Her-traumatiseren
Ik ben als 10-jarige jongen sexueel misbruikt en voor langere tijd daarmee geïntimideerd door de onder buurman het was die periode geen veilige omgeving bij mijn moeder thuis en zij is ook niet oplettend geweest als ouder.
Ik heb er heel lang niet over gepraat maar uiteindelijk ben ik uitwegen gaan zoeken en daarbij kom ik steeds in situaties waarbij ik mezelf her traumatiseer door ver over mijn eigen grenzen heen te gaan.
Op dit moment zit ik in een behandeltraject en het ging ook echt beter alleen heb ik nu weer een terugval gehad. Ik hoop hier iemand te vinden die in een soort gelijke situatie zit of zat en er daarmee over kan praten zodat dat misschien helpt het meer in de spotlights te zetten waardoor het hopelijk niet meer gebeurd en ik me ook beter voel door mijn eigen grenzen niet meer te overschreiden en alleen dingen te doen die ik echt wil en mezelf niet meer in ongezonde situaties breng.
3 Reacties
Wat moedig dat je dit hier durft te delen. Het is echt krachtig dat je erkent wat je hebt meegemaakt en dat je nu stappen zet in een behandeltraject. Terugvallen horen helaas soms bij het herstelproces, maar dat doet niets af aan hoe ver je al bent gekomen.😊
Het is heel begrijpelijk dat je jezelf soms her-traumatiseert; dat laat zien dat je grenzen belangrijk zijn en dat je daar nog mee leert omgaan. Blijf jezelf eraan herinneren dat je recht hebt op veiligheid, rust en bescherming van je eigen grenzen.
Het kan soms helpen om ervaringen te delen met mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt, maar voel vooral vrij om hier alles te delen wat bij jou goed voelt. Jij bepaalt zelf wat je wilt delen en in welk tempo. Het belangrijkste is dat je jezelf beschermt en doet wat goed is voor jouw herstel.
Blijf goed voor jezelf zorgen en erken elke stap vooruit, hoe klein ook. Het is helemaal oké om hulp te vragen en ruimte te nemen voor jezelf.
Wat naar om te lezen wat je hebt meegemaakt.
Fijn dat je nu bezig bent met een behandeltraject maar wel jammer dat je een terugval hebt gehad.
Wat je omschrijft dat je opnieuw in soortgelijke situaties terecht komt is niet gek (helaas) er zal best een deel van de mensen die dit als kind hebben meegemaakt op latere leeftijd opnieuw soortgelijke situaties meemaken.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar hopelijk blijf je de stappen zien die je al gezet hebt.
Geen idee of je een lezer bent. Mij heeft het best wat inzichten gegeven door het boek "verlamd van angst" van agnes van minnen te lezen. Misschien haal je er ook wat uit.
Veel sterkte
en succes bij je behandeltraject
Ik heb als kind, toen ik ongeveer 8 of 9-10 jaar oud was, ook sexueel misbruik meegemaakt. Toen begreep ik er eigenlijk niets van. Het is inmiddels al jaren geleden en ik heb er tot nu toe met niemand erover gesproken ( behalve een van mijn ex-psychologen, maar ik volgde nooit een behandel traject met hen ). Ik kreeg dus tot nu toe geen speciale behandeling voor wat ik heb meegemaakt. Maar ik wil het heel graag. Ik heb heel spijt van dat ik toen mijn ouders niet laatte weten over de "gebeurtenis". Ik probeerde mezelf te genezen door "alles vergeten". En het werkte wel voor een paar jaren. Maar in mijn puberteit periode begon ik daar heel erg last van te krijgen. En sindsdien heb ik daar last van. Ik ben hier om verhalen van andere mensen zoals jij te lezen(om niet eenzaam te voelen) en misschien, er ook over te praten. Ik hoop hier ook steun te vinden. Ik hoop dat je je ook een stukje beter voelt als je mijn verhaal leest:)