Mishandeling...
Hi..
Helaas ben ik slachtoffer geworden van mishandeling (poging doodslag) & verkrachting.
Ik zat in een relatie die 1,5 maand geleden ten einde is gelopen vanwege de fysieke/mentale mishandeling en verkrachting die mij is overkomen door hem.. Ik heb er een gekneusde kaak, breuk in mijn hand, tand door mijn lip, en beten op mijn beide armen aan over gehouden. Hij wou mij opzettelijk van het leven ontnemen en wurgde mij 3 tot 4 keer waardoor ik voor een bepaalde tijd out ging.. Hij is op de dag zelf aangehouden door de politie en zit inmiddels in de gevangenis afwachtend op de strafzitting..
Ik ben onder behandeling bij een psycholoog en heb PTTS.. Ik word bijgestaan door verschillende instanties waar ik soms ook even mijn ei kwijt kan.
Ik kom nauwelijks buiten, behalve voor belangrijke afspraken voor mijn herstel. Ik durf niet alleen naar buiten te gaan door wat mij is overkomen..
Ik voel me erg eenzaam en onbegrepen door mijn naasten en hulp die ik heb.. Ik ben erachter gekomen dat er iets bestaat van mediation. Mediation is een bemiddelaar die in een gesprek aanwezig is tussen slachtoffer en dader.. Dat kan zowel bij de rechtbank als bij een particulier bedrijf. Het nadeel van mediation via de rechtbank kan in zijn voordeel zijn, vandaar dat ik het toch niet ga doen.. Mijn advocaat gaf mij het advies alleen gebruik te maken van spreekrecht op de zitting. Het duurt mij te lang waardoor ik hier moeilijk uitkom omdat ik telkens word geconfronteerd met deze zaak.
Ik wil zo graag een brief schrijven naar hem omdat ik het gevoel heb dat hij niet inziet wat hij mij heeft aangedaan.. Het is nogal een narcist, een sadist die nooit zijn fouten zou toegeven. Het liefst schrijf ik gewoon een brief naar hem omdat dit mij (n.a.v. gevoel) zou kunnen helpen om te verwerken en te herstellen. Zoveel beloftes en leugens die hij me gaf, helaas ben ik erin getrapt en heeft hij mij het diepe in gegooid ?..
Hopelijk is er iemand die mij hierin zou kunnen adviseren. Ik twijfel of ik wel echt een brief moet gaan schrijven naar hem.. Iedereen in mijn omgeving geeft aan dat ik hem los moet laten maar dat gaat niet omdat ik iets in mij heb wat ik moeilijk kan loslaten.. Ben ik achterlijk als ik alles uit me schrijf en het naar de gevangenis stuur zodat hij het leest?
8 Reacties
En de omgeving zegt indd laat het los, ga verder , waarom ben je er nog mee bezig , denk aan de toekomst etc etc.. zoooo herkenbaar.
Hoe is het nu met je ??
Momenteel zit ik nog in mijn herstel sinds de gebeurtenis. Helaas kan ik nog niet alles zelfstandig en heb ik veel aan de steun van mijn naasten en hulpverlening. EMDR behandelingen helpen hierbij.. (helaas ook veel last van terugval). Tegelijkertijd komt er ook veel op me af wat betreft de zaak.. Leugens die ik te horen krijg vanuit zijn kant, dat valt te zwaar voor mij omdat ik en hij vooral weet wat de werkelijke waarheid is. Het is heel zwaar om geconfronteerd te worden met leugens en verhalen die verzonnen worden zodat hij hier van af komt.. Ik ben trots op mezelf dat ik destijds na de gebeurtenis op slachtofferhulp een stukje heb geschreven en advies heb gekregen om geen brief te schrijven naar hem omdat hij dat besef toch nooit zal krijgen ondanks alles wat hij mij heeft aangedaan.. Trots op mezelf dat ik mezelf geduldig heb gehouden en ben gaan focussen op mijn herstel. Anders dan zou ik nu spijt hebben dat ik naïef ben geweest terwijl ik juist het tegendeel moet laten zien dat ik sterk ben ondanks wat hij mij heeft aangedaan. Hopen dat alles snel voorbij is zodat ik deze boek kan afsluiten en achterwege kan laten..
Ik heb onlangs een gelijke gebeurtenis meegemaakt. De mishandelingen waren vooral psychisch tijdens mijn zwangerschap maar na mijn bevalling, dus tijdens mijn kraamtijd is het net zo erg geworden als jouw situatie. Ik vat het nu even heel kort samen, wellicht dat ikzelf nog een topic open om van mij af te schrijven.
Ik begrijp dus heel goed in wat voor emotionele rollercoaster je zit en ik weet ook hoe lang een onderzoek van de politie en uiteindelijk OM kan duren en wat dit met je doet. Hopelijk heb je een goeie klik met je psycholoog dat is heel belangrijk. Samen met mijn psycholoog heb ik besloten dat praten alleen niet helpt en sindskort zijn de EMDR sessies begonnen, wellicht is dit iets dat je ook kunt aankaarten, tot nu toe heb ik er wel baat bij (al is het super heftig)
Wat de brief betreft, het schrijven kan natuurlijk altijd maar de brief echt versturen raad ik je echt af. Zeker wanneer je spreekt over een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Mocht je er verder over willen praten dan zou ik het geen probleem vinden om onze verhalen met elkaar te delen, mits je hiervoor open staat natuurlijk.
Groetjes en veel sterkte met het verwerkingsproces (want ja, dat is het)
Jane
Vanuit juridisch standpunt is het goed om al je acties met je advocaat te bespreken. Je wilt bijvoorbeeld niet allemaal emoties op papier zetten waardoor jij straks verkeerd neer wordt gezet.
Het is een langdradig proces, maar als je mediation wilt dan wil je dit waarschijnlijk ook pas nadat hij gereflecteerd heeft op alles. Zo kun je mogelijk eisen dat hij behandeling krijgt en hopen dat hij vanuit daar tot inzicht komt.
Ondanks alles waarmee je zit zou ik nu geen overhaaste besluiten nemen. Als je een brief wilt sturen en een reactie wilt kijkt zijn advocaat waarschijnlijk ook mee en is dat de reactie die je wilt.
Ik zou persoonlijk dus zeggen.
1. Rechtszaak
2. Behandeling voor hem
3. Mediation
Maar wat je keuze ook is. Zolang de rechtszaak loopt het bespreken met je advocaat.
Hopelijk kun je hier wat mee.
P.s. je kunt de brief ook schrijven en weg leggen zolang. Mogelijk dat het je emoties wel even een plek geeft.
Ik wil jou ook bedanken voor de reactie en wijze advies.
Het is inderdaad verstandiger om te luisteren naar mijn advocaat omdat die het beter inziet als ik momenteel..
De aangiftes heeft zijn advocaat inderdaad gezien en als ik een brief zou schrijven zonder enig twijfel dat die zich ermee zal bemoeien inderdaad..
Mediation zou ik echt pas doen zodra de strafzitting is geweest, als ik er dan al overheen ben dan zal ik het ook weer niet doen..
Er is momenteel gewoon teveel wat ik voel en denk. Misschien toch stiekem valse hoop wat ik mezelf geef.. In werkelijkheid zou ik dit nooit willen laten gebeuren maar helaas moet ik accepteren dat ik een mens niet kan veranderen (negatief naar positief).
Ik schrijf dagelijks in een online dagboek 'My diary', eerst schreef ik in een boekje maar kreeg later het besef dat mijn huisgenoten erin kunnen lezen.. Vandaar dat ik het voortaan op de app uitschrijf.
Dank voor je advies!
Tje, behoorlijk heftig wat je aangedaan is. Goed dat je al professionele hulp hebt. Ben je daar via het centrum seksueel geweld terecht gekomen? Je hebt nog veel vragen. Ik raad je op de eerste plaats aan de focus op de behandeling van je PTSS te leggen. Als het trauma verwerkt is, komt de juridische procedure in een ander perspectief te staan en ben je ook aangesterkt om die confrontatie aan te gaan. Het advies van je advocaat, gebruik te maken van je spreekrecht, neem dat ter harte.
Jammer dat je direct omgeving weinig begrip voor je toont. Het is wel herkenbaar. Zij kunnen zich zo iets vreselijks nauwelijks voorstellen, weten er geen raad mee. Daarom goed dat je hier geschreven hebt.
Dus zit het je even hoog, wil je wat kwijt, schrijf ons.
Sterkte
Dank voor je reactie en advies. Ik heb geen contact gehad met het centrum seksueel geweld, enkel en alleen bij de politie (afdeling zeden) een uitgebreid verhoor.
Ik ben nu overgestapt naar een andere psycholoog wat veel tijd in beslag neemt voor verdere behandeling.. Dit omdat mijn vorige psycholoog ver gelegen is, 30 minuten rijden met de auto, ik kan daar momenteel niet heen i.v.m. de gebeurtenis.
Ik zal mijn best doen mezelf geduldig te houden om geen verkeerde keuzes te maken.. Mijn omgeving probeert me tegen te houden en mijn gedachtegang te veranderen wat helaas heel zwaar valt voor mij..
Nogmaals bedankt ??