Ervaringen hulp slachtoffer - mijn ervaringen / struggles / tips gevraagd?
Hallo, ik help momenteel een kennis van mij die in het verleden door haar vader is misbruikt en haar vader heeft haar ook bloot gesteld aan zijn vriendenkring. Heel heftig allemaal. Daarna is ze door jeugdzorg uit huis geplaatst en is het ook mis gegaan in de tehuizen waarin ze heeft gezeten.
Haar vader is veroordeeld en enkele van zijn vrienden ook, maar dit heeft behoorlijke schade achter gelaten. Ze is ondertussen volwassen, getrouwd met een lieve man en hebben samen een jong kind.
Door wat zij heeft meegemaakt krijgt zij een Wajong uitkering. Zij is niet in staat om te werken. Echter heeft ze door haar verleden diverse verkeerde keuzes gemaakt in het leven. Denk aan schulden maken, drugsgebruik, alcohol misbruik, etc.
De afgelopen 3 jaar heb ik mij ingezet voor haar en haar gezin. Maar dat is puur pragmatisch. Ze zitten nu in budgetbeheer, schulden zijn bijna afbetaald, ze woont nu in een eengezinswoning van de woningbouw (woonde bij huisjesmelker nadat ze uit huis zijn geplaatst door neerzetten van wietplantage) en heb gezinsbegeleiding geregeld voor hulp bij de opvoeding van hun kind.
Nu kan ik dit allemaal wel regelen mede door mijn verleden in de incasso / deurwaarderswereld, maar ik loop er wel tegenaan dat zij het belang niet inziet voor het maken van de juiste keuzes. Ze blowt nog steeds erg veel, rookt als een ketter en heeft nu opeens besloten dat ze nog een kind willen. Ik houd mijn hart vast. Hoeveel ik ook om ze geef, ze zouden echt niet nog een kind moeten krijgen. Ik houd mijn hart al vast voor de eerste. Hoe hiermee om te gaan? Ik vind dit heel erg moeilijk. Wat als budgetbeheer straks stopt? Dat kan echt niet. Psychologische hulp weigert ze nog steeds. Ze gaat ermee om alsof ze het niet heeft mee gemaakt en wat ze heeft meegemaakt is echt gruwelijk....
4 Reacties
ze is wilsbekwaam. heeft geen bewind/curator/mentor. dus ze heeft volledige eigen zeggenschap.
zoals in de wet staat. iemand heeft recht op leven vrijheid en ook eigen ondergang hoort daarbij.
jouw beren op de weg zijn duidelijk niet die van haar. dan rest je 3 opties
1. niets doen laten gebeuren met alle gevolgen van dien
2. bemoeizorg inschakelen
3. bekijken waarom ze wil wat ze wil. ongeacht wat jij hier van vindt of wat voor gevolgen het heeft.
als je kijkt naar een gemiddeld gezin met een gemiddeld inkomen en de richtlijnen van nibud dan zouden er nog maar weinig kinderen in nederland geboren worden namelijk....
en de vraag naar jezelf misschien. welke rol wil jij t.a.v. deze persoon?
Misschien is het niet duidelijk geweest, ik ben er op dit moment juist voor haar in alles behalve het misbruik. Symptoom bestrijding als het ware. De oorzaak wordt dus niet weggenomen. Laten vallen kan ik ook weer niet.
Jammer en ook erg moeilijk als hulpverlener dat ze zelf niet inziet dat er hulp nodig is, ook voor haarzelf, maar zeker ook voor de veiligheid van het kindje wat er al is, maar ook wat er ongetwijfeld aan gaat komen. Een kind wat zwaar verslaafd geboren gaat worden, wat een afgrijselijke start heeft als het verslaafd geboren word, en wat waarschijnlijk allemaal achterstanden zal hebben in de ontwikkeling. Helpt het misschien als je daar met haar over praat? Misschien kan je een filmpje opzoeken van een verslaafd geboren kindje? Dat is echt zo in en in triest en zwaar, misschien dat haar ogen open gaan? verder kan je ook zeggen dat je, als ze niet veranderen andere instanties moet inschakelen, al loop je, als je dit zegt het risico dat jij niet meer mag komen van haar.
Trieste en moeilijke situatie, ik hoop dat het ten goede mag keren met nog meer en de juiste hulp! Wijsheid gewenst en sterkte!