Hi my story is little weird but I wanted to share because I am the victim of the society I am an asian and I am new in netherland I don't know how to talk to girl I am 32 years old and don't have any relationship yet I have a good job and my looking is not too bad I am upset to remain single I thought of suicide many times because I felt so alone may be I have some psychological issue or not but I don't know may be someone of you can help me to get out of my situation 

Dag allen, na een poos te hebben getwijfeld of ik mijn verhaal wil delen doe ik het toch

Begin dit jaar is mijn zoontje seksueel misbruikt. Ik vind dit zo erg omdat ikzelf als kind ook seksueel ben misbruikt. Dus alle sh*t van eerder komt nu naar boven. Er word mij verteld dat door de leventijd van mijn zoontje hij het gebeuren nog niet kan seksualiseren. Maar gewoon de beelden die ik in mijn hoofd heb, ik ben een visueel denker, maken mij zo boos en verdrietig. Ik neem het vooral mezelf kwalijk dat ik mijn zoontje niet heb kunnen beschermen. Die gedachtes maken me kapot. Mijn zoontje zelf lijkt er niet meer over na te denken, en voor hem hou ik mij groot en ben ik de liefste mama ter wereld. Er is hulp vanuit instanties maar ik merk in alles dat er een soort agressie in mij zit die ik niet van mijzelf ken. Ik ben dan ook bang om de dader wat aan te doen. Alhoewel ik vind dat de dader het verdient. Is er iemand hier met een tip hoe om te gaan met het schuldgevoel, het verdriet en de boosheid. Want ik sta letterlijk op overlevingsmodus en hou het zo niet meer langer vol.

Goedenavond,

Ik zag gisteren een aanrijding gebeuren en heb eerste hulp verleend. Zoiets is best aangrijpend dat kunnen jullie je voorstellen. Het slachtoffer was een hoogbejaarde man die tegen de vooruit van de auto aanknalde.

Ik ben natuurlijk zeer begaan met zijn welzijn nu.

Maar ik besef tevens dat het wellicht niet goed afgelopen is. Meneer was helder en had zelfs nog een goed gevoel voor humor. Ik ben overtuigd dat de adrenaline hem heeft beschermd van de pijn. Het was fijn om er voor hem te mogen zijn. Maar het heeft behoorlijk indruk gemaakt.

Ik vind het moeilijk dat ik geen afsluiting heb van deze ervaring omdat ik niet weet hoe het nu is.

Maar ik begrijp dat ik dat moet accepteren.

Heeft iemand tips of vergelijkbare ervaringen?