Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Hulp

Hoi Allemaal,

Heb al een hele tijd zitten twijfelen of ik dit zou delen en vragen hier omdat ik het ontzettend moeilijk vind maar toch heb ik nu mijn stoute schoenen aangetrokken om het toch te doen.

Zijn er hier soms meerdere mensen die tegen muren aanlopen bij het hulp zoeken?

Bedoel ik heb nu al een aantal hulpverleners gehad en elke keer loop ik tegen dezelfde muur aan dat ze me niet kunnen helpen omdat ze er te weinig vanaf weten, of dat het hun expertise niet is of omdat het nog gebeurd ze niets kunnen doen. 

Dit begint mij stillaan zo te storen en ook het geeft me zo een hopeloos gevoel dat ik nergens hulp kan vinden. Dit omdat ik overal te horen krijg van het is nog bezig dus we kunnen je niet helpen. Ik heb er tot nu toe alles al aan gedaan om het te doen stoppen alleen is het niet zo makkelijk en dat beseffen andere mensen die me kennen ook. Daarom dat ik het ook zo frustrerend vind om elke keer te horen we kunnen je niet helpen. Echt het voelt zo hopeloos en het geeft mij een gevoel dat ik het alsnog allemaal alleen moet doen. Of dat er op geen andere manier is om het te gaan verwerken of erover te mogen praten. Het hopeloos gevoel maar ook het gevoel dat je het weer alleen moet doen weegt ontzettend zwaar. Waar je als kind of tiener niets mocht zeggen omdat het geheim moest blijven loop je nu tegen de muur van hulpverlening aan die zeggen we kunnen niets want het is nog niet gestopt. Dit is voor mij zo dubbel en ja het maakt me soms ook ontzettend boos. Los dat het me ook ontzettend verdrietig en eenzaam laat voelen en ja denk soms daardoor ook vaak van was ik er dan maar niet meer dan heeft niemand nog last van me. 

Het is al zo moeilijk om hulp te zoeken door alles maar als je dat dan nog eens hoort komt het eens zo hard binnen. En ja je schaamte en schuld gevoel maakt dat het dan weer groter word. Gevoel van schuld is ontzettend hoog.

Dus herkent er hier soms iemand het ook dat hulp zoeken niet zo evident is en dat je doordat het nog niet gestopt is je amper hulp kan krijgen?

Dank jullie.

Groeten,

ine

Bezig met laden...

7 Reacties *

15 februari 2021
Hoi, Dank jullie allemaal voor jullie reactie. En moet zeggen dat ik niet stil heb gezeten hoor. Heb al verschillende wegen bewandeld en overlopen alleen blijft het een lastige als daders je blijven vinden op welke manier dan ook. Dat is net wat het heel moeilijk maakt aan dit allemaal. Doordat ze me steeds vinden bots ik dus ook steeds op de hulp die niet kan. Maar opgeven staat niet in mijn woordenboek alleen merk ik dat ik het ontzettend zwaar vind en dat het ook op deze manier veel boven haalt van vroeger. Wat maakt dat je het gedrag van wat je toen had en wat je toen deed nu ook weer probeert toe te passen om maar te overleven. Dat is wat ik nu doe denk ik voor een deel en dat is overleven op dat vlak. En verder mijn leven zo druk plannen met werken om toch maar bezig te zijn om te voorkomen te gaan piekeren maar ook om te voorkomen dat ze me kunnen pakken. Lastig is het wel maar ooit zal het vast wel eens goed gaan denk ik dan. Hoop alleen zelf dat er echt iemand is die ondanks dat het nog doorgaat toch de moed vind om met me aan de slag te gaan om toch hulp te bieden. En elk beetje hulp of stapje dat ik leer neem ik zeker mee en hou ik ook vast dat heb ik vanuit het verleden al gemerkt. Dus ik sta best wel voor veel open maar natuurlijk ook niet alle omdat ik ook al weet wat traject ik tot nu toe al heb afgelegd. Maar enige hoop is dus dat ik eens niet tegen muren loop van hulp en dat er gewoon eens al is het maar één iemand die muur niet dichtgooit maar toch de sprong wil wagen met me ondanks dat het nog bezig is. Dat is het enige wat ik op hoop. Groeten, Ine
15 februari 2021

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

als de buitenwereld zo bedreigend en belemmerend is en je jezelf niet kunt of durft te beschermen. dan kun je ook met de gemeente (afdeling wmo) in gesprek gaan om een combinatie aan te gaan van beschermd of beschut wonen om zo op te kunnen laten volgen door therapie? het klinkt nu alsof je continu op eieren loopt wat erg slopend is. daarnaast kennen we het allemaal dat angst je leven regeert. maar als je met je neus tegen de muur staat kan het soms helpen om een stap terug te nemen om erachter te komen dat er een deur in die muur zit die je niet kon zien van zo dichtbij.
14 februari 2021
Ik gaf mijn mening, maar wat ik niet doorhad, en Steven wel, is dat het uitmaakt of je er wel of niet inzit. Mijn situatie beteft het verleden en mijn pogingen om daar mee verder te kunnen
14 februari 2021
een therapeut zal proberen te behandelen NA dat het is gebeurd. dat is veelal waar ze ook voor opgeleid worden. het maakt nogal verschil ook. je kunt dat in het verleden misschien behandelen maar als het nog gebeurd dan zal je staat van alertheid niet dalen waardoor behandeling van trauma niet kan plaatsvinden doorgaans kijken mensen naar politie indien het nog gebeurd. dat is natuurlijk een optie een andere die wel eens vaker wordt toegepast zijn blijf van mijn lijf huizen. of zogenaamde safehouses. geheime locaties waar je je kunt vestigen maar waarbij je het leven dat je had (ook familie werk etc) achter je moet laten (tijdelijk) waardoor je een herstel traject in kunt of een versterkings traject (fysieke en verbale weerbaarheid met assertiviteitstraining). deze optie kan ook icm de aangifte worden verricht vaak. dat laatste kan ook tijdens het misbruik. dat is wat ik zelf heb gedaan: ik ben alle punten aan gaan pakken waardoor een ander "macht" over me had. niet de makkelijkste route moet ik toegeven. (fysiek, face to face) lotgenoten contact kan helpen in je situatie. therapie gericht op gedachtenpatronen (cgt = cognitieve gedragstherapie) kan helpen om jezelf ook te sterken. maar als je jezelf aan de ene kant laat helpen opstaan om aan de andere kant neergehaald te worden doet behoorlijk wat met de effectiviteit. maar opties heb je al zal het zo zeker niet voelen. dat alleen voelen is uiterst herkenbaar. ik had vaak dat ik me in gezelschap zelfs meer alleen voelde omdat ik niet gezien werd. ook ik kreeg suïcidale gedachten. depressie komt om de hoek kijken en zelfbeeld kelderde omlaag. dit werd door een overactief (negatief denkend) brein aardig verstoord. wat voor hulp zou je zelf het liefste willen? al om al een lastige situatie natuurlijk. kijk goed naar jezelf en ook naar wat er kan zijn. die beren op de weg (doendenken wat ontstaat) is veelal een reactie uit zelfbescherming. deze wordt met positieve ervaringen minder.
14 februari 2021
Live Ine, Ik begrijp je. En ik val van mijn stoel om het kulargument dat het nog bezig us, Waar zijn die "ecperts" mee bezig? Gelukkig heb ik een redelijk goede traumatherapeut, geen officiele GGD-er of zo, Wel gecertificeerd Somatic Experience (SE) expert
14 februari 2021
Hoi Ine, Ja dat is ook super vervelend! Ik herken dit ook. Gelukkig heb ik niet opgeven en heb ik toch iemand gevonden die mij kon helpen. Wel heb ik gemerkt dat elk klein stapje met al die hulp mijn wel steeds iets verder bracht. Ik hoop dat je snel iemand vind die je wel ziet en waar je verder mee kan komen. Je mag mij ook een privé berichtje sturen. Misschien kan ik je ergens mee helpen? Ik hoop dat je volhoudt want jij bent het waard! Sterkte Liefs Marina
14 februari 2021
Ik hoop van harte dat lotgenoten reageren!!!!!