Of course you may respond in English Mommy2two! Please, feel free!

Mag ik en engels respond mijn nederlands us slecht Ik ben amerikans vrouw slachtoffer of domestic violence in Netherlands

Beste Vissen7, Is het boek ook in een nederlandse versie dat jij weet? Mvg. Caroline

Een aanrader is het boek Why does he do that? Inside the minds of angry and controlling men van Lundy Bancroft. Te bestellen bij bol.com of je lokale boekhandel. Hij heeft echt geen emotie regulatie probleem. Hij heeft een ander probleem. Kennis is macht, wapen je daarmee! First Love Yourself ( FLY) Sterkte.

Hallo Yle Super dat je aan de training begonnen bent, snelle actie. Dat getuigd van jou daadkracht. Ieder loopt zijn eigen weg , zeker geen oordeel hier. Heel veel succes met alles, je zal een enorme groei doormaken, ik hoop jou (ex) ook. Als dit een succes verhaal word, dan mag hij een voorbeeld zijn dat verandering mogelijk is. Dan mag hij wat mij betreft openbaar anderen gaan ondersteunen hierin . Ervaringsdeskundige mannen op dit gebied zijn er nl maar weinig. Ik hoor graag weer van je over een aantal weken groetjes , Lotus

klinkt heel goed en prettig zo. je hebt je grens in ieder geval gepakt en grhouden waar jij hem wil. dat is niet iets om je zorgen om te maken. mensen maken fouten. het is juist nobel van je. zoals in de huwelijks geloften. in goede en slechte tijden. ik ben blij om je bericht zo te lezen. dat je jezelf vindt en van jezelf kunt houden. ga vooral zo door zou ik zeggen ?

Hoi Steven, met mij gaat het best goed. De training “ doorbreek je codependentie patronen” is een Eye opener en ik voel me meer in mijn kracht. Ik ben ook bezig met een psycholoog. Situatie met mijn ex vriend: wij hebben nog contact. Na een paar pogingen om hem los te laten en niet gelukt. Waarom niet. Ik zie wat hij doet om zijn probleem op te lossen, hij haalt alles uit de kast hiervoor. Nu 6 weken in behandeling bij een psycholoog, heeft zich bij de Waag ( voor grensoverschrijdend gedrag) vrijwillig gemeld en begint binnenkort. Ik zie ook de man die hij is zonder zijn angsten en onzekerheid, en dat is de reden dat ik nog hoop heb en blijf geloven dat het hem gaat lukken en kan het niet los laten. We zien elkaar af en toe en niet bij mij thuis. We praten veel en doen leuke dingen, ondertussen blijft ieder voor zich werken aan zichzelf en zich richten aan zijn eigen ontwikkeling. In conclusie heb ik dus besloten om het een kans te geven maar op een andere manier, met meer fysieke afstand en ruimte nemen. Hij lijkt erg vooruit te gaan met het verwerken van zijn trauma’s maar alleen de tijd zal het zeggen. Geen idee dus of het de juiste beslissing is. Ik zoek nu wel ook de liefde in- voor mezelf, en hoop dat dit mij op de juiste pad houdt. Het is trouwens heel fijn om dit met jullie te mogen delen, ik voel hier geen oordeel of lading, alleen sharing en elkaar aanmoedigen.

hoi [~2307] 2 weken verder. hoe gaat het nu?

Beste Yle, Ook voor mij een herkenbaar verhaal wat jij hebt mee gemaakt! Ik stond ook voor de vraag…ga ik hiermee door, veranderd hij? Beloftes die werden gedaan… ik zal minder drinken, ik zal niet drinken waar jij bij bent. Ik hou van je, je bent de liefde van mijn leven. Hij had een moeilijke jeugd, vast gezeten… noem maar op! Die hand om mijn keel wilde ik niet meer, hij hield mijn hondje vast, liet mij niet weg gaan. ‘s Nachts ben ik gevlucht toen hij sliep, met mijn hondje 3,5 uur gelopen met mijn nicht aan de telefoon. En dit is maar een klein deel wat ik met hem heb mee gemaakt. Wat ik nu weet is dat ik een man verdiend die mij respecteert en lief voor mij is, eerlijk is en alles met mij deelt. Jij verdient dat ook, gelukkig worden met een man. Dat moet de liefde van je leven zijn, het leuk hebben samen. Je goed voelen bij hem en er naar uitkijken hem weer te zien. Gewoon blij zijn en spontaan een lach op je gezicht krijgen als je aan hem denkt. Het is een moeilijke situatie waar je in zit, want zal hij veranderen zoals hij zegt en belooft. Het belangrijkste is nu dat je eerst aan jezelf denkt, en goed na denkt wat jij nu echt wil en maakt het jouw gelukkig. Jij komt op de 1e plaats! Lieve groet, Caroline

Wauw wat een goed nieuws, super trots op jou. De cursus die ik heb gedaan heet: Uit de schaduw van een ander. Via het sociaal buurtteam en of maatschappelijk werk in jou gemeente kun je hiervoor vragen. Zal overal anders zijn . Ik heb volgende week de laatste. Het is zo waardevol om met vrouwen vanuit diverse achtergronden samen dit uit te werken. Te leren van elkaar. Eindelijk mensen die het begrijpen. Geen oordeel maar begrip te ontvangen Wens je al het beste Love yourself en vraag jezelf iedere dag. Wat zou iemand doen die van zichzelf houd? Baby steps. Enjoy the adventure of meeting YOURSELF ?

Hoi Lotus, bedankt voor je reactie. Nadat ik hem gezien heb afgelopen weekend, heb ik eindelijk besloten om hem definitief los te laten. Het was een hele fijne weekend, maar ik ben een soort van wakker geworden en heb gezien hoe het zou zijn om hem weer toe te laten in mijn leven, de aanpassingen, de beperkingen. Ik heb me ingeschreven bij een cursus “ doorbreek je codependentie patronen”, omdat ik begrepen heb dat het een probleem van zelfliefde is en dat ik verslaafd aan deze relatie was. Ik heb mijn vriendinnen mijn excuses aangeboden omdat ik gelogen tegen hen gehad heb ( ik had gezegd geen contact meer met hem te hebben gehad, door schaamte). Ik zie nu deze relatie voor wat het is en waar het vandaan komt. Je hebt helemaal gelijk Lotus. En ik ben zo dankbaar voor jullie reacties. Mag ik je meer informatie vragen over die cursus voor huiselijk geweld?

Hallo Yle, Dit is geen relatie waar je in wilt zijn. Mensen met deze agrressie, regulatie problemen, voornamelijk vanuit opvoedingsproblematieken, zijn niet met een aantal sessies geholpen. Hiervoor is meerdere jaren voor nodig. Feit dat jij nu bij hem terug wilt, betekend dat ook jij stukken hebt om aan te werken. Ik raad je aan om zoveel mogelijk te gaan lezen over Codependency relatie dynamieken. Jij hebt geen liefde van buitenaf nodig, jij mag van JEZELF gaan houden. Jij weet dat je hem getriggerd hebt?> dus je voelt dat je hier schuldig aan bent? hij is er kapot van?>> prima, top Hij wilt jou laten zien dat ? als jij hem terug neemt laat jij hem wat zien, en dat is dat jij GEEN grenzen hebt en dit accepteert. mijn schrijfstijl is vast wat pittig , maar hoop dat dit binnenkomt Ik spreek uit ervaring ben nu 43, opgegroeid in HG situatie ( waardoor mijn grenzen al vervaagd waren >> nu pas ECHT bewust van.) Ik ben nu 8 maanden uit elkaar met mijn ex. Ben intensief aan mezelf gaan werken, deelnemen aan cursus voor slachtoffers van Huiselijk Geweld, Veel lezen over psychische problematieken etc. Zoals Steven zegt NU in de bloei van je leven, neem deze ervaring om aan jezelf te werken. Want een gezonde(mind, body, soul) vrouw WILT dit niet en neemt DEZE man ook niet terug! Zo ja: Je zal volledig geïsoleerd raken , door schaamte, jezelf niet meer kennen en jezelf niet meer vertrouwen. Welke (gezonde) man zou überhaupt terug willen na jou dit te hebben aangedaan?? waar is zijn geweten ? Dit is NIET NOOIT goed te maken om in een 1 op 1 relatie verder door het leven te gaan. Jij bent VEEL meer waard, je hebt een goede baan in de zorg, daar hebben ze je nodig. NIET deze man die , al is het maar 1 keer dat hij jou heeft geslagen. Ik hoop echt dat je voor jezelf kiest en heeel veeel van jezelf gaat houden en jezelf op 1 zet. succes hartegroet Lotus

Vaak zit je in zo'n relatie omdat je denkt dat er niemand anders voor je is en hij begrijpt je zo goed. Jullie zijn allebei gekwetst en vinden elkaar daarin, maar uiteindelijk ben je beter af alleen. Hij zal zijn gekwetsheid op je bot blijven vieren. Ga aan jezelf werken en straks voel je je beter en trek je mensen aan die liefde kunnen geven. Ook al begrijp je je ex nog zo goed, hij is niet in staat liefde te geven. En jij kan hem niet helen. Je bent niet op de wereld om een hakblok te zijn, een martelaar. Dit maakt hem en jou geen beter mens.

Hoi KJM, ik begrijp je helemaal. Ook het schuldgevoel om in die liefde geloofd te hebben, terwijl schuldgevoel helemaal niet nodig is. Het is dat een persoon nooit alleen maar dat is, maar heeft ook veel leuke kanten, daar hou je je aan vast en blijf je hopen. We komen er doorheen....

Ik zat in hetzelfde schuitje. Vorig jaar maart werd ik slachtoffer van mijn vriend in een ruzie. Ik wil/wilde de ernst er niet van inzien omdat hij ook in therapie ging. Wat voor therapie dit is geweest zal ik nooit weten we hadden het daar niet over. ik bleef toch ook in de relatie. Daarna werd hij vooral psychisch heel naar. Huilen mocht ik niet en vaak is herhaald dat als ik geen seks wilde waarom ik daar dan überhaupt was maar als ik dan mijn spullen wilde pakken was hij ineens weer poeslief. Toen het me teveel werd heb ik geprobeerd er een punt achter te zetten maar al vrij snel trokken we toch weer met elkaar op. Nu heeft hij er een punt achter gezet en heb ik er onwijs veel verdriet van omdat ik vind dat ik zo 'sterk' had moeten zijn en de touwtjes in eigen handen had moeten nemen, ondanks dat ik me besef dat het niet uitmaakt wie het deed, het is beter zo. Ik schaam me vooral dat ik bleef geloven in een toekomst met hem. Er waren al zoveel alarmsignalen bij mij die ik allemaal probeerde te negeren maar die me uiteindelijk niet hebben geholpen, nu zit ik op de blaren en komt alles net iets harder aan. Als ik aan een gelukkige toekomst met hem dacht wist ik ergens al dat dit voorval nooit vergeten zou worden. Zou hij het ooit weer doen, en hoe zit het met als ik kinderen zou krijgen met hem, zou hij zoiets ook bij mijn kinderen kunnen aandoen?. Ik kreeg triggers bij handelingen van hem die me deden doen terugtrekken om de vrede te bewaren of milde paniekaanvallen. Het sluipt er dan in dat je jezelf verliest en je je teveel overgeeft aan een relatie die nooit meer hetzelfde zal zijn. Ik heb na de laatste breuk besloten om te proberen voor mezelf te kiezen en dat is doormiddel van aangifte. Op dit moment ben ik zó boos op hem maar helaas ook op mezelf. Het voelt voor mij alsof ik gelooft heb in een ontzettend naar sprookje.

Dank voor je ervaring Lucey, jeetje, wat is dit moeilijk. De juiste beslissing nemen, dichtbij mijn gevoel blijven....thanx

Drie jaar geleden zat ik in dezelfde situatie en ik ben verder gegaan met de relatie op de dag van vandaag heb ik daar spijt van. Het hield niet op en het word niet beter! Ik ben er zeker van overtuigd als iemand het 1 x doet gebeurd het vaker maar goed geen 1 persoon is hetzelfde. De enige die hier een beslissing over kan nemen ben jij! Je weet wat je wilt maar je gevoelens zijn sterk toch weet je diep van binnen dat je dit nooit zou accepteren. Het vertrouwen is weg en zal een litteken in je leven blijven. Toch raad ik je wel aan om het met mensen in je omgeving te bespreken die je vertrouwd. Vooral niet schamen hij heeft dit jou aangedaan niet jij! Het is jou beslissing of je met hem verder wilt de enige die dat besluit kan maken hoeveel advies je ook krijgt. Richt je op de positieve dingen in je leven. Heel veel succes en sterkte

Dank Steven, heel duidelijk. Ik heb er zeker veel aan!!!

een emotie regulatie probleem kan zich ook gaan uiten via een relatie. het kan door middel van (bijvoorbeeld) seksueel contact juist verminderen waardoor e verwarring ontstaat dat het liefde is. het gevoel van opluchting geeft dan deze verwarring maar is eigenlijk een pleister op een etterende wond. als jullie echt om elkaar geven dan is het het beste er een lat relatie op na te houden. zonder seksueel contact dan ook. als hij met zijn psycholoog het stadium bereikt dat het dusdanig beter gaat kun je samen met hem de psycholoog bezoeken en de situatie tussen jullie samen behandelen. belangrijk dat zijn belang dan op tafel komt. zodat de emoties die daarbij vrij kwamen ook op tafel komen. herstel is mogelijk maar ben je bereid erop te wachten met alle beperkingen? je bent een bloem in de bloei van je leven en bent al een keer flink vertrapt geweest. voor je het weet ga je je verbinden met een vertrapte bloem en je standaarden verlagen. het alternatief is zeggen dat er een grens is overschreden en daarmee klaar zijn. wat je namelijk schrijft is heftig. doe je dat bij iemand waar je van houdt? dat je dan een gat in de muur slaat ofzo maar je eigen vriendin? dan ga je bepaalde morele grenzen over. daar is de nodige interne gebrek aan emotionele verbintenis voor nodig (in mijn optiek). en ik heb door mijn opvoeding zelf toch ook de nodige emotie regulatie problemen gehad. het is desondanks een grens die ik nooit over ben gegaan noch zal gaan. hopelijk heb je hier wat aan groet steven