Stelling: Het is belangrijk dat de privacy van het slachtoffer wordt beschermd in het strafproces.

Verslag Witboektour 19-01-2021 sessie politie

Het is belangrijk dat de privacy van het slachtoffer wordt beschermd in het strafproces

Alle drie de sprekers zijn het eens met deze stelling. Alex van Kernebeek legt uit dat de bescherming van privacy om twee redenen belangrijk is: ten eerste omdat het herhaald slachtofferschap helpt te voorkomen en ten tweede omdat het de kans op secundaire victimisatie verkleind. Daarnaast heeft privacy een intrinsieke waarde en moet het slachtoffer zelf kunnen beslissen wat er met zijn of haar gegevens gebeurd. In de maatschappij zie je deze tendens al veranderen en het is logisch dat de strafrechtsketen daar in mee gaat.

Johan Pieters benoemt dat uit de praktijk regelmatig is gebleken dat het proces waarin een slachtoffer terecht komt als hij of zij een ingrijpende gebeurtenis heeft meegemaakt, nog eens extra frustrerend kan zijn als blijkt dat er onzorgvuldig met persoonsgegevens van het slachtoffer wordt omgegaan door de partners uit de strafrechtsketen.

Robin Fontijne voegt daar nog aan toe dat het gevoel van rechtvaardigheid één van de belangrijkste dingen is waar een slachtoffer mee geholpen kan worden. Het slachtoffers is al onrecht aangedaan en de strafrechtsketen moet voorkomen dat het slachtoffer nóg meer onrecht wordt aangedaan. Fontijne benoemt dat er twee vormen van rechtvaardigheid onderscheiden kunnen worden, namelijk de procedurele rechtvaardigheid en de rechtvaardigheid van de uitkomst. Een slachtoffer heeft over het algemeen geen invloed op de uitkomst, maar wanneer een slachtoffer goed betrokken wordt in de procedure, is de uitkomst vaak beter te begrijpen. Een zorgvuldige bescherming van de privacy draagt bij aan de procedurele rechtvaardigheid.

Verslag Witboektour 21-01-2021 sessie OM - rechtspraak

Het is belangrijk dat de privacy van het slachtoffer wordt beschermd in het strafproces.

Alle sprekers zijn het eens met deze stelling. Angela Kaptein (Rechtspraak) is al lang werkzaam bij de rechterlijke macht en heeft gemerkt dat bescherming van de privacy van het slachtoffer een heel lange tijd niet zo vanzelfsprekend is geweest. Eigenlijk merkt zij dat daar pas langzaam verandering in is gekomen sinds de invoering van de Wet Terwee in 1992.

Annet Kramer herkent dit en zij benadrukt het belang van het leveren van maatwerk in elke zaak goed te vragen aan het slachtoffer wat zijn of haar wensen zijn. Er zijn namelijk slachtoffers die graag anoniem willen blijven, en dan moet daar op ingespeeld worden, maar er zijn ook slachtoffers die juist heel graag kenbaar willen maken dat hen iets is overkomen.

Robin Fontijne is van mening dat het beschermen van de privacy van het slachtoffer enorm belangrijk is en dat de standaard eigenlijk ‘privacy waarborgen, tenzij…’ zou moeten zijn. Het vertrouwen van een slachtoffer in de overheid en de rechtspraak kan namelijk al enorm beschadigd zijn en het is de taak van de strafrechtsketen om te zorgen dat dat vertrouwen nog niet meer geschaad wordt.