Super heftig wat je allemaal heb meegemaakt. En eigenlijk heel logisch dat er nu een periode voor jou is aangebroken dat je alle passende gevoelens bij die intense en beangstigende ervaringen mag gaan doorleven. Hoe sterk en hard iemand ook lijkt te zijn, je bent een liefdevol wezen. Die passende gevoelens zijn onderdrukt anders kon je niet verder. Ik zou iedereen die dingen uit zijn verleden wil verwerken, aanraden om een cursus zijnsorientatie te gaan doen. Het verwerken accepteren en toelaten van bepaalde gevoelens waar je destijds geen tijd en ruimte voor had, vereist dat je nu geduldig en vriendelijk bij jezelf moet kunnen blijven zodat die gevoelens langzaam aan de oppervlakte kunnen komen. Inderdaad voorbij de overlevingsstrategien. Ook daar word je bij Zijnsorientatie bewust van gemaakt. Sterk zijn en doorgaan werkt doorgaans niet, dan geef je jezelf alleen maar het idee, dat er nóg steeds geen ruimte voor is. Die gevoelens tonen zich alleen maar als je zacht en geduldig kunt blijven. Er voor jezelf kunt zijn. Ik ben zelf niet echt fan van emdr. Het belangrijkste is voor mij dat ik (extreem) moeilijke gevoelens tot in de diepte en breedte kan ervaren en doorleven en daardoor leer mez3lf als mens leer kennen. Die diepte maakt je ook een dynamischer mens, en zal je in de toekomst zelfs gelukkiger maken dan dat je überhaupt ooit was. Een moeilijk maar uiteindelijk heel mooi proces. Heel veel wijsheid en compassie toegewenst.

Hoi Capra-ibex, Ook ik heb wel het nodige opgelopen in het werkveld. Waar de norm lijkt te zijn dat dingen normaal gevonden dienen te worden. Waar gevoelens verstopt (weggestopt) moeten worden onder professionaliteit. Nergens is de overbelasting zo hoog als in de welzijn. Burn out klachten komen zo enorm veel voor en werkgevers blijven (wel of niet onbewust) roofbouw plegen op hun werknemers. Ondersteunende faciliteiten lijken ver te zoeken of zijn wegbezuinigd. Allemaal realiteit van de dag en veel meer. Zonder het nog maar te hebben over hoe intens bepaalde gebeurtenissen kunnen zijn. Dat continue lopen op eieren bereikt uiteindelijk een eindpunt. Die persoon die je nu niet herkent. Die mag je gaan leren kennen. Hopelijk helpt de exposure daarbij, ik ben ook wel voorstander van deze vorm. Maar net als bij emdr moet je dan een deel van je naar voren laten komen. Voorbij alle overlevingsprocessen die je aan hebt geleerd in je werk. Het is een lastig proces met veel interne botsingen. Ik zou er wel een boekwerk over kunnen schrijven, vermoedelijk net als jij. Soms helpt het om al die angst frustratie boosheid etc ook op papier te zetten. Het is zoeken nu naar wat bij je past om terug te komen bij de zachte persoon die je was toen je voor de hulpverlening koos. Voordat je de conclusie trok dat je jezelf moest wapenen tegen vanalles uit zelfbescherming. Ik wens je veel succes en wees altijd vrij om hier een bericht achter te laten. Het wordt altijd gelezen, alhoewel we soms ook geen woorden hebben om eraan te geven, je wordt in ieder geval gehoord.