Gevolgen na misbruik
Goedenavond,
Na 10 jaar niet gepraat te hebben over seksueel misbruik door mijn vader, broer en neef, start ik over een week met traumatherapie. Sinds vijf maanden praat ik over mijn trauma. Eindelijk hoef ik het niet meer alleen te dragen. Lichamelijk en mentaal merk ik dat het veel van me vraagt. Ik ben heel moe, heb weinig concentratie, kan niet goed nadenken, ervaar meer negatieve dan positieve emoties (maak me bijvoorbeeld constant zorgen over de relatie met mijn vriend), de ene keer ben ik héél energiek en de andere keer neerslachtig. Zijn deze symptomen herkenbaar? Ik weet niet goed wat ik ermee moet, maar ik vind het zó vervelend. Ik ervaar er zoveel hinder door dat ik voor een half jaar gestopt ben met mijn studie. Heeft iemand van jullie tips hoe ik hiermee om kan gaan? Daarnaast kom ik nog wekelijks bij mijn vader over de vloer en doen we beiden of alles oké is. Mijn moeder is overleden, dus hij is de enige ouder die ik nog heb. Of is het niet een échte ouder? Ik weet niet hoe ik me tegenover hem moet verhouden. Nu ik binnenkort start met traumatherapie vraag ik mij af of het handig is als ik hem zie/spreek. Wat denken jullie?
Groet,
Sanne
3 Reacties
Wat een heftig verhaal!
Het is niet niks om misbruikt te worden door familieleden.
Wel dapper dat je het verhaal durft te delen!
Je maakt je constant zorgen om de relatie met je vriend, dat zou je niet hoeven doen.
Voel je je veilig in de relatie met je vriend? Kan je je zelf zijn?
Verder klinkt het alsof je een soort van "rollercoaster" emoties doorgaat. Positief en dan neerslachtig.
Probeer hier over te praten met mensen in je omgeving, die er aan toe doen, zodat ze er rekening mee kunnen houden.
Het is trouwens jammer dat je hebt moet stoppen met je studie!!
Neem een stevige wandeling met een goede vriend of vriendin die je kant vertrouwen met dit verhaal, om verder duidelijkheid te krijgen wat je wilt doen, maar Focus vooral op je onderbuikgevoel, op jezelf, en wat goed voor jou is.
En dat vraagstuk over je vader, dat kan niemand beantwoorden, behalve jijzelf.
Het is enorm verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt hebt.
Ondanks dat je het je enigste ouder is die nog leeft, zou ik hem vriendelijk bedanken en hem de middelvinger geven.
Het gaat vooral om jou nu, en doen alsof er niks is gebeurd dat kan ook niet.
Vertel hem wat voor verdriet en pijn je heeft gedaan.
Maar dat is mijn mening.
Wens je veel geluk en sterkte.