10 jaar lang onderdrukt

Ik heb van mijn 13e tm 18e in instellingen gezeten. In instellingen ben je vaak gewend om gebeurtenissen te onderdrukken en door te gaan met je leven. 

Toen ik 15 jaar was, zat ik in een instelling waar ik een meisje leerde kennen. We werden hele goede vrienden en zij liet mij kennis maken met haar broer die niet heel ver van die instelling bij zijn moeder woonde. Hoi was destijds 22 jaar en ik vond hem helemaal leuk. Natuurlijk had ik haar verteld dat ik haar broer wel erg leuk vindt. 

Ze vroeg mij op een dag om weg te lopen en naar haar broer te gaan. Om gewoon een gezellige avond te hebben. Ik vond dit alleen maar spannend en leuk en besloot hierdoor om met haar mee te gaan.

Eenmaal bij haar broer was het gezellig en begonnen we te drinken. Ik was toen nog heel makkelijk met drinken en dronk totdat ik in principe gewoon niks meer kon. Ik wou het balkon oplopen waarbij ik (wat mij verteld is) viel en tegen de reling aan ben geknald met mijn hoofd. 

Ik ben even gaan douchen en ben op bed gaan liggen omdat ik merkte dat ik te ver heen was.

Uiteindelijk kwam haar broer de kamer in en begon seks met me te hebben maar ik had zoveel gedronken dat ik gewoon niet meer kon reageren. Hij stopte even en kwam opeens terug om door te gaan. Echter merkte ik op dat, dat helemaal niet haar broer was. Ik was in de war en liet alles maar gebeuren. 

1.5 jaar later belde ze mij op omdat ze me iets moest vertellen. Ik had al maanden niks meer van der gehoord dus was benieuwd wat ze wou zeggen. 

Ze vertelde me dat ik niet gevallen was maar door haar broer tweemaal op mijn kaak ben geslagen. En dat zowel hij als een vriend van hem mij seksueel misbruikt hebben terwijl ik niks meer kon. En daarboven op hadden ze haar gevraagd om het te filmen. 

Tot de dag van vandaag voel ik er nog steeds niks bij en merk ik dat ik het compleet weggestopt heb.

Ben ik gek dat ik er niks bij voel?