Vertrouwen gebroken

Als ik mijn ex aansprak over zijn gedrag naar mij toe, draaide hij het om naar mij: ik was emotioneel instabiel. (Een bizarre manier om (seksueel) misbruik goed te praten omg)

Toen ik naar buiten kwam met mijn verhaal, leek ik eerst wat support te krijgen. Maar hij praatte en deelde deze kant van het verhaal.

Hierdoor kreeg ik: er zijn twee kanten aan het verhaal. Jij hebt ook schuld. Jij bent emotioneel instabiel. En het blijkt dat mij dit dus overal achtervolgt in mijn omgeving.

Een tijdje terug had ik gereageerd op een post: is delen helend?

Ik heb het ervaren als helend om te delen.

Er was een groep waar ik kon zijn en vertrouwen had.

Maar als dit breekt, dan gaat er veel kapot. En dit vertrouwen brak. Wat ik deelde bleef niet in veiligheid. En uiteindelijk kan nu wat ik heb gedeeld weer deel worden van het roddel circuit. Als ik deel, zo in voelde me niet zo chill deze week, wordt dit omgedraaid in: zie je jou wel ze is echt instabiel! Zie je nou wel, ze blaast het verhaal op.

Ik had gehoopt dat na al deze tijd ik wat vrijer kon zijn. Vrijer van de roddels, van het gepraat. Maar het achtervolgt me. Het blijft alles kapot maken. Hoe kan ik ooit nog iemand vertrouwen nu? Want als iedereen het vertrouwen breekt, waar kan je dan nog zijn?

Eindelijk sta ik sterker en weet ik, het was niet mijn schuld. Ik laat dat bij hem. Ik was niet gek, hij ging door toen ik nee zei. Hij maakte mij kapot en niet andersom.

Het is zo pijnlijk dat zoveel mensen die ik lief had, nu meegaan in zijn woorden die het misbruik goedpraatte.

Het doet gewoon veel pijn. Toch maar iedereen uit mijn omgeving scrappen, opnieuw beginnen? Mezelf verdedigen? Doorgaan? Hem niet laten ‘winnen’? Alles gaat door me heen: en eerlijk ik heb geen idee