Hoi, 

Ik heb ongeveer twee jaar geleden iets meegemaakt waarover ik eigenlijk de afgelopen twee jaar niet heb gepraat. Ook voor mezelf heb ik dit altijd een beetje opgekropt en wilde er eigenlijk nooit over na denken. Totdat ik ineens dacht; dit kan zo niet langer, ik moet het ergens kwijt. Dit is ook de eerste keer dat ik dit op (online) papier zet, dus sorry als het er een beetje gek of onlogisch staat ofzo. 

Voor de achtergrond van dit verhaal: ik ben nu 19, twee jaar terug, toen dit gebeurde, was ik 17. Ik ben een hetero vrouw. Ik had toentertijd wel al eens gezoend met jongens, maar was nooit echt verder gegaan. Ik was op dat moment ook wel bezig met een jongen, en ik wist wel dat hij verder wilde maar hij respecteerde het ook dat ik daar nog niet klaar voor was. Tot op een avond, toen ik uitging, ik een andere, op het eerste gezicht hele lieve jongen tegenkwam, ook van 17 jaar ongeveer. We stonden een beetje leuk te praten en een vriend van mij kende hem ook wel, dus ik dacht, dat zit wel goed. Tot op een gegeven moment we naar buiten gingen, naar een steegje toe, dat vond ik allemaal nog prima. Daar stonden we een beetje te zoenen, wat ik ook prima vond, ik had toen best wel wat gedronken, dus achteraf had ik wel spijt, maar op dat moment vond ik het wel prima.

Totdat hij op een gegeven moment mijn hoofd naar beneden duwde, en zijn broek openritste. Vanaf dat moment ontstond er paniek, ik wilde niet, stribbelde tegen maar hij was sterker en dwong mij op deze manier hem te pijpen. Dit heeft zo zeker 10 minuten plaats gevonden. Achteraf heb ik hier heel veel spijt van, zeker toen dit de volgende dag op mijn middelbare school bekend werd gemaakt. Ik werd echt een beetje uitgelachen door de klas, meiden waren over mij aan het roddelen etc., maar de jongens hadden het er ook over. Dit heeft er ook denk ik voor gezorgd dat ik nooit mijn verhaal heb durven delen, omdat iedereen meteen heel vooroordelend erover was. 

Ook heeft deze ervaring ervoor gezorgd dat ik nu, twee jaar later, mij er nog steeds niet fijn bij voel om iemand de pijpen, en dit doe ik ook liever niet. Elke keer moet ik gewoon weer terugdenken aan 2 jaar terug, toen ik het tegen mijn zin moest doen. Ik weet nu niet zo goed hoe ik verder moet, wil er graag met iemand over praten maar ik durf niet de eerste stap te zetten...

Groetjes