Tja
Ik wilde graag in contact komen met lotgenoten van mentale mishandeling. Maar zo te zien werkt deze community niet helemaal zoals ik me had voorgesteld. Er zijn niet veel.mensen actief zo lijkt het of gebeurt dit achter de schermen?
Slachtofferhulp.nl gebruikt functionele en analytische cookies. Deze cookies maken het gebruik van onze website mogelijk en helpen ons om de website te verbeteren. Accepteer je dat we ook tracking cookies gebruiken? Met deze cookies kun je advertenties van ons zien. Lees de cookieverklaring voor meer informatie.
Ik wilde graag in contact komen met lotgenoten van mentale mishandeling. Maar zo te zien werkt deze community niet helemaal zoals ik me had voorgesteld. Er zijn niet veel.mensen actief zo lijkt het of gebeurt dit achter de schermen?
16 Reacties
Ik snap je frustratie en de angst dat misschien je ex of anderen zich in het gesprek gaan mengen? Je zou ook kunnen bellen met iemand van Slachtofferhulp als je dat zou willen. Of je zou ook eventueel anoniem kunnen chatten met iemand van Slachtofferhulp hier op de site. Dat kan van ma t/m vrij van 08:00 tot 20:00 en zat van 10:00 tot 17:00. Maar je kan ook een van de ambassadeurs een persoonlijk bericht sturen. Kijk wat voor jou goed voelt en wat bij je past.
Paranoïde zou ik jezelf niet noemen. Ik merk bij mezelf ook op dat ik in geen enkele scenario wil dat er informatie over mij terecht komt bij mijn ex, ook uit angst dat hij weer een rol gaat spelen in mijn leven. Op het moment dat ik met hem in een relatie zat was ik me niet bewust van emotionele / mentale mishandeling en nog steeds heb ik niet precies helder wat emotionele mishandeling is, dus ik snap je verwarring, misschien heeft dat te maken met dat het niet fysiek zichtbare schade aanricht? Maar ik heb een onderbuik gevoel dat ik daar toch ook wel mee te maken heb gehad aangezien ik destijds wel heb ervaren dat ik enorm vervreemd was van mezelf. Eigenlijk dus ook het twijfelen aan jezelf dat je benoemt.
Echter moet je jezelf dat niet kwalijk proberen te nemen. Evenals het verdriet en het lastig vinden om het weer anders te gaan doen. Want dat is ook lastig. Helaas heb ik na mijn trauma niet de juiste hulp gevonden, dat heeft geleid tot een hogere drempel om het weer eens te proberen. Maar na twee jaar het zelf te hebben geprobeerd blijf ik merken dat ik tegen bepaalde dingen blijf aanlopen die ik zelf niet opgelost krijg.
Sorry ik ben ook paranoïde
Dit werkt in principe wel merk ik nu.
Ik had denk ik verwacht dat er een soort prikbord was met algemene dingen waar je tegenaan loopt en dat je elkaar dan kunt helpen door het er over te hebben... zoiets...
Ik vroeg me zelfs af of ik wel van de
juiste groep lid werd (mentale mishandeling is dat ook geweld? Vroeg ik me af, maar er was geen passendere groep, vandaar)
Ik heb helemaal geen (ver)oordelen gehad. Mijn omgeving weet niet wat er is gebeurd. Ik hield de schone schijn op, ookvoor mezelf (en daar loop ik nu keihard tegenaan...) Dit heeft veel consequenties voor mijn leven nu. Ik heb met niemand contact die ook maar enigszins lijntjes heeft met mijn ex. En ik kom er nu pas achter hoe ik me aanheb gepast. Dat altijd alles mijn schuld was -bij voorbaat- en dat maakte ik mezelf wijs. Het is lastig om het anders te doen. Nu ik heb er veel verdriet van, er zit veel in mijn hoofd.
Je zit wel in de juiste groep, maar als je het fijner vind kan je natuurlijk ook naar de besloten groep voor slachtoffers van mishandeling. Mentale mishandeling is inderdaad ook geweld. Je kan er psychische schade door oplopen. Er is dan aan de buitenkant misschien niks te zien, maar er kan wel degelijk schade zijn. Leg vooral de schuld niet bij jezelf. Je verdriet is begrijpelijk en dat mag er ook zijn. Maar je hoeft het niet alleen te doen. Is er iemand in je omgeving waar je je vertrouwd en veilig voelt om het bespreekbaar te maken?
Het is erg herkenbaar dat het lastig is om je eigen verhaal op te schrijven. Jammer dat je het idee hebt dat de community niet goed werkt. Wat zou jij fijn vinden qua contact en het delen van je ervaring? Als je jou idee hierover deelt kunnen we wellicht wel iets voor je betekenen!
Emotionele mishandeling is erg zwaar en je krijgt/kreeg waarschijnlijk ook veel oordelen van mensen die 'het goed bedoelen', in de groep oordeel uit, aandacht aan kan je wellicht dat stukje al kwijt. Dan ben je ook al bezig met erover praten, maar gaat het nog niet direct over je eigen verhaal maar hoe de invloeden van anderen voor jou waren.
In ieder geval sterkte gewenst, kijk goed naar wat jij nodig hebt en laat het hier weten als ik iets voor je kan betekenen.
Van mijn 16de tot 26ste zat ik in een hele slechte relatie. Vol leugens, bedrog en mij werd vaak verteld hoe ik me moest gedragen en hoe niet. Wat ik mocht zeggen en wat niet.
Je kunt me hier alles vragen, ik ben een open boek. Mag ook in een privébericht als je dat prettiger vindt.
?
Dat maakt het hier laagdrempelig. De mensen hier begrijpen wat je voelt en doormaakt.
De enige die bepaalt wat je wel en niet verteld ben jij!
Fysieke en mentale mishandeling/geweld/agressie behoren helaas tot mijn ervaringen.
Mijn ervaring hier is dat als iemand een verhaal schrijft er eigenlijk wel altijd op gereageerd wordt.
Of er ook een (besloten) lotgenoten groep bestaat waar je vrijuit tegen elkaar kan praten weet ik niet. Persoonlijk zou ik dat ook fijn vinden.
Wellicht kan een ambassadeur er iets over zeggen??
Ik wacht het even af.
Vind het lastig om mijn verhaal te doen. Het is allemaal onderhuids enlastig te benoemen omdat het, voor de buitenwereld, niet zichtbaar is.
Zelfs voor mij nu nog confronterend ( bijna twee jaar geleden de relatie verbroken) om erachter te komen hoe onder druk heb geleefd....
Er is een besloten groep voor slachtoffers van mishandeling waar je lid van kan worden. Mentale/emotionele/psychische mishandeling valt daar ook onder. Maar je kan ook iemand (of een ambassadeur) een privé bericht sturen als je daar behoefte aan hebt.