Zal ik mij ooit weer veilig voelen in mijn eigen woonomgeving?
Op vrijdagavond 4 september jl. ben ik tot 2x toe mishandeld door een voor mij totaal onbekende persoon. Deze persoon verkeerde volgens mij onder invloed van drank en/of drugs.
Ik kwam met de lift van 7 hoog en deze stopte vervolgens op 6 hoog. Het moment dat de liftdeur open ging en jij daar als een dolle stier met jouw hond, een American Stafford, naar binnen stormde zal altijd in mijn geheugen gegrift staan. Wat volgde was een zware mishandeling in een ruimte van 2 x 1 meter. Ik kon geen kant op en zou de komende minuten overgeleverd zijn aan jouw woede uitbarsting. Meerdere vuistslagen en een harde klap met een mand, die jij uit mijn handen had geslagen, in mijn gezicht moest ik incasseren. Ik kon mij niet verdedigen tegen zoveel geweld. Ik stond als versteend tegen de achterwand van de lift gedrukt, die naar mijn gevoel tergend langzaam richting de begane grond ging en deze keer niet op tussenliggende etages stopte. Er was geen enkele uitweg om aan dit zinloze geweld te ontsnappen. Beneden aangekomen lukte het mij op een gegeven moment naar buiten te vluchten. Het enige wat ik dacht was: “ ik moet weg bij deze krankzinnige man, ik moet hulp zoeken”. Tijdens mijn vlucht naar mijn vriendin die op ca. 500 meter van de flat woont, heb ik geschreeuwd om hulp en voelde een ongelooflijke angst en pijn. Ik heb gerend voor mijn leven. Ik kwam echter geen hulp.
Jij zag, dat jij samen met je hond achter mij kwam en mij op een gegeven moment van achteren neersloeg over een ijzeren tuinhek van één van de huizen in de straat. Jij sloeg vervolgens een paar keer hard met je vuist op mijn rug en probeerde mij te wurgen met een voile sjaal die ik om had. Ik voelde dat je de sjaal steeds strakker aantrok. Desondanks bleef ik schreeuwen om hulp in de hoop dat de bewoners van het desbetreffende huis mij zouden horen en naar buiten zouden komen om hulp te bieden. Helaas, dit gebeurde niet. Jij zei nog iets tegen mij, maar dat heb ik niet meer gehoord. Op een gegeven moment voelde ik jouw gewicht niet meer op mijn rug. Jij was weg gegaan. Met moeite kwam ik overeind en ben volledig in paniek naar mijn vriendin gegaan. Nadat 112 was gebeld kwam al snel de politie en later ook een ambulance. De politie wist de dader snel te traceren en is vervolgens gearresteerd.
Door dit zinloze geweld heb ik nog steeds angst om een lift in te gaan, omdat ik van te voren nooit weet of de lift ergens op de tussenliggende etages stopt en zo ja, wie en in welke hoedanigheid dan binnenkomt. Zeker de eerste 6 weken was het door fysieke ongemakken niet makkelijk steeds maar weer de trap te moeten nemen naar 7 hoog.
Die eerste week na het gebeuren leefde ik in een soort van roes. Ik besefte niet goed wat mij was overkomen. Ik voelde alleen maar een diepe angst en pijn overal in mijn lichaam. Telkens als ik maar even mijn ogen sloot, zag ik jouw gezicht voor mij met daarin die ogen die zoveel woede en agressie uitstraalden. Zelfs nu na bijna 2 maanden komt dit beeld nog regelmatig terug en dan slaap ik slecht.
Zal ik mij ooit weer veilig voelen in mijn eigen woonomgeving en niet continu over mijn schouder moeten kijken?
10 Reacties
Maar een woningcorporatie laat deze zaken bij de politie wat ergens ook begrijpelijk is. Zoals je zelf beschrijft is met de benedenbuurvrouw ook wat gaande als deze een dergelijk verzoek had gedaan of uitspraken gedaan had de woningbouw daar dan ook iets mee moeten doen?
Het is heel vervelend maar mensen worden beschermd tot het tegendeel wordt bewezen. Gelukkig maar ook want daar zou ook misbruik van gemaakt worden anders.
Als je het straatverbod of omgangsverbod hebt dan heb je al wat meer mogelijkheden. Het is een enorm zure appel waar je doorheen moet dat snap ik. Je weg laten jagen wil je natuurlijk ook niet en gerechtigheid zou wenselijk zijn.
Het is in ieder geval prettig dat je andere prettige contacten in het pand hebt.
Vorige week heb ik de politie gebeld, nadat mijn overbuurman en zijn vriendin in paniek bij mij aanklopten. Zij wonen nu boven hem en er was daar beneden een enorme ruzie gaande. Alsof ze elkaar in elkaar sloegen. Gelukkig kwam de politie snel en hebben met hem gepraat. Hij is bekend bij de politie. Zij hebben al een dik dossier van hem, wat naar ik hoop, ook meegenomen wordt in het kort geding. Trouwens, ook nu is mijn de vriendin van mijn overbuurman in paniek naar mij gekomen. Haar vriend is niet thuis en er was weer een enorme ruzie gaande. Zelfs ik hoorde het. Ze zit nu bij mij. De politie heb ik nu niet gebeld. Hopelijk wordt het na verloop van tijd weer rustig.
Een paar opmerkingen: naar mijn idee kun je de politie vragen of betrokkene nog in hechtenis zit. Ook kun je de politie vragen wat te doen als hij vrij is. Volgens mij kun je bij onraad een direct lijntje met de politie hebben, zodat ze direct bij jou kunnen zijn. Het is nog geen oplossing, maar het kan helpen. Zeker zolang het straatverbod niet uitgesproken is.
Ook aan de woningbouwvereniging kun je vragen in hoeverre jouw naam bekend is bij de voormalige beneden buurman.
Gelukkig heb je goede professionele hulp voor je eigen welzijn en gezondheid.
IK weet niet hoe je contact met je directe buren is? Heb je met hen gedeeld wat je overkomen is. Wat kunnen zij voor jou betekenen als de nood aan de man is? Misschien kan de woonbouwvereniging hier iets in betekenen?
Ik hoop voor je dat alles snel achter de rug is en de rust , vooral bij jou, terugkeert.
Het hele gebeuren heeft nog wel een staartje gekregen.
De dader blijkt een bekende te zijn van een bewoner op 6 hoog en kwam sinds de zomer daar regelmatig over de vloer. Deze bewoner zorgt al sinds hij in de flat is komen wonen voor overlast. Hij faciliteert zijn woning voor drugs- en/of drankverslaafden van een psychiatrische instelling vlakbij. Hij is zelf ook in deze instelling opgenomen geweest en heeft daar deze mensen leren kennen. Ik heb bijna 10 jaar boven hem gewoond en alleen maar ellende gehad. Ik heb regelmatig de politie moeten inschakelen om de overlast te laten stoppen en ook de woningbouwvereniging stelde ik hiervan op de hoogte. Verhuizen was geen optie voor mij. Er zijn de afgelopen jaren gewoonweg geen betaalbare huurwoningen in mijn gemeente. Twee jaar geleden kon ik gelukkig in dezelfde flat verhuizen naar een ander appartement, zodat ik niet meer boven hem woon en ook geen overlast meer ervaar. Helaas nam de woningbouwvereniging het jaren niet echt serieus. Ik heb weleens tegen hen gezegd: "Moeten er eerst slachtoffers vallen, eer jullie iets aan de overlast gaan doen?" Nu is er dus een slachtoffer gevallen (ik) en gaan ze eindelijk proberen via een kort geding deze bewoner uit zijn woning te krijgen. Mijn dader heeft blijkbaar er iets van meegekregen, dat ik de bewoner regelmatig heb aangesproken op zijn overlast en/of dat ik meerdere keren de politie heb gebeld, want tijdens de mishandeling in de lift boog hij met zijn gezicht dicht naar mij toe en zei heel dreigend: "ik weet wie je bent, ik weet waar je woont en je moet je er niet mee bemoeien". Ik heb via de Officier van Justitie nu een locatie- en contactverbod aangevraagd, maar of dit gaat werken? Volgens mij zit hij nog steeds vast en wordt hij behandeld voor zijn problemen. Van iemand anders hoorde ik, dat hij alweer op vrije voeten is gesteld. Toen ik dat hoorde, liepen de rillingen over mijn rug. Ik ben ook bang voor de reactie van mijn voormalige benedenbuurman als hij inderdaad zijn woning wordt uitgezet en op straat komt te staan. Gaat hij dan wraak nemen op mij? Hij weet waar ik nu woon. Kortom, ik voel mij dus nog niet echt veilig. Pas als alles achter de rug is en de rust is terug gekeerd in de flat, misschien dat ik dan ook minder angst zal hebben.
Heeft de politie jou niet geattendeerd op Slachtofferhulp? Het lijkt me verstandig om een afspraak te maken met een medewerker. Ze hebben ervaring in het ondersteunen van slachtoffers in de meest brede zin van het woord. Zowel de mentale als de formele juridische kant.
Hoe eerder je het trauma kunt aanpakken, des te sneller kun je er van herstellen. Langer wachten levert meer fysieke en mentale ongemakken op.
Een afspraak met een GGZ instelling met therapeuten die EMDR ervaring hebben is iets waar ik opkom. Een afspraak met je huisarts kan je vaak verder helpen.
In ieder geval veel sterkte en alvast een goed weekend.
Goed dat je geschreven hebt!