Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Rare gevoelens en veel denken

Hoi allemaal, daar ben ik weer. 

Ik zal ff kort uitleggen wat er is gebeurt.

Ik ben van m'n 14de tot 17de online gegroomed door een pedofiel. Deed aan sexting en stuurde naaktfoto's. Ben helemaal gemanipuleerd. Kwam er ook pas een jaar na het verbreken van contact achter wie hij echt was. Maar heb nog steeds nergens zekerheid of bewijs van.

Maargoed. Ik heb soms ineens een raar gevoel. Als ik bijvoorbeeld in de spiegel kijk naar m'n lichaam het vaakst. Ook wanneer ik tijd heb om te piekeren. Ik krijg dan ineens een heel drukkend gevoel. Ik kan niet eens echt uitleggen wat 't is. Paniek, angst. Maar ook een vies gevoel naar mezelf toe.

Vandaag heb ik 't een paar keer gehad, nu ik dit schrijf ook weer. Heb het er met m'n moeder over gehad maar heb niet gezegt waar ik denk dat 't aan ligt. Dus alleen gezegd dat ik me raar voelde.

 

Het voelt alsof mijn lichaam niet meer van mij is. Hij heeft 't gezien. Als de geruchten waar zijn, zijn m'n foto's gedeeld in groepsapps. Ik voel me gebruikt. Mijn vertrouwen is geschonden.

 

Ook denk ik de laatste tijd weer 24/7 aan wat er is gebeurt. Ik raak niet in paniek ofzo. Ik denk gewoon veel aan hem. Probeer te bedenken waarom hij dit zo nodig moest doen. Bedenk doemscenario's. Heel vervelend is het. 

 

Ben benieuwd of iemand anders dit ook heeft? Die gevoelens, of gedachtes. 

 

Xxx,

Maaike

Bezig met laden...

8 Reacties

20 september 2022
Hallo Maaike, Ik snap je helemaal.Mijn lichaam voelde me niet meer vertrouwd aan. Eerst het gevoel of het een ander was overkomen. Had geen emoties de eerste tijd. Zo raar. Ook moeite met mijn familie. Kon er wel over praten met een goede vriendin, psychologe en slachtofferhulp. Ik voelde me in de steek gelaten door familieleden. Nu snap ik dat ze totaal niet wisten hoe hier mee om te gaan. Ik was ook gestresst. Op mijn werk goed opgevangen en alle begrip. Maar toch te snel weer begonnen besefte ik later. Weinig slaap en kon me totaal niet concentreren. Handen die trilden. Maar toch wat afleiding. Ik hoop dat het langzaam weet beter met je gaat. Er is misbruik van je gemaakt. Ik hoop dat diegene wordt opgepakt. Je ouders bedoelen het goed maar vinden het moeilijk om hiermee om te gaan. Ik wens je veel sterkte en kracht om dit aan te pakken. Liefs Chamilla.
12 september 2022
Ik ken het maar al te goed
12 september 2022
Hoi Maaike, Het klinkt alsof je veel hebt doorstaan en dit nog alleen probeert te doorstaan. Niet doen! Jouw leven en gevoelens zijn te kostbaar om ergens weg te stoppen. Zekerheid en bewijs heb je niet nodig. Al was het een droom, het doet er niet toe. Jouw beleving is van jou en van niemand anders. Wat betreft wat je schrijft, dat is trauma. Gedachten en gevoelens zo intens dat je ze letterlijk en figuurlijk geen plekje durft en kunt geven. Ik zou dan ook echt adviseren om aan de bel te trekken. Je hebt iets meegemaakt waar je schaamte bij ervaart. Je bent dit overkomen en het was geen keuze dat een ander je grenzen over is gegaan. Je bent een slachtoffer geen dader of aanstichter. Heb je buiten hier je verhaal wel met iemand gedeeld? De negatieve gedachten dat is je "amygdala" deze reguleert je angst en bij trauma wordt deze overactief. Het gaat door middel van angst(hormonen) jouw proberen te beschermen. Helaas stamt dit stuk brein uit de prehistorie en is niet heel effectief... het gaat ervoor zorgen dat je vluchtinstinct wordt getriggert en je dingen juist ontwijkt ontvlucht of van weg loopt. Je krijgt dan dus allemaal doemscenario's welke ervoor zorgen dat je vooral niets doet. Het is maar een heel klein stukje in ons brein maar o zo bepalend bij trauma. Het voelt alsof je dit als geheim met je mee draagt. Ik zeg niet doen! Delen is helen. Iemand die zoiets doet daar hoef je de naam niet als heilig van te veschouwen bij jouw naasten. Dus misschien dat je erover kunt praten met je moeder, een vriend(in) of je huisarts. Blijf er vooral niet mee zitten. Daarvoor mag je jezelf als te waardevol beschouwen. P.s. ja heel herkenbaar allemaal dus. Wanneer je hier niets mee doet dan zie je vaak dat dit erger wordt. Alsof je een kind altijd zijn zin geeft en die steeds meer gaat zeuren en zaniken om snoepjes tot je in de winkel staat met een krijsend kind onder je armen die je niet meer kunt negeren.
12 september 2022
Hoi Steven, Heel erg bedankt voor je reactie. Het doet veel met me. Gisteravond heel gesprek gehad met m'n moeder. M'n ouders weten wat er gebeurt is, ik praat wel af en toe erover maar niet zulke diepe gesprekken, niet vaak tenminste. Gisteravond dus gepraat, mijn moeder weet niet goed hoe ze me moet helpen, ze geeft aan dat ze bang is dat ze iets verkeerds zegt. Ze heeft me laten uithuilen en hem vervloekt. Opgegeven moment zei ze: je bent niet seksueel misbruikt Maaike, het is verschrikkelijk wat er is gebeurt maar 't is geen seksueel misbruik. Ze kent grooming niet. Ik heb 't haar uitgelegd. Ben ik huilen uitgebarsten. Gezegt dat 't pijn doet dat niemand me geloofd dat 't misbruik is. Ze zei sorry en begreep me daarna goed. Ik heb therapie. M'n therapeut is echt een schat. Heb ook sinds kort EMDR. Niet perse daar voor. Maar we hebben 't er wel over. Het is voor m'n angsten, waar dit nu een deel van is. Ik hoop dat 't gaat helpen Ik heb momenteel gewoon een gigantische dip. Vandaag op werk ging 't slecht. Ik kon me niet concentreren en was kort af tegen m'n patiënten. Mijn vriendinnen weten het allemaal, maar ik praat er nu weinig over omdat ze er volgens mij beetje klaar mee zijn. Met m'n gezeur. Ik praatte er te veel over. Ik ga zo naar m'n vriendin, hoop dat ze erover wilt praten. Ik sta constant op 't punt om in huilen uit te barsten. Ik wil dat de pijn weggaat. Ik kan me nergens op concentreren behalve de angst. Ben echt blij dat andere mensen hetzelfde voelen, dat ik niet alleen ben.
10 september 2022 (bewerkt)
‘Het voelt alsof mijn lichaam niet meer van mij is.’ Dit is heel herkenbaar. Dus als het je enigszins helpt: ja, ik heb die gevoelens ook.
10 september 2022
Goed zo mens
10 september 2022 (bewerkt)
Vervloek je hem ook al in gedachten? Bij mij helpt dat wel enigszins. Ik ben al eens verkracht in een ver verleden. De mensen die mijn leven verzieken, daar ga ik niet meer voor bidden in ieder geval.
10 september 2022
Zwarte gedachten ken ik ook. Ik leer nu om ook fijne gedachten op te roepen. Dat lukt nog niet vaak. Maar ik kom er uiteindelijk wel uit. Dat weet ik zeker. Misschien geeft dit jou ook hoop.