Te ver gegaan of eigen schuld?

Goedemiddag allemaal,

Ik ben een dame van 23 jaar en heb een onwijze rotsituatie meegemaakt op mijn werk. Ik werkte bij een gerenommeerd reisbureau sinds een jaar en had het onwijs naar mijn zin. We werkten daar met een regio met 6 verschillende winkels. 

Er was een mannelijke collega van mij waar ik het onwijs goed mee kon vinden. Gewoon als vrienden zeg maar, hij had dezelfde hobbies als ik (motorrijden en drummen). Hij werkt niet in dezelfde winkel als mij. We begonnen te chatten via TEAMS op werk en dit was redelijk onprofessioneel. Alles wat niet werkgerelateerd was is natuurlijk onprofessioneel. Zo spraken we over ons weekend, relaties en echt over alles. Helaas staat dat allemaal zwart op wit. Op gegeven moment begon hij mij ook te vragen naar bikinifoto's en naaktfoto's via de chat, deze wilde ik natuurlijk niet delen, wat hij weer 'jammer' vond. Ik voel me zo ontzettend en onwijs dom dat ik op deze chats ben in gegaan. Hij was net getrouwd maar noemde me steeds 'schat, lieverd en beste werkcollega' en soms noemde ik hem voor de grap ook wel eens zo, maar met de kanttekening dat hij aan zijn vrouw moest denken. Die chats waren voor mij niks meer dan een beetje geplaag. Op gegeven moment begon hij het wel echt bond te maken door te chatten dat hij wel met mij naar bed wilde en dingen wilde doen etc, en of ik geil van hem werd. Dat soort vieze vragen. Ik heb hier nooit op gereageerd, maar omdat we elkaar graag mochten was ik waarschijnlijk heel naief en ben ik doorgegaan met chatten, maar absoluut niet op de wijze als hij. Gewoon vriendelijk en een beetje flirterig. Maar ik heb nooit, nooit gevraagd om zulke opmerkingen, nooit gevraagd om aanrakingen en nooit zulke berichten verstuurd. Op gegeven moment begon hij ook in zijn vrije tijd te appen en mij te stalken op mijn socials, maar hier ben ik na werktijd nooit op ingegaan. 

Nu komt het gedeelte waar het allemaal om draait: op gegeven moment moesten we wel een aantal keer samenwerken. Hier is hij echt over mijn grenzen heen gegaan. Hij raakte mij aan bij mijn bovenbinnenbeen (net niet bij mijn kruis) hij pakte mijn borsten vast, hij sloeg me op de kont, hij pakte me vast en liet me niet meer los, kwam heel intimiderend dichtbij mij staan, probeerde me te zoenen, tilde mij op, vroeg of ik seks met hem wilde.... Dit tot ongemak van mij en voor de ogen van collega's die dit dus ook hebben gezien. Dit was niet 1 keer, niet 2 keer maar ging de hele tijd als we samenwerkten door. Een knuffel vind ik prima, een beetje geplaag vind ik ook leuk. Maar bij de borsten vastgrijpen, optillen en niet loslaten, mij op de grond duwen vond ik veel te ver gaan. Dit heb ik dan ook duidelijk tegen hem gezegd, NEE, STOP, ik wil dat je ophoudt, ik wil dat je me loslaat. Dit heb ik toen ook naar collega's gestuurd op TEAMS en staat zwart op wit dat ik dit wel heb gezegd tegen hem, maar dat mijn mannelijke collega dit niet serieus nam en aangaf dat het allemaal maar in mijn hoofd zat en ik er niet te zwaar aan moest trekken. Een nee is een nee, dan moet je niet doorgaan! Ik was doodsbang dat hij mij zou aanranden op het laatste moment of erger. Leek wel alsof hij geobsedeerd was door mij.

Nu komt het ergste nog:

Ik heb dit bij mijn manager aangegeven, zij heeft direct HR erbij gehaald en er is horen en wederhoren plaatsgevonden. Mijn collega heeft alles zo gespeeld dat ik verliefd op hem zou zijn, het niet duidelijk was dat ik het niet wou, dit nooit heb gezegd en heeft alles ontkent en ook een aantal teamschats laten zien. de manager is daarna bij mij geweest en hup, ze geloofden hem aangezien het een enorme charmeur is en ik kon vertrekken. Ik ben hier echt kapot van, eerst al die vreselijke aanrakingen, daarna speelt hij het zo dat het mijn eigen schuld is en ik het heb uitgelokt via de chats..

Ik weet niet hoe jullie hier naar kijken, maar in geen enkele chat heb ik gevraagd om aanrakingen, wel heb ik eens gezegd dat het een leuke collega is en ik hem wel aantrekkelijk vond. Maar NOOIT, NOOIT heb ik gezegd dat hij wel aan me mocht zitten, hier is hij vanuit gegaan blijkbaar omdat ik gezellig met hem chatte dat hij dat wel kon maken. Maar omdat HR vond dat het leek alsof we elkaar meer dan leuk vonden (niet het geval) vinden ze dus dat ik het zelf heb uitgelokt en daarom is de situatie onhoudbaar geworden, ze vinden dat ik heb gelogen en daarom moest ik er nu dus, heel pijnlijk, uit en mijn collega mag blijven zitten. 

Het was ook nooit mijn bedoeling hem te laten ontslaan, alleen dat hij zou stoppen met die aanrakingen. Er is geen mediator geweest, 1 gesprek en ze geloofden hem en toen was het klaar. Ik ben van mening dat dit van geen kant klopt, ook al ben je smoorverliefd op elkaar en iemand zegt NEE OF STOP dan is het toch gewoon stop? Maar ja, helaas zijn die chats er. Ik had gedacht dat hij zichzelf daarmee in de vingers zou snijden maar dus niet..... Blijkbaar had ik zelf ook grensoverschrijdend gedrag vertoond en ik begrijp er niks van. Maar mijn collega heeft alles verdraait en het maakt me zo boos en verdrietig....

Als jullie tot hier zijn gekomen, ik weet dat ik zelf ook dom ben geweest door eerst op hem in te gaan maar ik heb hem duidelijk genoeg laten merken dat ik dit niet wou. Nu ben ik mentaal nog meer beschadigd doordat iedereen doet alsof het mijn fout is... Wat vinden jullie?