Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Therapie ?...

06 februari 2023 9 Weergaven Openbaar

Pip2

Hallo,

2 jaar geleden heb ik een nare gebeurtenis meegemaakt.

Ik ben verkracht, tot op de dag van vandaag heb ik bijna elke nacht nachtmerries en schrik hier ook wakker van.

Ik heb het uiteindelijk kunnen vertellen tegen mijn vriend waarmee ik al een aantal jaren een relatie heb.

Mijn vriend vraagt waarom ik niet naar een therapeut wil gaan die emdr geeft.

Ik vind dit zelf erg spannend en lastig om deze stap te zetten, vooral om alles weer helemaal opnieuw te beleven meerdere keren.

Nu komt hier ook bij kijken dat ik nog onder de verzekering van mijn ouders sta.

Zei weten hier natuurlijk niks vanaf, ik lees dat je dit altijd zelf moet "voorschieten" en je het later weer terug krijgt van je verzekering. op de rekening van mijn ouders dus.

Moet ik er dan voor kiezen om dit zelf te betalen buiten de zorgverzekering om, zijn vrij hoge kosten vind ik en vooral omdat ik de therapie al spannend vind.

Wat zouden jullie doen, wat doen jullie ook mbt slaapproblemen.?

Bezig met laden...

5 Reacties

Meesje

21 februari 2023

Hi Pip2, Ik herken je verhaal. Mijn ouders wisten ook niks en ik durfde ook niet in therapie omdat het eng was en omdat ik het dan mijn ouders moet vertellen. Bedenk voor jezelf waarom je het je ouders niet wil vertellen, zijn dat de reacties? Ben je bang hoe ze reageren of is het iets anders? Wat voor mij heeft geholpen is door dit te bespreken met de huisarts. Ik heb mijn verhaal daar gedaan. Ik durfde het niet hardop te zeggen en heb de hele afspraak niks gezegd. Ik heb het verhaal en mijn klachten opgeschreven en dat mijn ouders het niet weten dus dat de verzekering er niet bij betrokken mocht worden. Ik ben toen naar de praktijkondersteuner gegaan. Dit is niet uit de verzekering dus je ouders zullen hier niks over te weten komen. Met de praktijkondersteuner heb ik het scherpe randje eraf gehaald. Zij heeft mij geholpen inzicht te krijgen in waarom ik niet naar mijn ouders durfde en heeft me toen geholpen om het mijn ouders te vertellen. Ik ben daarna in therapie gegaan. Als jij je veiliger voelt om je vriend mee te nemen naar de huisarts dan kan dat. Hij mag mee. Belangrijk is voor jezelf, wat wil jij en waar voel jij je oke bij. Maar nog belangrijker is wil je zo leven, met je angsten en slaapproblemen? Misschien hele moeilijke vragen. Als je naar de huisarts wil dan kan je bellen en dan geef je als reden dat je niet lekker in je vel zit en het hier over wil hebben. Meer is niet nodig. Je krijgt dan een dubbele afspraak en dan kan je je verhaal doen bij de huisarts en samen kijken hoe nu verder. Het allerbeste en voel je vrij vragen te stellen!

Niva

10 februari 2023

Hoi Pip, Wat rot dat dit je is overkomen, en wat moedig van je dat je het hebt verteld aan je vriend! Psychologische hulp wordt vergoed. Er zijn wel twee maren. Ten eerste is er volgens mij wel een eigen risico. Dus die rekening zal naar je ouders gaan. Zo vroeg in het jaar is dat eigen risico waarschijnlijk nog niet opgebruikt. De tweede maar is dat (ongeacht of er een eigen risico betaald moet worden) je zorg wel te zien zal zijn in het overzicht van de gemaakte zorgkosten. Geheimhouden wordt dus lastig. Ik zou je aanraden om als eerste stap een afspraak te maken met je huisarts. Je huisarts heeft geheimhoudingsplicht, en is de persoon die je zal moeten verwijzen. En ook iemand die je kan helpen met bedenken hoe nu verder. Hij/zij kan misschien samen met jou het gesprek met je ouders aangaan over het misbruik. Of kan je helpen om je ouders te vertellen dát er iets is gebeurd waar je hulp voor nodig hebt, maar ook uitleggen dat je nog niet in staat bent om te vertellen wát het was. En aangeven dat je heel moedig bent geweest door de huisarts wel in te lichten en om hulp te vragen. De huisarts kan ook samen met jou kijken wat voor hulp er geschikt zou kunnen zijn voor je, wat de wachttijden zijn, en kan je adviseren over hoe je kan omgaan met alle klachten die je nu hebt als gevolg van het misbruik. Ik wens je sterkte en moed met je vervolgstappen. Je kan hier vanaf komen!

Steven

06 februari 2023 (bewerkt)

Hoi pip2, heel spannend inderdaad. Even praktisch: therapie wordt vanuit de basisverzekering vergoed. Zonder doorverwijzen van de arts maar het kan zijn dat hier een maximum aantal aan zit indien er geen doorverwijzing is of diagnose (regelt de therapeut vaak wel). Je bent meeverzekerd bij je ouders. Indien onder de 16 moeten zij toestemming verlenen. Erboven mag je dit zelf aangaan. Maar ze kunnen wel zien welke zorg de verzekering allemaal betaald heeft. Mijn axvies dan ook om dit te bespreken. Dan kun jij namelijk bepalen wanneer je dit doet. Gelukkig heb je een partner welke je steunt en hier mogelijk ook in kan en wil ondersteunen. Je slaapt slecht. Slaaptekort maakt je angstiger emotioneler en zorgt dat algehele functies verminderen. Je kunt met je huisarts bespreken ook hoe dit te verbeteren. Let wel op. Medicatie met "pam" in de naam blijken een extra negatief effect te hebben voor mensen met trauma. Het versterkt namelijk de nachtmerries (en herbelevingen) is uit een groot onderzoek gebleken. Ik heb met mijn nachtmerries 3 dingen gedaan. 1 dromen richting geven. Voordat je gaat slapen ga schrijven over leuke dingen waarover je wilt gaan dromen. Vaak dwaalt ons brein juist in de nacht voor het slapen af naar deze trauma's waardoor je er eerder over zult dromen. 2 hier en nu oefeningen. Indien je toch zulke gedachten hebt dan kunnen "hier en nu" oefeningen helpen. Daar zijn nogal wat opties voor zoals tellen of landen/dieren opnoemen of begeleide meditaties. 3 indien je wakker wordt van een nachtmerrie schrijf deze op en verander het einde. Dit zorgt dat je emotioneel meer afstand neemt en je brein "herprogrammeert" zodat je minder vanuit angst / paniek reageert (werkt niet voor iedereen). Droom interpretaties werkt voor sommigen ook. Het is soms een vicieuze cirkel. Je hebt onmacht ervaren door misbruik en wanneer je dan met onmachtsgevoelens gaat slapen ga je daar ook over dromen. Dus dat "logische" brein kiest dan het beeld wat bij dat gevoel past en dat is natturlijk dat misbruik... heel vervelend dus maar door hier bewust bij jezelf stil te staan kun je je lichaam mogelijk kalmeren. Lang verhaal geworden maar hopelijk kun je er wat mee. Succes en voel je vrij om vragen te stellen! Edit: indien je weet waar en hoe je verzekerd bent kan je huisarts ook uitzoeken waar je het zelf niet hoeft voor te schieten

Vraag

07 februari 2023

Hoi Ik heb het zelfde probleem maar wat ik weet valt het niet onder de verzekering voor onder de 18 jaar maar is het vanuit de gemeente een budget. Ik weer niet of je vanaf 16 dit zelf kan aanvragen. Misschien kan je je eigen gemeente bellen of mailen hier over. Als je jonger dan 16 bent is het helaas de enige optie je ouders vertellen of wachten tot je 16 bent want die moeten toestemming geven behandelplan goedkeuren en verplichte inzage. Iets wat ik vreselijk lastig vind want ik zelf zou heel graag van mijn nacht merries af willen en van dat vreselijke gevoel. Ik weer soms echt niet meer hoe …..

06 februari 2023 (bewerkt)

Hoi Pip2, Allereerst, wat erg dat je dat hebt moeten meemaken. Ik herken mij in jouw verhaal. Ik ervaar ook slaapproblemen door seksueel misbruik. Ondertussen slaap ik door, maar merk nog steeds verkramping in mijn hele lichaam als ik wakker wordt. Dingen die mij geholpen hebben zijn, yoga nidra (soort meditatie) voor het slapen gaan via YouTube, maar ook andere yoga en een zwaarte deken. Dit zijn echter allemaal oplossingen om de symptomen aan te pakken en helaas niet het probleem, de herinneringen. Volgende maand ga ik beginnen met EMDR. Inderdaad een enge stap, maar heel blij dat ik deze stap ga zetten. De eerste keer dat ik seksueel ben misbruikt was bijna 10 jaar geleden. Doordat ik het ver weg stopte en tegen bijna niemand durfde te vertellen werd de spanning in mijn lichaam ondragelijk. De stap voor hulp is erg lastig en het heeft mij 8 jaar gekost om deze stap te zetten (2 jaar geleden Cognitieve Gedragstherapie Therapie). Je bent super sterk door hier een berichtje neer te zetten. De eerste stap naar hulp heb je al gezet. Ik heb mijn ouders recent het hele verhaal pas verteld. Daarvoor heb ik het globaal gehouden. Het is aan jou wat je wil vertellen, maar ik ben nu heel blij dat ik ze het heb verteld omdat ze mij veel beter begrijpen nu. Daarnaast hoef ik mijn CGT niet voor te schieten, dus verwacht dat dat bij de EMDR ook niet het geval gaat zijn. Want het zijn inderdaad dure therapieën. De reden dat ik dit vertel is dat ik hoop dat je het vertrouwen hebt dat je het aan kan om deze stap te gaan zetten. En niet zo als mij 10 jaar hiermee gaat lopen. Je verdient goede hulp om dit een plekje te kunnen geven. Je kunt ook altijd overleggen met de huisarts, zij hebben een geheimhoudingsplicht. Veel sterkte!