Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor de helpers van slachtoffers van seksueel misbruik

mijn ervaring

ik ben sinds mijn 9de tot 15de seksueel misbruikt door mijn vader. hij zei altijd dat het normaal was en altijd als ik zei dat ik het niet wilde dan begon hij te schreeuwen en dreigen te slaan dus ik zei nooit iets. ik ging altijd naar een soort eigen wereld die ik gecreëerd had in mijn hoofd op de momenten dat het misbruik voorkwam. na een jaar stopte het, dacht ik. maar als ik sliep misbruikte hij mij, denkend dat ik het niet wist en niet wakker was. toch was ik wakker omdat ik een lichte slaper ben. de laatste keer dat het gebeurde was toen ik 15 was op vakantie. hij dacht dat ik sliep maar niet dus. ik bleef bewegen zodat hij zou stoppen. na die keer ben ik echt nooit meer alleen met hem in 1 kamer geweest. ik heb dit altijd verborgen gehouden voor iedereen maar in augustus 2020 kwam alles er uit alsof de stuwdam in mijn hoofd brak. ik heb het aan mijn vriendin verteld en samen aan mijn psycholoog. in september 2020 heb ik aangifte gedaan en in januari is hij verhoord. nu moet ik wachten op wat de officier van justitie bepaald over de zaak. ik ben nu 17 en ik ben blij dat ik het uiteindelijk verteld heb. 

Bezig met laden...

10 Reacties

23 januari 2021 (bewerkt)
Heel dapper!
20 januari 2021 (bewerkt)
Ik heb heel veel bewondering en respect voor je dat je open hebt gestaan voor therapie. Ik ben een helper van een slachtoffer met een soort gelijk verhaal. Helaas staat zij nog niet open voor een aangifte ze wilt er slechts over nadenken. Ik probeer ook hulp voor haar in te schakelen. Nu ik jou ervaring heb gelezen geeft het mij nog meer kracht om haar te proberen te overtuigen dat therapie een hele belangrijke factor is. Ik wens je ook net als de rest veel liefde en sterkte. Moge al het goeds met je zijn.
20 januari 2021
misschien is het een goede vraag om dan te stellen: wat overtuigde jou/jullie om aangifte te doen? dan hoef je niet in je eentje alle wijsheid in pacht te hebben ?
23 januari 2021 (bewerkt)
[~1365] wat mij overtuigde om aangifte te doen was dat ik de “verdachte” dan kon laten zien dat wat hij heeft gedaan niet juist was en dat het heel veel slechts met mij heeft gedaan.
19 januari 2021 (bewerkt)
Wat ontzettend knap van je dat je hiermee naar buiten bent gekomen en wat fijn dat je zo'n goede vriendin hebt die je kunt vertrouwen. Ik wens je echt alle goeds van de wereld toe en ik hoop dat je dit een plekje kunt geven. Het is niet jouw fout, nooit! Dikke digitale knuffel.
18 januari 2021 (bewerkt)
Wat heftig joh! Fijn dat je je bij je vriendin veilig genoeg voelde om te vertellen wat er gebeurd is! Onthoud 1 ding goed, jij hebt nergens schuld aan, je vader is en was fout! Jij niet, jij bent/was het kind dat veilig hoort te zijn bij volwassenen en niet zoals jij het hebt meegemaakt! Je vader had je moeten beschermen ipv misbruiken. Super dapper dat je het hebt verteld en dat je samen het aan je psycholoog hebt verteld en ook dat je aangifte hebt gedaan! Je mag trots zijn op jezelf. Ik wens je alle goeds en veel sterkte toe om alles te verwerken en een plek te geven!
18 januari 2021 (bewerkt)
ik hoop dat ik rust kan vinden in mijn leven, ik dissocieer erg vaak nog in mijn dagelijks leven. soms heb ik wel nog het gevoel dat het mijn eigen schuld is maar dan bedenkt ik me dat dat niet zo is
17 januari 2021
is er iets wat je hier hoopt te vinden?

met 17 jaar en je verleden samen zal maken dat je mogelijk nog veel momenten van dissociatie (afwezigheid zeg maar) zal ervaren?

het nog niet stabiele hormoonhuishouden vanuit een puberteit kan ook verveld zijn omdat daardoor nog meer gevoelens van "eigen schuld" kunnen opspelen. hoe is dit voor je?
17 januari 2021
Hoi [~2324] je bericht staat in de helpersgroep. je zult dan vooral helpers van slachtoffers bereiken. ik wist niet of dat je intentie was maar dacht zeg het even. de groep van slachtoffers van misbruik kun je hier vinden:
https://community.slachtofferhulp.nl/group/10/topics

dat gezegd hebbende. welkom!
wat zit je nu in een spannende periode. hopelijk kun je een beetje vooruit in deze vreemde tijd.
heb je nog contact met je overige familieleden?
hoe sta je erin? het klinkt alsof je nog het nodige aan het verwerken bent. lees niet veel terug over je gedachten en emoties namelijk.
volg je nu therapie?
al om al je verhaal roept de nodige nieuwsgierigheid op bij me.
in ieder geval goed dat je druk doende bent met naar buiten treden. dat zal je herstel ten goede komen!

als je vragen hebt stel ze gerust
17 januari 2021 (bewerkt)
hoi! ik heb contact met al mijn familieleden gelukkig, alleen mijn half broertje niet. ik ben idd nog heel erg aan het verwerken en dat gaat moeizaam. ik volg therapie ja, zonder zou het ondragelijk zijn.