Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor de helpers van slachtoffers van seksueel misbruik

Hoe vertel ik aan mijn vriendin wat haar dochter is overkomen

Na veel reacties te lezen en adviezen te krijgen heb ik toch de moed gekregen om iets te posten op deze community. Ik ben zelf helper van een slachtoffer. 
Zij is de dochter van mijn allerbeste vriendin. Ze is  recentelijk misbruikt door de vriend van haar moeder. Omdat deze man geen verkeerd ding of iets in de ogen van haar moeder, mijn vriendin kan doen maakt het de situatie heel erg lastig.  Nu heb ik het slachtoffer eindelijk zo ver gekregen om toch over een aangifte na te denken.

Alleen is nu het probleem, haar moeder, mijn vriendin. Hoe moet ik dit nu aan haar vertellen wetende dat haar vriend in haar ogen de goedgelovige man is wat hij alles behalve is. Haar dochter vertelde aan mij dat ze door de situatie heel veel afstand houdt waardoor de sfeer thuis niet te harden is. 

Haar moeder vindt haar een dwarsliggende factor en geeft aan dat ze normaal tegen haar vriend moet doen.

Ik heb het idee dat ze haar en mij niet zal geloven als ik het haar ga vertellen. Ik vind dat zij het wel moet weten voordat de aangifte wordt gedaan. Haar dochter, durft het totaal niet want in haar beleving krijgt ze toch van alles de schuld en zal zij de leugenaar zijn. 

Het slachtoffer wil zelf niet bij het gesprek zijn uit angst voor haar moeder, ik heb nu het idee dat ik het moet oplossen. Ik zit er een beetje doorheen en weet niet hoe ik dit moet overbrengen? heeft iemand hier ervaring mee ?

 

Bezig met laden...

15 Reacties

03 februari 2021 (bewerkt)
Hoe is het nu Cleopatra?
31 januari 2021 (bewerkt)
Sterkte en veel kracht gewenst.
??
31 januari 2021
Veel sterkte en succes. Goed dat je nu ook voor jezelf zorgt, door het uit handen te geven, Ik heb bewondering voor je
31 januari 2021 (bewerkt)
Klopt ik loop soort van over. Morgen ga ik contact opnemen met een instantie, want ik merk dat ik het alleen gewoon niet meer aan kan hoe graag ik ook wil. Door een professional in te schakelen kan ik nog wel blijven steunen als helper maar denk ik dat de druk ook minder zal worden. Aangifte zit ze nog over na te denken ik hoop dat een professional haar kan overtuigen om het echt te doen. Maar nu maar eerst kijken wat er morgen uitkomt. Nogmaals dank voor jullie medeleven en ik ben zo blij dat jullie ervaringen met mij delen
05 februari 2021 (bewerkt)
Hoe gaat het nu met je?
27 januari 2021 (bewerkt)
Dank je wel voor jullie lieve eerlijke en oprechte reacties... het is inderdaad even heel goed nadenken wat ik nu ga doen. Maar jullie reacties hebben mij zeker aan het denken gezet. Ik overweeg om wel contact op te nemen met veilig thuis en de aangifte alleen met haar te gaan doen als zij zover is. Ik vind de situatie heel heftig, heb soms het idee dat ik mezelf hierin behoorlijk kwijt raak. Het heeft zoveel impact op mij dat ik af en toe niet eens meer helder kan nadenken.
27 januari 2021
het is ook heftig en als je bijval kunt krijgen van een instantie kun je mogelijk weer terug naar een neutrale positie.

ik weet niet hoe oud ze is, maar mogelijk dat je open met haar over deze lastige situatie kunt praten ook.

daarmee het belang ook van professionele hulp naar voren te halen.
27 januari 2021
Beste Cleopatra,
Het komt op mij over alsof je wordt overspoeld door alle emoties, die bij je wordt opgeroepen. Maak een pas op de plaats en ge even voor jezelf zorgen Straks ga je er zelf aan onderdoor. Zoek even professionele begeleiding, door dit met een psycholoog of de stichting Veilig Thuis te bespreken. Ik weet niet of die ook psychologen in dienst hebben, maar geef een stukje uit handen. Blijf betrokken, maar met wat meer afstand.
Sterkte
Lenaco
27 januari 2021 (bewerkt)
Ik heb zo'n zelfde situatie meegemaakt helaas. Ik was echter niet het slachtoffer. Wij zaten in een vriendinnengroepje van 3 meiden, Een van de meiden was wat ouders dan dat wij waren. Ik en mijn andere vriendin 17 en zij was 24. Zij kreeg een vriend van ruim in de 30. Die vriend heeft mijn 17 jarige vriendin aangerand. Mijn moeder en ik heb de dader aangesproken, en we hebben met mijn vriendin en haar moeder aangifte gedaan. De vriendschap met de vriendin van 24 was over, zij geloofde haar vriend en is er nog 18 jaar getrouwd mee geweest, pas een paar jaar geleden gescheiden omdat er een beerput is open getrokken. Nu weer contact. (we zijn intussen 23 jaar verder).

Moraal van het verhaal: Doe aangifte met het meisje samen, help haar. Spreek de dader aan als je kan, hij zal ontkennen, maar hopelijk zoals hierboven aangegeven stoppen met het gedrag. Hij zal je vriendin een keuze laten maken tussen hem en haar dochter en jou. Hij zal alles uit de kast halen om zijn onschuld te verdedigen. Ik hoop dat je vriendin kiest voor haar kind. Sterkte....
27 januari 2021 (bewerkt)
Beste Cleopatra.

Hier is al veel gezegd waar ik het mee eens ben.
Veilig thuis
Eerst aangiften dan pas met de moeder praten.
En je vriendschap is hoop ik minder belangrijk dan wat het slachtoffer nu meemaakt en steun nodig heeft.

Helaas heb ik deze situatie meegemaakt als slachtoffer en later ben ik helpende geweest voor slachtoffers.

Mijn ervaring als slachtoffer was dat er maar 1 iemand nodig was die mij geloofde en met wat tijd en geduld heb ik aangiften durven doen.

Als helpende heb ik geleerd om hoe moeilijk het ook is duidelijk te blijven in grenzen en zorgen dat mijn eigen emoties niet de overhand kregen.
wat je wel kunt doen en mij geholpen heeft is de dader aanspreken.
Heel kort en heel duidelijk.
Luister ik heb een situatie voorgeschoteld gekregen over jou en daar ben ik nu mee aan het worstelen wat ik daar mee moet.
Ik zeg je dit dat je weet dat het geen geheim meer is.
En dan verder niet in discussie gaan.
Het helpt in elk geval dat het stopt en waarschijnlijk zal de dader dan zelf vertrekken.
Iemand die iemand misbruikt wil totaal niet in de aandacht komen te staan.
Als je de dader zo inschat dat hij gevaarlijk is dan zou ik deze optie niet nemen maar zelf melding maken bij veilig thuis zodat veilig thuis contact kan opnemen met het slachtoffer.
Zelf heb ik hier nu ruim 18 jaar ervaring mee en al heel veel (helaas) slachtoffers in begeleid.
Je kunt ook naar de huisarts gaan met het slachtoffer of naar het GGD daar is overal ruimte om een gesprek aan te gaan.
Sterkte en succes. ??
26 januari 2021
Beste Cleopatra,
Ik weet niet of je dit al bij de politie bent geweest, om dit te melden. Daarnaast is er de stichting "Veilig Thuis", waarbij je dit anoniem kunt melden. Deze kunnen je ondersteunen in dit proces. Het is erg lastig, waarbij ik mij afvraag, hoe het komt, dat je vriendin zo idolaat is van haar vriend en hoe afhankelijk is zij van hem.
Hoe groot is haar verlatings angst?
Ik vind, dat je voor het kind moet kiezen. Desnoods ga je het gesprek aan, samen met de politie en of de stichting Veilig Thuis. Ik hoop dat dit je enige ruimte en vrijheid geeft om hier verder mee te kunnen gaan.Ik geef toe, dit kost bakken energie
Vriendelijke groet
Lenaco

26 januari 2021 (bewerkt)
Hoi Cleopatra, wat een heftige geschiedenis, en jij zit ertussen! Ik zou denk ik zelf met het meisje aangifte gaan doen voordat je moeder inlicht. Het gevaar is denk ik dat moeder jullie gaat bespelen of zelfs overhalen om geen aangifte te doen want het zal Nooiiit weer gebeuren daar zal zei voor zorgen en dat soort opmerkingen. En hoe graag we dit ook willen geloven, vaak is dit niet zo, en daar buiten om, hij moet gewoon goed voelen dat dit niet kan! Dus aangifte lijkt mij! Dan hoop ik dat hij opgepakt word voor verhoor en dan kan jij met haar bij moeder terecht voor jullie verhaal. Als ik haar moeder was zou ik woest zijn, niet op mijn kind, zei is slachtoffer, maar op de vriend. Die dan ook accuut mijn vriend niet meer zou zijn!
Een moeder hoort achter haar kind te staan vind ik, die vent kwam nooit meer binnen!
Maar ik zou dus de dochter aangifte laten doen en haar hierin ondersteunen, dan samen naar moeder, en wil moeder niet luisteren dan zou ik zeggen je dochter woont bij mij tot je haar geloofd en zult helpen, tot die tijd ben ik er voor haar!
Misschien raak je je vriendschap kwijt, maar een kind is mij alles waard!!
26 januari 2021 (bewerkt)
Hi Steven,
Het slachtoffer weigert dus om het zelf te vertellen aan haar moeder omdat ze aangeeft niet geloofd te worden. Het idee om haar moeder in te lichten komt van mij. Omdat ze mijn vriendin is. Kijk of ze mij gaat geloven en het mij gaat kwalijk nemen dat ik niks heb gezegd moet ik maar over me heen laten komen maar ik voel me dan weer ze rot dat als k dan niks tegen haar zeg en dat er straks een aangifte komt en dat ze dan achteraf hoort dat ik erbij betrokkenen ben ...
26 januari 2021
daar is het nu toch eigenlijk al te laat voor? je bent al betrokken. hebt je een vertrouwenspersoon laten worden.
dus ik zou die rol dan ook vast houden.
als je er nu vanaf wijkt dan ga je tegen haar wens in en waar is het vertrouwen dan? daarnaast is het voor moeder nu al achteraf. dus iets later maakt dan niets meer uit toch?
ook wat hieronder ook wordt aangegeven. dan ga je het nu vlak voor de aangifte bespreken. dat kan gevolgen hebben.
blijf bij de rol die je koos. als het zo'n goede vriendin is zal ze toch blij moeten zijn dat je dochter het vertrouwen bij je heeft gevonden?
nu klinkt het alsof je zegt dat jij de reactie van moeder wel aan kunt. maar zij zal er daarna weer samen mee in 1 huis zitten toch?

het is een lastige situatie waarbij je jezelf in spagaat hebt gekregen.

als advocaat van de duivel even:
waarom heb je moeder niet meteen betrokken dan?
je motivatie toen zal nog steeds de goede zijn.

en daarnaast de vraag:
wat heb je liever? dat zij geholpen is en jij ruzie met moeder. of dat zij alles mogelijk kwijt raakt maar jouw relatie met moeder intact blijft.
als ik je reactie lees lijken dat de 2 opties te zijn.

als zij aangifte doet dan zou ik kijken of moeder ook meteen gehoord kan worden op dezelfde dag. ik denk niet dat het prettig is als dit op 2 verschillende dagen plaats vindt.

ik weet de leeftijd zo niet maar moeder zal ingelicht moeten worden mogelijk
26 januari 2021
in het proces van herstel van het slachtoffer is het goed als zij dit nieuws zelf brengt. (dit is 1 van de momenten dat een slachtoffer de eigen grens terug pakt. haar erbij ondersteunen kan natuurlijk maar ik zou dit niet over nemen)

in het proces van aangifte kan het goed zijn dit juist niet te doen (zodat er niet eerst een heel verhaal gerepeteerd wordt)

mijn advies zou zijn overleg hierover bij het doen van de aangifte.

ik zou het sowieso niet over nemen, maar die mening heb ik altijd(behalve bij nood ofzo dan). wat is de meerwaarde er namelijk van? zeker als de persoon nu al niet geloofd wordt.
wat wordt gehoopt ermee bereikt te worden? van wie komt het idee om moeder in te lichten?