Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van geweld

Ik durf mijn huis niet meer uit.

Na fysieke mishandeling afgelopen september '23, ondanks contact- en gebiedsverbod van de dader, voel ik me:  angstig, onrustig, slecht slapen, en onveilig buiten mijn huis.

Het proces loopt nog, althans er komt nog een zitting voor de rechter.

Natuurlijk moet je wel eens de deur uit, al kun je natuurlijk t.w. ook bijna alles online bestellen.

Dit is dus hoe een dader je hele (sociale) leven ontwricht, zit hier al 6 weken in.

De 1e 4 weken kon ik nauwelijks iets doen in mijn huishouden want mijn ribben deden zeer pijn. Was hiervoor net begonnen met soort reorganisatie in mijn woning dus het was al enigszins een puinhoop. Na de mishandeling nog erger want hij vernielde o.a. laptop, veiligheidscamera en sloot mij op in mijn woning, en ging zelf weg met mijn telefoon en kon dus zelf geen 112 bellen. 

1 week voor de fysieke mishandeling schreef hij mij nog dat hij nooit fysiek agressief zou handelen en dat zijn verbale agressie en bedreiging voortkwamen uit een onrecht gevoel, cq. zijn rechtvaardigheidsgevoel omtrent gebeurtenissen (w.s. ook die m.b.t. zijn exen en vrienden). Een jaar eerder had hij via de mail een bedreiging gezonden mij de hersens in te slaan.

De partner-latrelatie was voor de zoveelste x beëindigd en hij schreef kort voor de mishandeling dat hij zijn beledigingen! terugnam, een nieuwe vriendin had die hij eigenlijk 6 jaar geleden tegen had moeten komen. (Heb nog geantwoord, prima, suc6 en geluk, met je nwe vriendin). Ook heeft hij meerdere keren in het verleden, geappt dat hij een date had of heerlijke seks met een ander gehad had. (Dit ontkrachtte hij later weer, van dat het niet gebeurd was, maar om een reactie van mij te krijgen, ik antwoorde meestal kort, fijn voor je oid). De seks tussen ons was volgens hem ook niet best, en dat lag aan mij (hij kon het net zo goed doen met een pop want die was net zo koud als mij). Dit waren slecht een van de vernederingen die hij aan mijn adres had want volgens hem had ik bijna alle diagnose uit de DSM-V.

*Ik besef me ten degen dat ik ook een aandeel heb, en spreek liever van 2 verliezers in deze. De relatie is voorgoed ontwricht/over. 

Ik besef mij ook, en heb veel gelezen ook in deze groep, dat als er 1x (zware) fysieke mishandel heeft plaatsgevonden dit bijna een garantie is dat het weer gebeurd dus alle contact verbroken. Ik heb ook geen behoefte aan contact met de dader (achteraf), misschien onder begeleiding van een derde (instantie) en op neutraal terrein, maar excuses helpen mij niet meer. Wel zou ik graag willen weten waarom iemand zo door kan slaan in agressie/geweld. 

Waar ik nu vooral in zit is het vervolg, wat me allemaal juridisch etc. en ook waar ik geestelijk mee te maken krijg?

Ik heb wel al wat advies over afleiding, mindfulness ed. Al blijf ik er nog elke dag mee bezig, eigenlijk van vroeg tot laat en moet ik mij echt aanzetten tot wat klusjes in en om huis, wat wel weer aardig lukt, omdat ik mij weer redelijk pijnloos kan bewegen en ik mezelf zeg maar opdracht geef, ook al is het maar een klein klusje, te doen om mijzelf niet geheel nutteloos en apathisch te doen voelen.

Zijn er meer mensen die nog midden in het (straf)-proces zitten en/of mensen die tips/advies hebben voor mij? 

Dank voor het lezen/cq antwoord.

Bezig met laden...

3 Reacties *

01 november 2023

Hoi Anastasia,

Afschuwelijk wat je hebt moeten doormaken en nog steeds doormaakt.
Hoe het juridisch verder zal gaan kan je advocaat vertellen. Althans, gezien de ernst van de zaak ga ik ervan uit dat je een advocaat hebt.

Mentaal gezien maak je nu al veel mee. Zolang het proces loopt zal het zeker mentaal gezien behoorlijk op je drukken.
Ik zou je dan ook aanraden om te gaan praten met een psycholoog, therapeut, lotgenoten et cetera.

Om jezelf een beetje op gang te krijgen en te houden zijn klusjes in het huishouden mooi. Naar buiten gaan voor boodschappen is een volgende stap.
Wat mij geholpen heeft is een to do lijstje maken. Van huishoudelijke taken tot boodschappen en hobby.

Wat mij ook goed geholpen heeft is gaan schrijven. Wat is er gebeurt en wat wil ik tegen de aanvallers zeggen. Elke dag schrijven. Ook wat ik de dag heb gedaan.

Blijf in elk geval praten Anastasia.

Wens je alle kracht, sterkte en goeds toe.

Warme groet,
Ambrosius

03 november 2023

Als antwoord op door 7e4ff368322d43…

Beste Ambrosius,

Ik heb jou post's ook gelezen. Wat vreselijk. Je werkt in een omgeving om anderen te helpen en je wordt in elkaar getrapt.

Je vroeg, wel al vorig jaar over je droom, de schop in je buik (en mishandelingen) nog te voelen of iemand anders zoiets had?

Ik kan alleen zeggen dat ik nog niet zover ben in mijn onbewust zijn om de fysieke pijn te herbeleven in mij bewustzijn. Wel werd ik ochtends wakker en trilde terwijl ik het niet koud had. De droom ff afgeschud en koffie gedronken. Hierna kon ik me mijn droom niet meer herinneren.

Wat betreft, controle in je huis, qua gas uitzetten of anders. Ja denk dat je het gevoel van veiligheid op deze manier uit. ik zelf bv neem als ik buiten de deur ga altijd mijn telefoon mee (w.s. schijnveiligheid maar toch), deuren op slot, lichten uit, weer eens controleren of juist lichten aan (als ik niet thuis ben avonds ). Alles op slot......Kortom allerlei rituelen, die je voorheen mss ook automatisch deed maar nu met extra aandacht.

Dank je voor je advies, schrijven ! Deed ik al n beetje maar op losse blaadjes omdat de gedachten/angst/veiligheidsgevoel of ander gevoel/emoties zomaar je gedachten inwandelen. Heb nu een schrift.

Jij ook alle kracht en sterkte, een warme sterrengroet, Annastasia

05 november 2023

Als antwoord op door d67611e17aaf4a…

Hoi Anastasia,
Dankjewel voor je warme woorden en het gevoel van herkenning geven.
Onbewust de fysieke pijn beleven blijft een idiote gewaarwording. Het is er helaas nog steeds.
Wat schrijven betreft heb ik sinds kort een klein boekje met pen bij mij voor onderweg. Zodat ik ook dan wat kan schrijven. Ja het kan ook op mijn telefoon maar schrijven echt met pen en papier maakt dat ik meer mijn aandacht erbij heb.

Warme groet,
Ambrosius