Moeder van 2 dochters ptss
Hallo lezers,
Ik ben moeder van 2 dochters, ik ben gescheiden van de vader van hun.
Ik kreeg daarna een relatie met een eerst heel lieve man helaas werd dat steeds minder begon hij mij te onderdrukken en te en bedreigen wat maakte dat ik na 2 jaar weg ben gevlucht met mijn 2 dochters. Er was iets lang niet goed alleen wist ik toen nog niet dat het veel erger zou worden....
de oudste dochter is sexueel misbruikt door hem die zij als haar stiefvader zag. Zonder dat ik ook maar iets wist. hij is 2 jaar zijn gang gegaan, heeft haar ook fysiek en psychisch mishandeld en bedrijgt als ik niet thuis was om te werken! Zij was toen 5 tot 7 jaar... Een nachtmerrie voor haar die ze nog 4 jaar voor zich heeft gehouden. Na 1 jaar diepe depressie klachten en weinig tot geen school en smeken van mij wat er toch was, kwam alles er als een waterval uit en begon de nachtmerrie weer opnieuw voor haar. Bij de huisarts doorverwezen naar accare voor onderzoek en hulp. Er werd met spoed geholpen toen ze aangaf er een einde aan te willen maken, 11 jaar was ze... er volgde een diagnose ptss. Er kwam ook snel een behandeling, emdr en psychodeducatie schema therapie.
Dit alles heeft 2 jaar geduurd en heeft haar leiden enigszins verlichting gegeven maar klachten vrij is ze nog niet. Dagelijks buikpijn geen vrijheid voelen dwangmatig alles onder controle willen houden slecht slapen en moeite met verwerken van prikkels. Ze wil nog geen aangifte doen of een melding maken ze is er nog niet aan toe na alles wil ze nu eerst rust. Ze is nu 1 jaar zoals ze dat zeggen uit behandeld.
Ik heb mijn rug gerecht tijdens de afgelopen jaren voel mij enorm schuldig en zwaar aangeslagen. Nu een jaar verder stort ik meer en meer in elk dingetje knalt er in en ik voel ik kan dit bijna niet meer dragen. Ik weet ik kan er niets aan doen ik wist er niets van maar liet haar wel bij hem achter in die tijd.... Hoe kan ik mijzelf ooit vergeven hoe stop ik dit nare schuldgevoel en de last om alles nu perfect te willen doen voor mijn dochter iets wat ik altijd al wel deed of wilde maar nu meer en meer op breekt.
Wie herkent zich hierin en of heeft tips voor mij als moeder en als ex partner die dit gedaan heeft...
Groeten Nair.