Zwartste dag in mijn leven
Lieve lezers/helpers...hoop ik,
Vorig jaar is mijn dochter van 23 veerkracht door een onbekende. Ze vertelde het meteen de volgende dag. Mijn leven stortte in, ik was (en ben nog altijd) kapot van verdriet, woede en onmacht. Na bijna 1 jaar is er nog altijd geen rechtszaak, mijn dochter slaat zich er heel dapper doorheen en ik hou mij flink maar heb het gevoel te stikken van verdriet en woede. Kan ik ooit verder???
Bezig met laden...
3 Reacties
Ik hoop voor u dat er snel verandering komt in u zaak helaas kom je er nooit helemaal overheen en blijft de boosheid en verdriet zitten
Wat voor hulp je ook krijgt de beschadiging is blijvend en voor de rest van u en die van u dochters leven
Helaas heb ik het als moeder ook mee gemaakt bij allebei mijn zoons maar dan door hun stiefbroer bij hun biologische vader thuis in het weekend dat ze daar waren deze nachtmerrie is begonnen tussen 2017 tot 2019
Gelukkig durfte mijn zoons dit op een gegeven moment met mij te delen in zomer 2019
Hebben gelijk aangifte gedaan en alles en dan is het wachten en wachten
Helaas heeft het voor ons tot afgelopen maart 2023 geduurd voordat de rechtszaak was hierin is die helaas vrij gesproken ivm geen bewijs de officier van justitie daarin tegen heeft twee weken later gelijk hoger beroep ingesteld dit kan verlopig nog wel duren maar wij als gezin gaan het nu wel proberen los te laten want het maakt je kapot het wachten de onzekerheid het opnieuw verhoren wat volgens de nieuw wet van 2023
mijn zoons hadden in 2019 een studio verhoor en was aangegeven niet meer verhoort te worden maar door de nieuw wet moesten mijn zoons afgelopen dec 2022en de andere afgelopen Jan 2023 weer verhoort worden dit was een flinke klap waardoor ze nu weer hulp voor krijgen
Als slachtoffer heb je soms het gevoel dat je in dit hele traject ook nog aan het vechten ben en je zelf aan het verdedigen
Ik hoop voor u dat u de rust ooit weer vindt en dat u en u dochter dit een plekje kan gaan geven voor in de toekomst
Lieve groet
Ik weet niet of u hier ooit overheen zult komen. Ik hoop voor u natuurlijk van wel. Maar het is verschrikkelijk wat er gebeurt is en ik begrijp heel goed dat u hier woedend en verdrietig over bent. Hopelijk kunnen u en uw dochter een beetje steun vinden bij elkaar tot er wel een rechtszitting is. En dat de rechtspraak ook een uitspraak zal doen waar u zich in kunt vinden. Al zal dat nooit ongedaan maken wat er is gebeurd. Heel veel sterkte!