eindelijk een datum is, het iets meer kan loslaten al.. alhoewel ik me wel voorbereid op een vernederende zitting en een teleurstellende uitspraak uiteindelijk. Hoe bereid je je op iets voor waar eigenlijk bij geen enkele uitkomst echt te winnen valt..
28 mei 2025
Fijn dat je het nu juist wat kan loslaten nu de datum in zicht is. Bij mij werd het trauma juist opnieuw getriggert. Wat mij in de rechtszaak wel echt enorm heeft geholpen is het spreekrecht. Ik heb daardoor de dader rechtstreeks kunnen aanspreken op zijn gedrag. Heb jij een advocaat ? Tegen mij is toen gezegd dat ik geen advocaat nodig had maar je hebt er recht op en als ik dat meteen had geweten had ik die in de arm genomen. Pas bij het hogere beroep had ik een advocaat. Ik had mijn man en een vriendin meegenomen naar de rechtszaak en toen zijn advocaat ging pleiten ben ik er uit gegaan om mezelf te beschermen. Ik ben nog steeds blij dat ik dat gedaan heb.
Standaard profielafbeelding
Rio
28 mei 2025 (bewerkt)
Ja ik kreeg na de melding direct een advocaat toegewezen. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal behalve (amerikaanse)films, noch juridische kennis/ervaring/netwerk, dus ik heb geen idee of hij/zij goed is, de juiste stappen zet, maar ik moet het maar vertrouwen.
Wat raar dat jij niet iemand kreeg toegewezen.. ik ben dankbaar dat er in NL in dit stukje vrij snelle begeleiding voor mij is geweest, door onder andere ook het CSG en slachtofferhulp. De zedenpoltie daarentegen heb ik echt geen goed woord voor.

Ik twijfel inderdaad nog of ik bij hun pleidooi wil blijven zitten. Ik ben ook bang dat ik dat niet aan ga kunnen maar ergens smacht ik ook juist zo erg naar een geluid uit die hoek. Zelfs al zijn het leugens en zielige verhaaltjes.. Dat is tot vandaag de dag nog altijd "zwijgrecht". Ergens denk ik.. haal die angel dr maar uit en wellicht kan het zelfs op een bepaalde exposure-therapie achtige manier bijdragen bij de verwerking.. Maar ergens denk ik ook.. waarom de f zou ik. Heb genoeg te verduren gehad door die *** en allemaal mentale problemen gekregen die ik nooit had gehad als hij zn eigen had opgelost.

was jouw *** bij de zitting aanwezig? En hoe was het om hem daar te zien/te horen?
28 mei 2025
Ik dacht ook dat ik het niet aan kon maar het heeft mij juist enorm in mijn kracht gezet. Ik geef nu zelfs deelcirkels / lotgenotengroepen om anderen te helpen. Ja de dader was inderdaad aanwezig in de rechtszaal hij kreeg wel duidelijk het verbod om om te kijken. Ik vond het wel lastig als hij antwoord gaf op vragen van de rechter. Zijn stem horen vond ik confronterend en het feit dat hij alles verdraaide en ontkende. Dat kun je aangeven als wens. Mijn rechtszaak bestond uit 5 aangiftes van verschillende vrouwen daardoor was er sprake van schakelbewijs en is hij veroordeeld. Wanneer is de zitting ? Laat het maar weten als je nog vragen hebt.
Standaard profielafbeelding
Rio
30 mei 2025 (bewerkt)
Hi Paula,

bedankt voor je openheid.

De zitting is over enkele maanden, nog dit jaar.
Ik zit er over na te denken misschien een betablokker te nemen voor tijdens de zitting. Ik nam dit ook ooit tijdens het afrijden en ik denk dat dit misschien wel kan helpen niet mn shit te verliezen tijden de zitting.
Heb jij iets van medicatie genomen?
Daarom duurde jouw zaak waarschijnlikjk ook zo lang. Mijn dossier is misschien 20 paginas die je in een kwartiertje wel hebt gelezen, en toch is het allemaal blijkbaar heel ingewikkeld om een beetje vaart achter te zetten.

Mag ik vragen hoe je je voelde na de uitspraak? Voelde het ergens als een overwinning.. opluchting.. of misschien wel een totale anti climax? En mag ik vragen wat zijn straf is geworden? En wat vond je daar van?
30 mei 2025
Hoi Rio,
Het spreekrecht heeft mij zeker in mijn kracht gezet en ik was erg opgelucht en blij toen hij veroordeeld werd en erkenning kreeg. Hij kreeg 34 mnd waarvan 20 volwaardelijk. Helaas ging hij in hogere beroep en later in cassatie. Het heeft mij meer gekost dan opgeleverd en als ik toen wist wat ik nu weet zou ik geen aangifte hebben gedaan heel eerlijk gezegd.
Groetjes Paula
Standaard profielafbeelding
Rio
01 juni 2025
Wat vreselijk om te horen dat je met de kennis van nu de aangifte niet gedaan zou hebben. Ik heb dit gevoel ook al vaak gehad tijdens het lange afwachten tot een teken of actie van de zedenrechercheur en daarna / nu het OM. Alhoewel ik mij ook besef dat als ik geen aangifte zou gedaan hebben, waarschijnlijk altijd met de vraag "what if" zou rond lopen. Dan had ik mezelf dat misschien ook kwalijk genomen. Ik hoop echt over een paar maanden hier terug te kunnen komen met een hoopgevende update, maar ik bereid mij vooral voor op een nederlaag. Heb jij tijdens dit hele proces ook ergens steun gevonden bij de andere slachtoffers van de veroordeelde? Ik heb een dijk van een partner en een leger aan vrienden die achter mij staan, mij geloven en mij steunen en ook een therapeut, maar toch voelt dit proces soms zo alleen omdat niemand het echt kan snappen.
01 juni 2025
Hoi Rio,

Ik voelde mij er ook erg alleen in staan ondanks de vrienden om mij heen. Wij ( de aangeefsters) mochten voor de eerste rechtszaak geen contact hebben met elkaar. Anders zou de hele zaak voor niks zijn geweest want dan had de advocaat van de dader kunnen zeggen dat wij de verhalen op elkaar hadden afgestemd. Er was in die periode nog een andere gelijksoortige zaak en ik heb met 1 van die aangeefsters contact gehad dat was wel heel fijn. Ook omdat hun zaak voor de onze liep kon ik veel vragen aan haar kwijt over het verloop van de zaak.
Ieder zijn ervaring is natuurlijk anders, ik kreeg ondanks de emdr therapieën opnieuw herbelevingen en nachtmerries zodra ik de datum wist van de rechtszaak, ook toen het hogere beroep in zicht kwam kreeg ik weer een flinke terugslag. Ik kon pas echt helen na het hogere beroep. Het cassatieproces duurde ook nog lang maar daar hoefde ik niks meer mee. Die diepe terugslagen hebben mij veel gekost en veel slachtoffers die geen aangifte deden hebben na de rechtszaak alsnog een schadeclaim ingediend. Zij kregen hetzelfde bedrag toegekend als ik dus dezelfde erkenning. Het is gebleken dat het voor de heling vooral belangrijk is dat je de erkenning krijgt en dat kan ook via bijv het schadeloos. Mijn ervaring is dat een rechtszaak heling in de weg staat vandaar dat ik met deze kennis niet meer dezelfde keuze zou maken. Ik hoop voor jou op een goede afloop en dat het bij deze rechtszaak blijft.
Lieve groetjes van Paula
29 mei 2025
Hoi Rio,
Als eerste wil ik je laten weten dat ik het naar vind dat je hiermee te maken hebt en wens ik je alvast sterkte en veel kracht toe voor het komende proces. Mag ik vragen waarom je geen goed woord over hebt voor de zeden politie? Ik zit nml nog in de periode van het bij een melding laten of toch aangifte doen en ik heb niet zoveel tijd meer om hierover een beslissing te maken. En wanneer ik dit lees raak ik toch wel weer een beetje in paniek. Ik begrijp het als je het niet hier wilt/kunt vertellen, mocht je ervoor openstaan dan mag je me ook privé een bericht sturen.
30 mei 2025
Hoi Amie,

Ik kan me voorstellen dat je twijfelt. Je mag mij ook een prive berichtje sturen hoor. Ik kan jou ook info geven waar je wellicht wat aan hebt.

Groetjes Paula
Standaard profielafbeelding
Rio
30 mei 2025
Hoi Amie,

Allereerst wil ik je absoluut niet ontmoedigen aangifte te doen. Mijn ervaring is mijn ervaring en die hoeft niet hetzelfce te zijn als de jouwe. Ik heb volgens mijn advocaat ook gewoon echt pech gehad met de rechercheur die mijn zaak behandelde.. Hij heeft fouten gemaakt en mijn zaak belande helaas telkens weer onderop zijn (helaas dikke) prioriteiten stapel gevuld met andere zaken, zijn prive leven, ziekte en vakantie verlof. Dit heeft mij enorm veel extra frustratie, woede en machteloosheid opgeleverd.. Maar vooral een gevoel van niet verder kunnen gaan met mijn leven. Maar nu na bijna 2,5 jaar de zitting eindelijk zal gaan plaatsvinden weet ik toch dat ik de juiste keuze heb gemaakt.. Hoe moeilijk het ook is geweest. En whatever de uitkomst van dit alles zal zijn, whatever de uitspraak, ga ik kracht halen dat ik voor mij zelf en mijn recht ben opgekomen tot het bittere einde. Daar hou ik nu aan vast. Ik kan jou absoluut niet vertellen wat je wel of niet moet doen, ik wist het voor mijzelf eigenlijk wel gelijk.. Hoe erg ik ook door iedereen gewaarschuwd ben. Want er zijn 2 manieren om je recht, je kracht en eer terug te kunnen halen.
Manier 1: hij belandt achter tralies
Manier 2: jij of je ouders/vrienden belanden achter tralier

Ik koos voor optie 1.

Ik sta er ook open voor prive met je te berichten.
Standaard profielafbeelding
Rio
30 mei 2025
Hoi Amie,

Allereerst wil ik je absoluut niet ontmoedigen aangifte te doen. Mijn ervaring is mijn ervaring en die hoeft niet hetzelfce te zijn als de jouwe. Ik heb volgens mijn advocaat ook gewoon echt pech gehad met de rechercheur die mijn zaak behandelde.. Hij heeft fouten gemaakt en mijn zaak belande helaas telkens weer onderop zijn (helaas dikke) prioriteiten stapel gevuld met andere zaken, zijn prive leven, ziekte en vakantie verlof. Dit heeft mij enorm veel extra frustratie, woede en machteloosheid opgeleverd.. Maar vooral een gevoel van niet verder kunnen gaan met mijn leven. Maar nu na bijna 2,5 jaar de zitting eindelijk zal gaan plaatsvinden weet ik toch dat ik de juiste keuze heb gemaakt.. Hoe moeilijk het ook is geweest. En whatever de uitkomst van dit alles zal zijn, whatever de uitspraak, ga ik kracht halen dat ik voor mij zelf en mijn recht ben opgekomen tot het bittere einde. Daar hou ik nu aan vast. Ik kan jou absoluut niet vertellen wat je wel of niet moet doen, ik wist het voor mijzelf eigenlijk wel gelijk.. Hoe erg ik ook door iedereen gewaarschuwd ben. Want er zijn 2 manieren om je recht, je kracht en eer terug te kunnen halen.
Manier 1: hij belandt achter tralies
Manier 2: jij of je ouders/vrienden belanden achter tralier

Ik koos voor optie 1.

Ik sta er ook open voor prive met je te berichten.