Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Mijn zoon

21 december 2023 173 Weergaven Openbaar

Lis83

Op 15 oktober 2023 heeft onze zoon ervoor gekozen om uit het leven te stappen. Hij was pas 17....

Hij had ASS (een beperking in het autistisch spectrum) en woonde in een fasehuis op een zorgboerderij. Doordat de jeugdzorg enorm gefaald heeft en er onvoldoende behandeling is geweest in de afgelopen 2,5 jaar (vanaf dat hij niet meer thuis kon wonen) ging hij steeds meer achteruit. Hij had wel ups, maar vooral veel downs. Hij trok zich steeds meer terug en het contact werd steeds minder. De groep waar hij toen verbleef vond het niet nodig om daar wat mee te doen. Dit heeft erin geresulteerd dat wij al 1,5 jaar nihil contact met hem hadden. Hij ging met verkeerde mensen om, blowde veel en was suïcidaal. Maar niet genoeg om echt wat te doen....

Afgelopen 15 oktober was hij op. Althans, daar gaan we vanuit. We weten niets. Hij heeft ook niets achtergelaten en het kwam voor velen als een schok. De manier waarop hij dit heeft gedaan vinden wij ook moeilijk (trein) omdat we hierdoor ook geen lichaam hadden om afscheid van te nemen. Ik heb een deel van hem nog kunnen zien in het mortuarium maar dat was maar kort.

Sinds die dag is ons leven een achtbaan aan emoties. Een deel van mij stierf met hem die dag.

Bezig met laden...

5 Reacties

Fien-21

11 januari 2024 (bewerkt)

8 oktober 2023 is mijn vader overleden door zelfdoding. 15 oktober zat ik in de trein weer naar thuis (ik had in mijn eigen huis wat kleren opgehaald). Toen ik uit de trein stapte, werd er omgeroepen op het station dat er een aanrijding had plaatsgevonden, dus dat er geen treinen reden. Je ziet wat mensen dan wat geïrriteerd kijken omdat ze te laat komen op hun afspraak, maar ik voelde dit zo anders. Het kwam bij me binnen, wie is het? De familie? Waarom? Ik stapte daarna bij m’n moeder in de auto en vertelde meteen huilend dat ik het opeens zo heftig vond om dat te horen. En dat ik het ook zo erg vond dat het eerst bij onszelf heeft moeten gebeuren om zo intens te kunnen voelen wat er bij een ander is gebeurd. Ik was boos op de geïrriteerde mensen, waarom kijken ze zo? Waarom is niet iedereen geschokt? Het gaat hier om een mensenleven! Iemand verliezen door zelfdoding is een hele andere soort pijn en die pijn kunnen we met minder mensen delen. Ik vind het heel bijzonder dat ik nu uw bericht lees, weet dat ik bij jullie stilstond en aan jullie dacht. Heel veel sterkte gewenst

Simone -H

21 december 2023

Het is vreselijk om geen briefje te krijgen.
Maar ook om je kind zo te verliezen, niet te doen.
Mijn zoon woonde beschermd, maar er was hele slechte begeleiding.
Ik weet nu na 1.5 jaar dat het door het slechte beleid mijn zoon ernstige OCS ontwikkelde.
Het ging daarom zo slecht met hem.
Ik weet ook nu na alle informatie gezocht te hebben, en gevonden, dat dit de oorzaak is van zijn overdosis.
Ik begrijp volledig dat er een deel stierf die dag.
Nu na 1.5 jaar heb ik het overzicht, maar wat een pijn.
Morgen zou hij 23 jaar worden.
Hele dikke knuffel

Edgar 1970

21 december 2023

Die achtbaan aan emoties is de meest verschrikkelijke achtbaan die bestaat. Ik wens jullie alle sterkte toe.

AnnaLo

21 december 2023

Wat verschrikkelijk om te lezen lis, heftig verhaal. Altijd moeilijk als diegene niks achterlaat, hier helaas ook niet. Het blijft dan gissen... Heel veel sterkte gewenst.

Jansen67

30 december 2023 (bewerkt)

Ik heb ook niks gevonden nadat mijn man suïcide heeft gepleegd. Ik snap dat je een brief wilt met alle uitleg en antwoord op alle vragen die je hebt, maar je weet ook niet wat erop zou hebben gestaan. Of je antwoord zou hebben gekregen op je vragen. Ik hou mij vast aan dat mijn man heel ziek was, echt heel ziek. En de enige stap die hij nog kon zien en bedenken was deze. Hij wilde rust in zijn (zieke) hoofd. Tuurlijk had ik dolgraag een mooie uitleg gehad, begrijp mij niet verkeerd. Maar die heb ik niet. Dus ik moet t met bovenstaande doen.