Hallo Sannetje81, Wat een heftig verhaal! Het is niet niks om misbruikt te worden door familieleden. Wel dapper dat je het verhaal durft te delen! Je maakt je constant zorgen om de relatie met je vriend, dat zou je niet hoeven doen. Voel je je veilig in de relatie met je vriend? Kan je je zelf zijn? Verder klinkt het alsof je een soort van "rollercoaster" emoties doorgaat. Positief en dan neerslachtig. Probeer hier over te praten met mensen in je omgeving, die er aan toe doen, zodat ze er rekening mee kunnen houden. Het is trouwens jammer dat je hebt moet stoppen met je studie!! Neem een stevige wandeling met een goede vriend of vriendin die je kant vertrouwen met dit verhaal, om verder duidelijkheid te krijgen wat je wilt doen, maar Focus vooral op je onderbuikgevoel, op jezelf, en wat goed voor jou is. En dat vraagstuk over je vader, dat kan niemand beantwoorden, behalve jijzelf. Het is enorm verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt hebt. Ondanks dat je het je enigste ouder is die nog leeft, zou ik hem vriendelijk bedanken en hem de middelvinger geven. Het gaat vooral om jou nu, en doen alsof er niks is gebeurd dat kan ook niet. Vertel hem wat voor verdriet en pijn je heeft gedaan. Maar dat is mijn mening. Wens je veel geluk en sterkte.

Je doet er echt goed aan om er over te praten, je verdient het niet om deze zwarte laat alleen te dragen❤️ ik ben ook 10 jaar sexueel misbruikt door mijn vader

Goedenavond Sanne, bedankt voor het delen van je verhaal. Wat goed dat je gaat starten met traumatherapie. Mij heeft dit erg goed geholpen. Fijn dat je sinds vijf maanden open bent over je trauma, zo belangrijk om het te delen. Als ik het zo lees heb je het ontzettend lang alleen gedragen. Ik lees ook veel onveiligheid in je thuissituatie (vader, broer, neef), heel verdrietig dat er zo over je grenzen is gegaan. Je neerslachtige gevoel is dan ook zeer goed te verklaren. Wat betreft je vader en het contact met hem. Dit kun je zelf heb beste aanvoelen. Hoe is het voor jou? Voel maar goed wat jij nodig hebt. Bespreek het ook maar tijdens je trauma behandeling. Wellicht helpt het je om wat meer afstand te nemen, om echt goed te kunnen voelen wat voor jou nu helpend is. Ik wens je heel veel succes en kracht in je traject. Lieve groet, Jorien