Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor nabestaanden na zelfdoding

Feest????

Vandaag was het de viering van Koningsdag. Voor mij was het 1 jaar en 1 dag na de uitvaart van mijn man en ook de dag dat mijn middelste dochter met mijn kleindochter naar Zweden emigreerde. Vorig jaar is het allemaal in een roes aan me voorbij gegaan.... Ik vroeg me heel de week af wat ik op deze dag zou doen en hoe ik het nu zou ervaren.... voor veel mensen een feestdag, maar voor mij? Geen idee hoe ik er in zou staan. En toch kan ik nu zeggen dat het ook voor mij een goede dag is geweest. Vanmorgen gezongen bij de aubade, traditie in ons dorp, mijn Henk was er niet zo'n fan van maar ging wel altijd mee, de vrijmarkt met kraampjes waar we samen langs slenterden en ook vaak speelgoed voor de kleinkinderen op de kop tikten, de boekenkraampjes waar ik nooit voorbij kon lopen en waar hij altijd grapjes over maakte, het eten van een oranje tompouce... zulke simpele dingen en ik begrijp nu pas hoe mooi ze waren. Het zijn nu herinneringen en ze doen pijn maar zijn ook tegelijkertijd heel mooi en kostbaar. Het leven zonder mijn lief zal nooit meer hetzelfde zijn  en ik zal me nooit meer compleet voelen en toch.... het leven is nog steeds de moeite waard. Ik hoop dat mijn lotgenoten dit ook mogen ervaren...

Bezig met laden...

1 Reactie

26 april 2025
Hallo,
Oh wat herkenbaar. Voor mij is het een jaar en vijf maanden geleden dat ik mijn man moet verliezen. Ik zat om twaalf uur voor de tv naar het koningshuis te kijken en de tranen liepen mij over van emotie. Mijn man een echte Achterhoeker had het geweldig gevonden dat het koningspaar in zijn Achterhoek was. En ook nog door Normaal werd ontvangen. Jammer helaas mocht hij dit niet meemaken. Mijn dag is ook wel een beetje goed verlopen, rustig aan gedaan en gewandeld en in mijn tuintje gewerkt. Ja ben ook wel weer af en toe een beetje blij van kleine dingen.
Fijn ook te merken dat je weer een beetje kunt genieten ook al zitten we in de rouw. Doei en sterkte