Hallo, ik help momenteel een kennis van mij die in het verleden door haar vader is misbruikt en haar vader heeft haar ook bloot gesteld aan zijn vriendenkring. Heel heftig allemaal. Daarna is ze door jeugdzorg uit huis geplaatst en is het ook mis gegaan in de tehuizen waarin ze heeft gezeten. 

Haar vader is veroordeeld en enkele van zijn vrienden ook, maar dit heeft behoorlijke schade achter gelaten. Ze is ondertussen volwassen, getrouwd met een lieve man en hebben samen een jong kind. 

Door wat zij heeft meegemaakt krijgt zij een Wajong uitkering. Zij is niet in staat om te werken. Echter heeft ze door haar verleden diverse verkeerde keuzes gemaakt in het leven. Denk aan schulden maken, drugsgebruik, alcohol misbruik, etc. 

De afgelopen 3 jaar heb ik mij ingezet voor haar en haar gezin. Maar dat is puur pragmatisch. Ze zitten nu in budgetbeheer, schulden zijn bijna afbetaald, ze woont nu in een eengezinswoning van de woningbouw (woonde bij huisjesmelker nadat ze uit huis zijn geplaatst door neerzetten van wietplantage) en heb gezinsbegeleiding geregeld voor hulp bij de opvoeding van hun kind. 

Nu kan ik dit allemaal wel regelen mede door mijn verleden in de incasso / deurwaarderswereld, maar ik loop er wel tegenaan dat zij het belang niet inziet voor het maken van de juiste keuzes. Ze blowt nog steeds erg veel, rookt als een ketter en heeft nu opeens besloten dat ze nog een kind willen. Ik houd mijn hart vast. Hoeveel ik ook om ze geef, ze zouden echt niet nog een kind moeten krijgen. Ik houd mijn hart al vast voor de eerste. Hoe hiermee om te gaan? Ik vind dit heel erg moeilijk. Wat als budgetbeheer straks stopt? Dat kan echt niet. Psychologische hulp weigert ze nog steeds. Ze gaat ermee om alsof ze het niet heeft mee gemaakt en wat ze heeft meegemaakt is echt gruwelijk....