Het verleden achter je laten is moeilijk, maar niet onmogelijk

Jarenlang ben ik in de ban geweest van mijn ex door het seksueel misbruik en de stalking. Mijn zelfvertrouwen was weg en ik had ook geen vertrouwen meer in anderen. Ik was veel op mezelf en richtte mij vooral op school, omdat dat naast mijn ene beste vriendin nog het enige stabiele punt was in mijn leven. 

Op een gegeven moment dacht ik dat ik alles wel verwerkt zou hebben en het achter mij kon laten, zolang ik er niet teveel aan dacht. Dit was ook zo tot ik 3 jaar geleden getriggerd werd door een dronken man in de trein die mijn grenzen niet respecterde. Toen ik een paniekaanval kreeg en zelf geen controle meer had over mijn actie besefte ik dat ik er mee aan de slag moest gaan. 

In die jaren voor ik dat besefte was ik altijd erg skeptisch over psychologen, maatschappelijk werkers en therapeuten. Tijdens de scheiding van mijn ouders heb ik maatschappelijk werk gehad en deze mensen wisten niet door mij heen te prikken. Ik had er ook geen band mee en na 5 sessies zeiden ze dat ik wel genoeg was geholpen. Mijn vertrouwen was dus ook wel weg. Toch besloot ik na het voorval in de trein hulp te gaan zoeken. Ik kwam uit bij een hypnotherapeute die ook EMDR deed. Na een intake bleek dat wij wel klikte en startte het traject. 

Ik heb zelf een jaar therapie gevolgd bij haar en merkte na iedere sessie dat ondanks dat ik erg moe was en het veel impact maakte, ik toch ook makkelijker vanaf een afstand naar het verleden kon kijken. Ik durfde weer door de straat waar mijn ex woonde, durfde weer alleen naar het station en met de trein en durfde alleen naar het centrum van de stad waar ik hem vaak alleen tegen was gekomen en hij mij had bedreigd. 

Nu 1,5 jaar na de therapie ben ik ontzettend trots op wat ik met haar hulp en de support van mijn man bereikt heb. Ik had altijd een afkeer tegen het krijgen van kinderen, vanwege de angst voor hrt onbekende en de pijn. Ook seksueel contact met mijn man heeft jaren van onze relatie slecht gelopen. Hij was er ten alle tijde voor mij, maar ik wist wel dat hij het miste in onze relatie, desalniettemin bleef hij bij mij en met mij en heeft hij nooit zijn vertrouwen in mij en onze relatie in twijfel getrokken. Door de therapie ben ik weer zelfverzekerd geworden en durfde ik dit weer aan met mijn man. 

Inmiddels ben ik 6,5 maand zwanger van ons eerste kindje en ik kan zeggen dat ik mij nooit gelukkig in mijn relatie en lekkerder in mijn vel heb gevoeld als nu. Ik gun dit iedereen, dus zou hiermee ook willen zeggen dat iedereen echt mag opkomen voor zijn eigen geluk en hulp mag vragen als hij of zij dat nodig heeft. Zorg voor jezelf en besef dat ook jij het verdient om gelukkig te zijn en te worden. 

Liefs,

Sharon