Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Ik wil het luisterend oor zijn dat ik miste

Jorien deed mee aan het tv-programma ‘Geraldine en de Vrouwen’, dat de afgelopen weken op RTL4 te zien was. Zij zet zich op vele manieren in om andere slachtoffers van seksueel misbruik te steunen. Dat doet ze onder meer als ambassadeur van de Slachtofferhulp Community. We spraken met haar over wat het met haar deed om haar verhaal te delen en hoe zij haar ervaringen gebruikt om anderen te ondersteunen. 

Onder woorden brengen met muziek 

Als Jorien niet voor de klas staat of thuis bij haar kinderen is, is de kans groot dat ze met muziek bezig is. Zingen is haar passie, zowel als lid van een vocal group als alleen met haar gitaar. Vooral in de jaren dat Jorien haar trauma nog met niemand had gedeeld, was muziek maken een belangrijke uitlaatklep: “Het was makkelijker onder woorden te brengen als ik het opschreef en voor mezelf zong.” Nu houdt zij haar liedjes niet meer voor zichzelf, maar deelt ze ze graag met anderen, zodat die er steun uit kunnen putten.


Beluister Jorien’s muziek op YouTube 


Spreken leek onmogelijk 

Na 10 jaar zwijgen over het seksueel misbruik dat Jorien als tiener had meegemaakt, leek de stap om te spreken bijna onmogelijk. Toch werd er iets in haar geraakt toen ze een paar jaar geleden een aankondiging zag van een bijeenkomst voor misbruikslachtoffers. “Ik dacht eerst, ik ga daar echt niet mijn ziel en zaligheid uitstorten”, vertelt Jorien. “Toch besloot ik het uiteindelijk te doen. En daar heb ik zulke lieve mensen ontmoet, dat ik er eigenlijk ook niet meer weggegaan ben.” Ze werd ‘hoopverlener’ bij de stichting Project Speak Now, waar ze tot de dag van vandaag haar ervaringen en haar muziek deelt met lotgenoten. 

Het masker afgooien 

Je verhaal vertellen aan een kleine groep lotgenoten is één ding, maar je ervaringen op tv delen is van een heel andere orde. Toen Jorien werd gevraagd om deel te nemen aan het nieuwe programma ‘Geraldine en de Vrouwen’ zag ze dat in eerste instantie dan ook niet bepaald zitten. Haar familie zou dan voor het eerst details horen over wat er was gebeurd. Maar iets zette haar ertoe om ja te zeggen: “Ik dacht: waarom zou ik niet voor eens en voor altijd dat masker van me afgooien? En dan gelijk voor heel Nederland? Dan is het maar gelijk helemaal open, en help ik er misschien nog een ander mee.” 

Nieuwe wereld 

De PTSS-behandeling die zij en de andere deelnemers kregen tijdens de opnames in Kroatië, plus een intensief vervolgtraject van zes maanden, hebben meer opgeleverd dan Jorien van tevoren had durven dromen. “Ik had hiervoor al zo’n beetje alles aan therapie gedaan wat je kan bedenken. En nu heb ik voor het eerst in mijn leven geen herbelevingen meer. Ik voel er helemaal niets meer bij. Alsof er een nieuwe wereld is opengegaan.” 

“Ik probeer mensen mee te geven: wacht niet te lang, maar ga alsjeblieft praten.” 

Een plek waar mensen herkenning vinden 

De bevrijding die Jorien voelt nu ze de stilte heeft verbroken, gunt ze andere slachtoffers ook. Ze legt uit: “Openheid levert zoveel op. Ik probeer mensen mee te geven: wacht niet te lang, maar ga alsjeblieft praten. Of je nu gaat chatten met lotgenoten of een andere vorm kiest, zoek iemand op om erover te praten.” Jorien is inmiddels actief als ambassadeur in de lotgenotencommunity van Slachtofferhulp. Waar ze zelf in het verleden een luisterend oor miste, wil ze die nu zijn voor anderen. “Ik gun slachtoffers dat er niet meteen vragen komen, maar dat iemand eerst empathisch naar ze luistert. Het is fijn dat er nu plekken zijn als de Slachtofferhulp Community en Project Speak Now, waar mensen herkenning en erkenning vinden.” 

Iets betekenen voor een ander 

Jorien wil zich blijven inzetten om het taboe rond seksueel misbruik te doorbreken. Dat begint voor haar bij de jeugd. “Ik wil kinderen en jongeren echt meegeven dat ze te allen tijde mogen spreken en dat ze hun grenzen mogen aangeven. Dat blijf ik zeggen tegen mijn leerlingen.” Hoewel het trauma dat Jorien opliep altijd een deel van haar verhaal blijft, ziet ze de toekomst rooskleurig tegemoet. “Ik voel het niet als een zwaarte, maar als iets dat bij mij hoort. Sterker nog, ik ben dankbaar dat ik hierdoor iets kan betekenen voor anderen.” 

 


Wil jij jouw ervaring ook inzetten om anderen te helpen?

Als ambassadeur van de Slachtofferhulp Community kun je veel betekenen voor een ander. Lees meer over wat het inhoudt en meld je aan: https://community.slachtofferhulp.nl/ambassadeur.
 

Bezig met laden...

8 Reacties

29 november 2020 (bewerkt)
Hoi Jorien,

Dankzij GEDV ben ik mijn eigen trauma(s) onder ogen gaan komen. Ik heb er helaas meerdere en ook jarenlang. Ik heb al die jaren vooral gevochten en gestreden om iets van mijn leven te maken en is het verleden naar de achtergrond gegaan. Sinds GEDV is alles terug naar voren gekomen maar dan in een andere dimensie. Is dit herkenbaar voor jou?

Ik sta inmiddels op de wachtlijst voor EMDR en CGT. Ondertussen probeer ik de gevoelens en angsten zoveel mogelijk toe te laten maar het is soms zo overweldigend. Niet eens het misbruik op zich als wat het met me gedaan heeft in mijn volwassen leven. Schaamte, angst, geen vertrouwen en heel veel spanning. Want hoe lief men ook lijkt, achter elke deur schuilt een viezerik, is mijn ervaring.

Ik hoop je over een paar maanden te kunnen vertellen dat ook ik de goede weg op ben. Dank voor je deelname, je openheid maar vooral je kracht!

Lieve groet! ♥️
29 november 2020
Bedankt voor je lieve reactie. Kan me zo goed voorstellen dat onverwerkte beelden, maar zeker ook gevoelens nu naar boven komen. Wat goed dat je het meteen gaat aanpakken. Ik wens je heel veel sterkte en kracht in je traject. Ik gun je dat de schaamte, angst en spanning meer naar de achtergrond zullen gaan. Dat je weer vol vertrouwen kunt gaan leven♡
Hoor graag hoe het met je gaat! Hartelijke groet, Jorien
23 november 2020 (bewerkt)
Hoi Jorien, wat mooi dat je nu ambassadeur bent geworden! Het programma GEDV vond ik heel mooi en indrukwekkend, heel dapper van jullie allemaal dat jullie mee hebben gedaan! Ik herkende veel en het heeft me zeker ook geholpen in mijn herstelproces. Hopelijk kijken ook juist veel mensen die minder bekend zijn met het onderwerp, hopelijk kunnen we het taboe doorbreken. Nogmaals ik vind je oneindig dapper, bedankt! Liefs
24 november 2020
Bedankt voor je lieve reactie, wat fijn dat het je ook geholpen heeft in jouw proces!
20 november 2020
Hoi Jorien, welkom. Heel veel respect voor je deelname aan Gedv. Heel veel succes hier op het forum!
21 november 2020
Dank je wel voor je lieve reactie!
20 november 2020 (bewerkt)
Maar wat als je spreekt en men reageert daar niet goed, of helemaal niet, op. Dat is mij nu zo vaak overkomen dat de drempel om erover te spreken steeds hoger wordt. Mijn ouders hebben hun kop in het zand gestoken, mijn broer en zussen hebben nauwelijks gereageerd op 'mijn verhaal', zelfs hulpverleners hebben het onderwerp laten liggen. Het is zo moeilijk als je keer op keer wanneer je spreekt teleurgesteld wordt. Hoe gaan anderen hiermee om? Spreken wordt niet altijd "beloont" om het zo maar te zeggen.
21 november 2020
Wat verdrietig om te horen... dat je door zoveel mensen niet werd gehoord. Toch denk ik dat de mensen die wel naar je zullen luisteren er wel zijn. Welke weg naar hulpverlening heb je bewandeld? Zijn er hier mensen die wel naar je luisteren? Ik gun je dat luisterend oor, want dat verdien je♡