Ik ben slachtoffer. Van sexueel geweld. Ik ben nu bijna 56, het gebeurde toen ik 15 was. Daarna heb ik nog een soortgelijke ervaring meegemaakt, ik weet alleen niet meer of dat vlak na de eerste keer was of dat er misschien wel een jaar tussen zat.

Dit is het allereerste wat ik hierover openbaar maak. Eindelijk. Ik heb nooit hulp gezocht, loop dus eigenlijk nog steeds rond met een bepaalde vorm van PTSS. Wat ik het liefste zou willen is alles vertellen. Maar het is zoveel en het zit voor een groot deel heel diep verstopt. Ik heb de afleveringen van Geraldine en de vrouwen gekeken. Alleen, 's nachts op m'n smartphone terwijl mijn vriend lag te slapen. Ben naar de logeerkamer gegaan met de smoes dat hij lag te snurken, waarheid was dat ik niet kon slapen omdat ik de afleveringen wilde zien.

Door het kijken ontdekte ik dat herinneringen boven kwamen die ik kwijt was. Heel dubbel want ik vond het heel naar maar tegelijkertijd heel fijn omdat ik daardoor mijn eigen 15 jarige ikje tegenkwam en medeleven en verdriet kon beleven met en voor mezelf. De schaamte neemt hierdoor wat af.

Nou, veel verder kom ik nu niet ben ik bang, maar ik heb in ieder geval een eerste poging gedaan om wat van mijzelf te delen met de wereld.