i can run but i cant hide.
I can run but i cant hide.
Het is nu al meer dan een jaar geleden, ik voel jouw handen nog steeds op mijn lichaam. Ik voel de blauwe plekken nog steeds op mijn keel, geen idee hoe die daar zijn gekomen. Zou je spijt hebben, zou je er nog steeds over nadenken?
Het feestje, je wist dat ik niet meer nuchter was, ik wilde een leuke avond hebben maar deze verliep niet volgens plan. Zoenen wilde je, ik vond het prima. Ik had alleen niet verwacht dat jij verder zou gaan, ineens voelde ik jouw hand in mijn broek gaan, ik bevroor, de tijd stond ineens stil, de hele wereld stond stil, alleen ik met mijn gedachten die niet eens werkte. Wie zei tegen jou dat het oke was? Je wilde verder. Je nam mij mij en wist dat ik niet eens meer goed kon lopen, toch besloot jij verder te gaan. Ik besefte me helemaal niks meer. Toch besloot jij mij te verkrachten, terwijl JIJ wist dat ik van de wereld was, me helemaal niks besefte.
Na het moment waarop mijn wereld stil stond, huilde ik. Ik kon niet meer stoppen. Een vriend van mij heeft me toen thuisgebracht. Ik ben neergestort voor mijn huis, helemaal kapot, zo heb jij mij die avond gemaakt.
De dag erna, ik besefte me toen pas wat er was gebeurd, mijn keel was blauw. Ik wilde mijn bed niet meer uit, ik wilde mezelf opsluiten en nooit meer ergens anders heen gaan. Ik heb toen alles afgebeld. Mijn ouders heb ik niks kunnen vertellen door schaamte. Doordat ze niks begrepen hebben ze lang niet tegen mij gepraat. Ik stond er alleen voor, ik alleen met mijn gedachten.
De weken erna, ik werd een hoer genoemd door een vriend van jou, volgens hem was het mijn schuld. Jij had erna ook nog het lef om te zeggen ''Goede seks''. Hoe heb je het toen gedurft, hoe dan? Jij had mij ook nog mijn nummer, je hebt me toen nog geappt of ik zin in ronde twee had. Hoe, hoe dan? Ik snap het nog steeds niet.
Jij hebt mij die avond gewoon volledig de grond in getrapt, alsnog loop jij vrij rond met de gedachte dat ik het wilde. Maar heb ik ooit gezegd dat het oke was? Heb ik ooit gezegd dat ik het wilde? Nee, nooit heb ik dat gezegd. Ik heb maandenlang rondgelopen met het idee dat het mijn eigen schuld was, door mijn ouders, door jouw vrienden. Ik voel me nog steeds smerig, goor dat jij mij zo hebt aangeraakt.
Het meisje van toen heb jij volledig kapot gemaakt, wie ik was zou ik nooit meer worden dankzij jou. Door jou kan ik zeggen'' I AM A SURVIVOR''. Ik had het zo graag willen vermeiden maar helaas zal dat nooit meer lukken, maar ik hoop zo erg dat jij dat nooit meer bij een meid doet, ik hoop dat jij ooit nog het besef gaat krijgen dat het never nooit oke was wat jij die avond deed. Dat je kapot zal gaan net als ik die avond...