4.5 jaar
Eindelijk! Eindelijk is mijn zitting geweest. Ik ben nog aan het wachten op de uitspraak, maar eindelijk na 4.5 jaar wachten is de zitting achter de rug. Heel veel emoties die ik deze dagen ervaar en sommige ook niet begrijp. Ik heb gelukkig geen last meer van herbelevingen en door de traumatherapie is mijn beeld naar de gebeurtenis ook veranderd. Dit wist ik wel, maar toch schrok ik wel toen ik bepaalde details hoorde tijdens de zitting die ik mij niet meer herinnerde. Nu ben ik opgelucht en voel ik mij sterk. Ik heb mijn spreekrecht goed genuttigd. Aan de andere kant ben ik heel erg verdrietig en voelt het als of ik een stukje van mezelf kwijt ben. 4.5 jaar lang heb ik gestreden voor deze zitting. 4.5 jaar was dat mijn doel in het leven. Mensen om mij heen hebben mij hiervoor gewaarschuwd. Ik wilde nooit naar ze luisteren. Ik dacht: zij begrijpen dit niet, Dit is gewoon mijn doel! Maar achteraf gezien hadden zij zeker gelijk... Ik voel mij nu doelloos. En dan zul je denken ga terug naar het doel wat je ervoor had, maar 4.5 jaar geleden was ik net 16 ik had nog geen doel. Ik moet een nieuw doel vinden in het leven. Het voelt als of ik een soort identiteitscrisis ervaar. Het voelt als of ik een stukje van mezelf kwijt ben. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben heel erg blij dat ik dat stukje kwijt ben, maar het maakt mij wel angstig. Wie ben ik naast het strijden voor gerechtigheid. Wie ben ik naast het slachtoffer zijn.
Ik wilde dit even graag kwijt. Tips zijn altijd welkom.
5 Reacties
Ik snap echt dat je zegt dat het op een gegeven moment je doel wordt en zeker na 4,5 jaar!
Wanneer was de tenlastelegging bekend?
Is het een idee voor je om opnieuw een sessie te plannen met dezelfde therapeut die je heeft geholpen met je traumaverwerking? Misschien dat die je hierin kan bijstaan wat betreft een doel voor ogen hebben.
Groetjes
Ja 4.5 jaar is heeeel lang. 24 april 2018 is het gebeurd en 25 april 2018 heb ik aangifte gedaan. Volgens mij ging de politie ergens in april 2020 van start met het onderzoek (ik had wel al op dag van de aangifte inwendig onderzoek gehad en is mijn ondergoed als bewijs materiaal gebruikt. Sporen van dna bedoel ik dan. En mijn telefoon was ook meteen onderzocht). Pas 2 jaar na de aangifte kreeg ik na lang wachten en zeuren eindelijk te horen dat ze verder onderzoek gingen doen. Ongeveer in december 2020/ januari 2021 werd de verdachte verhoord. Vanaf april/mei 2021 was ik in contact met mijn advocaat. Toen pas heb ik ook heel het dossier gezien. En dus ook de tenlastelegging. De zitting zou maart 2022 zijn. Omdat de verdachte corona had kon de zitting niet doorgaan. Daarna was er heel veel gezeur met de advocaat van hem. Zijn advocaat zou pas in november 2022 weer een plekje vrij in de agenda hebben. Mijn advocaat heeft hiervoor een stokje gestoken en is daardoor uiteindelijk de zitting op 1 september 2022 gebeurd. Maar ik moet zeggen in de rechtzaak heeft de rechter zijn excuses gemaakt namens het openbaar ministerie dat deze zaak achterlijk lang heeft geduurd. Dus ik hoop voor jou een vlottere zaak.... Ze zeggen dat ze het voortaan sneller willen doen. Betreft de psycholoog, ik heb toevallig een gesprek gehad want ik was sowieso nog in behandeling. Ik ben eigenlijk al heel ver en mag ik stoppen met de behandeling. Mijn nieuwe doel wordt weer aan het werk gaan en een opleiding volgen (aangezien ik die niet kon afmaken door mijn trauma). Dus het komt allemaal wel weer goed.
In ieder geval succes.