Tweesprong
Hallo iedereen,
Sinds een jaar heb ik contact met A. A. komt uit Nigeria. Toen ik hem leerde kennen woonde hij in een naastgelegen plaats in Dubai. Waar hij werkte in een hotel. Naarmate ons contact aanhield liet hij ook zien hoe hij daar intern woonde en hoe zijn kamer eruit zag. Dit deed hij live via videobellen.
We belden elkaar elke dag de ene keer gewoon normaal de andere keer videobellen, geen wazige achtergronden. Ik zag hem echt zelf en hij was het ook zelf steeds.
Toen brak de dag aan na een paar maanden, dat we al stotterend toegaven gevoelens voor elkaar te hebben. Dit ging met huilen gepaard want tja de afstand, het cultuurverschil alles kwam nu ter sprake. En ik zat/zit midden in een huwelijk.
Het was op dat moment juli en hij moest een beslissing nemen of weer een visum aanvragen voor de VAE of teruggaan naar Nigeria en vanuit daar de zaken regelen om hierheen te komen tzt.
We kozen voor de laatste optie: hij zou daar de papieren in orde maken, zijn zus zou in oktober trouwen en daar wilde hij hoe dan ook bij zijn (traditie wat ook klopt) omdat hij de oudste zoon is. We verloren elkaar iets uit het oog. Ik vond dat hij met alle beslissingen teveel op mij leunde dus ik nam in het hele proces een stap terug en bij mij thuis gebeurde er ook genoeg om opgeslokt te worden.
Nu hebben we weer intensief contact en hij heeft documenten geappt (die ik heb na laten kijken op echtheid, sorry ;) en alles lijkt te kloppen. En nu kan hij deze maand hier zijn.
Daar zit meteen het probleem, sinds gisteren weet hij dat ik nooit gescheiden ben. Dit heeft een reden maar daar kan ik niet teveel over uitweiden ivm herkenning. Ik ben destijds om de verkeerde reden terug gegaan, en natuurlijk is er na 16 jaar liefde dat gaat niet zomaar weg. Ook de kinderen hadden het ontzettend moeilijk met de scheiding waar vorig jaar sprake van was. En ik zat met mijn schuldgevoel want ik had dit immers allemaal aangericht Nu is A. niet charmeert van het feit dat ik nog getrouw blijk te zijn. Maar waar hij gisteren er nog aardig overheen kon stappen doet hij er nu "moeilijk" over en ik snap hem!
Hij werkt in een bakkerij en ik heb zijn loonstroken gezien en hij verdiend daar echt heel weinig, dus hij heeft financiële steun nodig om de vlucht te kunnen betalen. Dat is geen probleem maar wat als mijn gevoel mijn vertrouwen in hem me zo belazerd dan heb ik mijn kinderen meegetrokken in mijn ellende. Los daarvan ik weet het niet meer en ik hoop op wijze antwoorden van jullie.
Wat ik wel kan zeggen hij betrekt me echt overal bij, bij zijn moeder, toen hij in Lagos was bij zijn zus op het werk liet hij zien waar ze werkte. Hij liet me de markt zien hoe het daaraan toe gaat. Snappen jullie me hij is daar echt een open boek in voor me.
Wat ga ik doen spring ik in het diepe en kijk ik waar het schip strand met A. of blijf ik bij het bekende wetend dat ik A. niet los kan laten en het contact steeds weer opzoek..
Liefs,
Natas
66 Reacties
Ik heb toen contact gezocht met zijn broer A. en zijn zussen en zo kwam ik dus in contact met A.
vanaf aug tot nu probeer ik het te verbreken onwille van in de 1ste plaats de kids en in de tweede plaats mijn man. Maar elke keer wordt ik naar hem toegezogen en elke keer is daar weer dat gevoel. Mijn psycholoog zegt het lijkt wel of je verslaafd aan hem bent. Zij vertrouwd het ook niet. En ik, ik weet het niet meer.
Nu ook weet ik dat ik pas halverwege de middag pas bericht van hem ga krijgen want hij is boos en heeft al gezegd dat hij vandaag niet op IG komt. Dat is een terugkerend iets van hem en hij weet dat ik daar een bloedhekel aan heb maar normaal gesproken zou ik er wat van zeggen maar ik heb hem een fijne dag gewenst en dat ik wel wat van hem hoor wanneer hij zover is. Ik had nu echt zoiets van..nu niet A.
Emoties uiten hebben we samen uitgedokterd, hij had een schild om zich heen en ik een torenhoge betonnen muur en dat brokkelt steeds iets af maar ik bouw het zou weer op. En dat respecteert hij, als ik zeg stop is het ook stop. Gaat hij wel verder om zijn gelijk te halen dan zeg ik hem ook dat hij nu ver over mijn grenzen heen gaat en ze niet respecteert.
Door alles uit te spreken en of te zeggen dat je elkaar niet begrijpt komen we steeds meer nader tot elkaar.
Maar ik heb 3 bijzondere kinderen en als ik bij hem wegga dan weet ik dat ik 3 kinderen doodongelukkig maak. En steeds weer denk ik dan ben ik maar degene die dat is.
nu ook is hij dus boos en zei hij een uur geleden dat hij vandaag niet op de chat kwam, ik zei hoe wil je dat in het echte leven doen? Dan is er geen rode knop en ik ben weg